Αυτή η σύνθετη εικόνα δείχνει μια υπερφούσκα στο Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου(LMC), ένας μικρός γαλαξίας δορυφόρος του Γαλαξία μας που βρίσκεται περίπου 160.000 έτη φωτός από τη Γη.
Πολλά νέα αστέρια, μερικά πολύ ογκώδη, διαμορφώνονται στο αστρικό σμήνος NGC 1929, το οποίο είναι ενσωματωμένο στο νεφέλωμα N44, που ονομάστηκε έτσι επειδή είναι το 44ο νεφέλωμα σε έναν κατάλογο με τέτοια αντικείμενα στα Νέφη του Μαγγελάνου. Τα τεράστια αστέρια παράγουν έντονη ακτινοβολία, αποβάλλουν ύλη σε υψηλές ταχύτητες και τρέχουν της εξέλιξης τους για να εκραγούν ως σουπερνόβα. Οι άνεμοι και τα ωστικά κύματα σουπερνόβα σχημάτισαν τεράστιες κοιλότητες που ονομάζονται υπερφούσκες (superbubbles) στο περιβάλλον αέριο.
Ακτίνες Χ από το Chandra X-ray Observatory (μπλε) δείχνουν θερμές περιοχές που δημιουργούνται από αυτούς τους άνεμους και κλυδωνισμούς, ενώ υπέρυθρα δεδομένα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer της NASA (κόκκινο) σκιαγραφούν την τοποθεσία της σκόνης και του ψυχρού αερίου. Το οπτικό φως (κίτρινο) από των 2,2 μέτρων τηλεσκόπιο Max-Planck στη Χιλή παρουσιάζει την υπεριώδη ακτινοβολία από τα θερμά, νεαρά αστέρια που προκαλούν το αέριο στο νεφέλωμα να λάμπει.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου