Οι «ακατάστατες» κορυφές του κρατήρα Ζούκι

Copyright ESA/SMART-1/AMIE camera team/ Space Exploration Institute

Ακόμη και με γυμνό μάτι, φαίνονται κρατήρες στη σελήνη. 
Το κομμάτι από τη σκαλιστή και σεληνιακή επιφάνεια, φαίνεται σε αυτήν την εικόνα που βρίσκεται μέσα σε 66 χιλιόμετρα στον κρατήρα, γνωστός ως Ζούκι (Zucchius). 
Από τη δική μας σκοπιά, o Ζούκι βρίσκεται στην άκρη του νοτιοδυτικού άκρου της Σελήνης.

Η άνιση και ακατάστατη εμφάνιση του κρατήρα, είναι ένα αποτέλεσμα για το πώς σχηματίζεται. 
Οι σεληνιακοί κρατήρες, όπως ο Ζούκι, δημιουργήθηκαν όταν τα βραχώδη σώματα, όπως μετεωρίτες και αστεροειδείς, συγκρούστηκαν με τη Σελήνη σε ταχύτητες δεκάδων χιλιομέτρων ανά δευτερόλεπτο, δημιουργώντας τρύπες στην επιφάνειά της. 
Οι πιο ισχυρές επιπτώσεις προκαλούνται από το υλικό που επανέρχεται από πάνω, λίγο, σαν μια σταγόνα νερού χτυπώντας την επιφάνεια του νερού. 
Η διαδικασία αυτή, σχηματίζει μια κορυφή στο κέντρο του κρατήρα, όπως φαίνεται εδώ από το σύμπλεγμα των αναχωμάτων.

Η κεντρική κορυφή του Ζούκι και άλλα χαρακτηριστικά γνωρίσματα, είναι πολύ καλά διατηρημένα. 
Πιστεύεται ότι έχουν διαμορφωθεί τα τελευταία 1.2 δις χρόνια, μια εποχή που ονομάστηκε «η περίοδος Κοπέρνικου». 
Αυτό είναι πολύ πρόσφατο σε σχέση με την ηλικία της Σελήνης 4,4 δισεκατομμύρια χρόνια.

Οι κρατήρες στη Γη επίσης δημιουργήθηκαν με αυτόν τον τρόπο - εάν δεν υπήρχαν οι διαφορετικές συνθήκες του πλανήτη μας θα έμοιαζαν με του φεγγαριού. 
Η τεκτονική πλάκα, η ατμόσφαιρα και η παρουσία νερού σε υγρή μορφή, όλα αυτά συνέβαλαν στην αλλαγή του σχήματος και την εμφάνιση της επιφάνειας της Γης με την πάροδο του χρόνου, διαβρώνοντας, καλύπτοντας και εξομαλύνοντας τις ατέλειες της επιφάνειας.

Αυτή η εικόνα λήφθηκε με το Πείραμα Σύνθετης Απεικόνισης της Σελήνης επί του σκάφους της ESA, SMART-1 στις 14 Ιανουαρίου 2006, καθώς το διαστημικό σκάφος ήταν στο αποκορύφωμα, των μόλις 753 χιλιομέτρων πάνω από την επιφάνεια της Σελήνης. 
Ο Ζούκις πήρε, το όνομά του από τον Ιταλό αστρονόμο του 17ου αιώνα Νικολό Ζούκι, ο οποίος συμμετείχε σε μερικά από τα πρώτα σχέδια για το κατοπτρικό τηλεσκόπιο, και ο οποίος έκανε τις αρχικές παρατηρήσεις των ζωνών του Δία και των κηλίδων του Άρη.


Μετάφραση: To-New-Sas

ΠΗΓΗ: esa.int