Ηλιοβασιλέματα στον Τιτάνα αποκαλύπτουν την πολυπλοκότητα του θολού εξωπλανήτη

Το Cassini παρατηρεί ηλιοβασιλέματα στον Τιτάνα (καλλιτεχνική απεικόνιση)

Σε πλήρη ανάλυση

Image credit: NASA/JPL-Caltech

Καλλιτεχνική απεικόνιση του διαστημικού σκάφους Cassini της NASA παρατηρώντας ένα ηλιοβασίλεμα μέσα από τη θολή ατμόσφαιρα του Τιτάνα.

Χρησιμοποιώντας τα δεδομένα που συλλέγονται από το Cassini, Οπτικά και Υπέρυθρης Χαρτογράφησης Φασματόμετρου, ή VIMS, παρατηρώντας ηλιοβασιλέματα του Τιτάνα, οι ερευνητές δημιούργησαν προσομοίωση φασμάτων του Τιτάνα σαν να ήταν ένας πλανήτης που διέρχεται από το πρόσωπο του ένα μακρινό αστέρι. Η έρευνα βοηθά τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα τις παρατηρήσεις των εξωπλανητών με θολές ατμόσφαιρες.

Οι επιστήμονες που εργάζονται με δεδομένα από την αποστολή Cassini της NASA, έχουν αναπτύξει ένα νέο τρόπο για να κατανοήσουν τις ατμόσφαιρες των εξωπλανητών με τη χρήση του νέφους φεγγαριού του Τιτάνα ως σημείο. 
Η νέα τεχνική δείχνει τη δραματική επιρροή που μουντού ουρανού που θα μπορούσε να μας δείξει για αυτούς τους εξωγήινους κόσμους σε τροχιά γύρω από μακρινά αστέρια.

Το έργο πραγματοποιήθηκε από μια ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Tyler Robinson, Ερευνητής της NASA με μεταδιδακτορικό στο Ερευνητικό Κέντρο Ames της NASA στο Moffett Field, Καλιφόρνια. 
Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν 26 Μαΐου, στα Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (Proceedings of the National Academy of Sciences).

«Αποδεικνύεται ότι υπάρχουν πολλά που μπορούμε να μάθουμε κοιτάζοντας ένα ηλιοβασίλεμα», δήλωσε ο Robinson.

Φως από το ηλιοβασίλεμα, τα αστέρια και πλανήτες, μπορούν να διαχωριστούν στα συστατικά χρώματα και να δημιουργήσουν φάσματα, όπως τα πρίσματα σε σχετικά με το φως του ήλιου, προκειμένου να λάβουν κρυμμένες πληροφορίες. 
Παρά τις εντυπωσιακές αποστάσεις σε άλλα πλανητικά συστήματα, τα τελευταία χρόνια οι ερευνητές έχουν αρχίσει να αναπτύσσουν τεχνικές για τη συλλογή φασμάτων των εξωπλανητών. 
Όταν ένας από αυτούς τους κόσμους πραγματοποιεί διέλευση, ή περνά μπροστά από το άστρο του, όπως φαίνεται από τη Γη, ορισμένο από το φως του άστρου ταξιδεύει μέσα από την ατμόσφαιρα του εξωπλανήτη, όπου μετατρέπεται σε λεπτό, αλλά μετρήσιμο. 
Η διαδικασία αυτή αποτυπώνει πληροφορίες σχετικά με τον πλανήτη που μπορούν να συλλέγονται από τα τηλεσκόπια. 
Τα προκύπτοντα φάσματα είναι μια καταγραφή του αποτυπώματος.

Τα φάσματα επιτρέπουν στους επιστήμονες να δώσουν έμφαση στα στοιχεία σχετικά με το πως είναι οι εξωπλανήτες, όπως οι παράμετροι της θερμοκρασίας, η σύνθεση και η δομή των ατμοσφαιρών τους.

«Στο παρελθόν, δεν ήταν σαφές πώς ακριβώς η θολούρα επηρέαζε τις παρατηρήσεις των διερχόμενων εξωπλανητών,» είπε ο Robinson. 
"Έτσι στραφήκαμε στον Τιτάνα, ένα θολό κόσμο στο δικό μας ηλιακό σύστημα που έχει μελετηθεί εκτενώς από το Cassini."

Η ομάδα χρησιμοποίησε τέσσερις παρατηρήσεις του Τιτάνα μεταξύ του 2006 και 2011 με οπτικό και υπέρυθρο φασματόμετρο χαρτογράφησης, μέσο του Cassini. 
Η ανάλυσή τους παρέχει τα αποτελέσματα που περιλαμβάνουν τις περίπλοκες επιδράσεις που οφείλονται στη θολούρα, τα οποία μπορούν πλέον να συγκριθούν με μοντέλα εξωπλανητών και παρατηρήσεις.


Μετάφραση: To-New-Sas

ΠΗΓΗ: jpl.nasa.gov