Ένας μικρός γαλαξίας, που ονομάζεται Εξάς Α, παρουσιάζεται εδώ σε ένα μωσαϊκό πολλών μηκών κύματος που λαμβάνεται από το Χέρσελ, αποστολή της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος, στην οποία η NASA είναι εταίρος, μαζί με της NASA, Εξερεύνηση Γαλαξιακής Εξέλιξης (GALEX) και το Jansky, Παρατηρητήριο της Εθνικής Ράδιο-Αστρονομίας, Πολύ Μεγάλης Σειράς Παρατηρητήριο κοντά στο Socorro, Νέο Μεξικό. Ο γαλαξίας βρίσκεται 4,5 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη στον αστερισμό Εξάς. Το περιβάλλον σε αυτόν τον γαλαξία είναι παρόμοιο με αυτό του βρεφικού σύμπαντος μας, διότι στερείται σε βαρέα μέταλλα, ή τα στοιχεία βαρύτερα από το υδρογόνο και το ήλιο. Τα βαρέα μέταλλα δρουν με ορισμένους τρόπους, όπως το "λίπασμα" για τα αστέρια, βοηθώντας τους να σχηματιστούν και να αναπτυχθούν. Οι επιστήμονες, μελετούν τους γαλαξίες, όπως ο Εξας A, για να μάθουν πώς τα αστέρια κατορθώνουν ακόμα να ανθίζουν σιγά-σιγά κάτω από αυτές τις φτωχές αναπτυσσόμενες συνθήκες. Η έρευνα παρέχει μια καλύτερη κατανόηση του πώς τα πρώτα αστέρια στο σύμπαν μας κατάφεραν να υπάρξουν. Σε αυτή την εικόνα, το μωβ δείχνει το αέριο· το μπλε δείχνει τα νεαρά άστρα και οι πορτοκαλί και κίτρινες κουκκίδες, είναι νεοσύστατα αστέρια που θερμαίνουν τη σκόνη.
Τι κάνει μια τριανταφυλλιά να ανθίσει με λουλούδια, ενώ μία άλλη παραμένει άγονη;
Οι αστρονόμοι έθεσαν μια παρόμοια ερώτηση με γαλαξίες, αναρωτιούνται πώς μερικοί ανθίζουν με τον σχηματισμό των άστρων και άλλοι μετά βίας αναπτύσσονται.
Μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε την 16η Οκτωβρίου σε έκδοση του περιοδικού Nature, αντιμετωπίζει αυτό το ζήτημα κάνοντας μερικές από τις πιο ακριβείς μετρήσεις μέχρι τώρα από τα πενιχρά ποσοστά στους πιο μικρούς, υποτονικούς γαλαξίες που δημιουργούν αστέρια.
Η αναφορά χρησιμοποιεί στοιχεία από την αποστολή Χέρσελ της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος, στην οποία η NASA είναι εταίρος, και το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Σπίτζερ της NASA και την Εξερεύνηση Γαλαξιακής Εξέλιξης (GALEX).
Τα ευρήματα βοηθούν τους ερευνητές να καταλάβουν το πως "βλάστησαν" τα πρώτα αστέρια στο σύμπαν μας.
Όπως και τα αστέρια που εξετάστηκαν στη νέα μελέτη, τα πρώτα αστέρια που σχηματίστηκαν ποτέ πριν από δισεκατομμύρια χρόνια "ρίζωσαν" σε άσχημες συνθήκες.
Τα αστέρια που αναπτύχθηκαν στις αρχές του σύμπαντος, είναι σαν να προσπαθούν να βλαστήσουν οι σπόροι λουλουδιών σε ένα έδαφος ξηρό, και φτωχό.
Τότε, το σύμπαν δεν είχε χρόνο να δημιουργήσει ακόμα "βαρέα μέταλλα", τα στοιχεία βαρύτερα από το υδρογόνο και το ήλιο.
«Οι φτωχοί σε μέταλλα γαλαξίες, είναι σαν νησιά που απέμειναν από το πρώιμο σύμπαν,» δήλωσε ο Helou.
"Επειδή είναι σχετικά κοντά μας, είναι ιδιαίτερα πολύτιμο "παράθυρο" στο παρελθόν."
Τοποθετώντας όλα αυτά τα κομμάτια μαζί, επέτρεψε στους αστρονόμους να καθορίσουν ποιοι γαλαξίες είναι βραδυκίνητοι κατά μήκος, δημιουργώντας αστέρια σε ποσοστά 10 φορές χαμηλότερο από το κανονικό των ομοίων τους.
"Ο σχηματισμός των άστρων είναι πολύ αναποτελεσματικός σε αυτά τα περιβάλλοντα," είπε ο Shi.
"Οι εξαιρετικά φτωχοί σε μέταλλα κοντινοί γαλαξίες, είναι ο καλύτερος τρόπος για να μάθουμε πως εξελίσσονταν δισεκατομμύρια χρόνια πριν."
Το πώς τα αστέρια στο πρώιμο σύμπαν ήταν σε θέση να το κάνουν αυτό χωρίς τα οφέλη της ψύξης από βαρέα μέταλλα, παραμένει άγνωστο.
Οι μελέτες σαν και αυτή ρίχνουν φως στα πρώτα αστρικά "μπουμπούκια", δίνοντάς μας μια γεύση από τις ρίζες της κοσμικής ιστορίας μας.
To-New-Sas
Πηγή: phys.org
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου