Credit: NASA
Καλλιτεχνική απεικόνιση ενός πάλσαρ. Τα πάλσαρ είναι περιστρεφόμενα άστρα νετρονίων - απομεινάρια των μεγάλων άστρων που τελειώνουν τη ζωή τους σε εκρήξεις σουπερνόβα. Ενεργούν σαν κοσμικές ακτίνες των οποίων οι "φάροι" σαρώνουν μέσα στο σύμπαν.
Μια ομάδα αστρονόμων, συμπεριλαμβανομένων, Δανάη Αντωνοπούλου και Anna Watts από το Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ, ανακάλυψαν ότι η απότομη ταχύτητα των αλμάτων στην περιστροφική ταχύτητα των πάλσαρ έχουν ένα ελάχιστο μέγεθος, και ότι δεν προκαλείται από την απότομο αλλαγή μεταφοράς και μετατόπιση μόνο μιας υπο-επιφάνειας υπέρ-ρευστής δίνης, αλλά από δισεκατομμύρια.
Το αποτέλεσμα αυτό είναι σημαντικό για την κατανόηση της συμπεριφοράς της ύλης σε ακραίες συνθήκες, ενώ έχει δημοσιεύσει αυτή την εβδομάδα στο περιοδικό Monthly Notices της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας.
Τα πάλσαρ είναι περιστρεφόμενα άστρα νετρονίων - απομεινάρια των μεγάλων άστρων που τελειώνουν τη ζωή τους σε εκρήξεις σουπερνόβα.
Ενεργούν σαν κοσμικές ακτίνες των οποίων οι "φάροι" σαρώσουν το Σύμπαν.
Η ταχύτητα περιστροφής τους μειώνεται στο χρόνο, αλλά μπορεί να αυξηθεί απότομα σε σπάνια γεγονότα που ονομάζονται δυσλειτουργίες.
Αυτές οι δυσλειτουργίες που προκαλούνται από την απότομη αλλαγή και μετατόπιση των δινών που συνδέουν την κρούστα με το μείγμα των σωματιδίων που περιέχουν τα υπέρ-ρευστά νετρόνια κάτω από την κρούστα.
Η μικρότερη ανωμαλία, είναι πιθανόν να προκαλείται από την απότομη αλλαγή και την κίνηση των δισεκατομμυρίων δινών.
«Παραδόξως, κανείς δεν προσπάθησε να καθορίσει ένα κατώτερο όριο για το μέγεθος πριν την ανωμαλία.
Πολλοί θεωρούν, ότι το μικρότερο πρόβλημα θα πρέπει να προκαλείται από μία μόνο απότομη αλλαγή δίνης.
Το μικρότερο πρόβλημα είναι σαφώς πολύ μεγαλύτερο από ό, τι περιμέναμε», λέει η Δανάη Αντωνοπούλου από το Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ (UVA).
Μετάφραση: To-New-Sas
ΠΗΓΗ: phys.org
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου