1799,
ο Αμερικανός αστρονόμος, Andrew Ellicott Douglass, είναι ο πρώτος, που καταγράφει μια βροχή μετεωριτών.
Στις 12 Νοέμβρη 1799, έγινε η πρώτη παρατήρηση της βροχής μετεωριτών στις ΗΠΑ που έγινε από τον Andrew Ellicott Douglas. Αυτή η απεικόνιση είναι από το "The Midnight Sky", 1896.
12 Νοεμβρίου 1833.
Παρατηρήθηκε η μεγάλη βροχή των Λεοντιδών διαττόντων αστέρων και το φαινόμενο ήταν θεαματικότατο.
Απρίλιος 1888 (γραφικό)., 1833 (γεγονός που απεικονίζεται) (Περισσότερες εικόνες)
Οι διάττοντες αυτοί αστέρες του ουρανού, εμφανίζονται τις νύχτες από 9 έως 17 Νοεμβρίου και έχουν ως ακτινοβόλο σημείο τους τον αστέρα ζ – Λέοντος. Οφείλονται σε ένα σμήνος μετεώρων, που εμφανίζεται την ίδια περίοδο στον ουράνιο θόλο. Έχουν σχετικά μεγάλη ταχύτητα, είναι πράσινοι ή γαλάζιοι και δεν είναι ομοιόμορφα κατανεμημένοι. Το ρεύμα των Λεοντιδών έχει περίοδο 33 χρόνια.
Το σμήνος των Λεοντιδών είναι το πρώτο που συνδέθηκε με την προΰπαρξη κομήτη. Πραγματικά ένας μικρός κομήτης περνάει από τη θέση του σμήνους. Πρόκειται για τον περιοδικό κομήτη Τέμπελ – Τατλ (Tempel – Tuttle), που ανακαλύφθηκε στις 3 Απριλίου 1867 και που έχει περίοδο 33 χρόνια. Το τελευταίο μέγιστο των Λεοντιδών ήταν το 1998, οπότε η βροχή των διαττόντων αριθμούσε 3000 ανά ώρα και το επόμενο είναι το 2033.
Ο καθηγητής Η. Α. Newton έκανε ειδική μελέτη για τις περιόδους, που εμφανίστηκαν οι Λεοντίδες διάττοντες αστέρες και βρήκε ότι οι πρώτοι που σημειώθηκαν στα αστρονομικά χρονικά ήταν: Το έτος 137 μ.Χ., το Νοέμβριο του 472 μ.Χ. που τις κατέγραψε ο Θεοφάνης του Βυζαντίου, στις 12 Νοεμβρίου 1799, στις 12 Νοεμβρίου 1833 και το 1867, την οποία πρόβλεψε ο ίδιος και παρατηρήθηκε από πολλούς στην Ευρώπη.
12 Νοεμβρίου 1891.
Γεννιέται ο Αμερικανός αστρονόμος Σηθ Νίκολσον.
Γεννιέται ο Αμερικανός αστρονόμος Σηθ Νίκολσον (Seth Nicholson, 1891 – 1963), που είναι γνωστός από την ανακάλυψη 4ων δορυφόρων του πλανήτη Δία, με αριθμούς 9 έως 12 και συγκεκριμένα: τη Σινώπη (1914) από το αστεροσκοπείο Λικ του όρους Χάμιλτον της Καλιφόρνια, τη Λυσιθέα (1938), την Κάρμη (1938) και την Ανάγκη (1951), από το αστεροσκοπείο του όρους Γουίλσον.
Μεγαλύτερης σημασίας, όμως, ήταν η μελέτη του σχετικά με τις ηλιακές και ειδικότερα τις μαγνητικές καταιγίδες και τις επιπτώσεις τους στο περιβάλλον του πλανήτη μας. Σε συνεργασία με τον επίσης αμερικανό αστρονόμο Πήτιτ πραγματοποίησε ένα μεγάλο αριθμό μετρήσεων της αστρικής και πλανητικής ακτινοβολίας.
12 Νοεμβρίου 1916.
Γεννιέται ο Αμερικανός αστρονόμος Σηθ Νίκολσον.
Αφήνει την τελευταία του πνοή ο Αμερικανός αστρονόμος Πέρσιβαλ Λόουελ (Percival Lowell, 1855 - 1916), που διακρίθηκε για τις μελέτες του πάνω στον πλανήτη Άρη. Οι διώρυγες που διατυμπάνιζε ότι έβλεπε στην επιφάνειά του, αποδείχθηκε αργότερα ότι δεν ήταν πραγματικότητα. Το 1894, ίδρυσε με έξοδά του αστεροσκοπείο, με το οποίο εξερεύνησε ακόμη περισσότερο τον ουρανό. Το 1915, κατέδειξε την ύπαρξη ενός άγνωστου πλανήτη πιο έξω από την τροχιά του Ποσειδώνα, με τη βοήθεια των παρέλξεων που ασκούσε ο Ποσειδώνας σ' εκείνον. Ο άγνωστος αυτός πλανήτης ανακαλύφτηκε με βάση τα στοιχεία του Λόουελ πολύ μετά το θάνατό του, το 1930, και είναι ο γνωστός μας σήμερα, Πλούτωνας.
Ο Λόουελ, κατά τη 10ετία του 1890, γοητευμένος από την ανακάλυψη των «διωρύγων» του πλανήτη Άρη από τον Σκιαπαρέλι (Schiaparelli), αποφάσισε να αναθέσει την περιουσία του και να αφιερώσει όλη του τη δραστηριότητα στη μελέτη αυτού του πλανήτη. Έτσι μετά από προσεκτική επιλογή μεταξύ των διαθέσιμων χώρων, κατασκεύασε στο Φλάγκσταφ (Flagstaff) ένα ιδιωτικό αστεροσκοπείο, σε υψόμετρο 2.210 μ. Επίσης υποστήριζε μια θεωρία, που σήμερα πλέον έχει εγκαταλειφθεί, σύμφωνα με την οποία, τα λογικά όντα που υποτίθεται ότι κατοικούσαν στον Άρη, εν όψει της επικείμενης ερήμωσης του πλανήτη, κατασκεύασαν σε ολόκληρη την επιφάνειά του ένα τεράστιο σύστημα άρδευσης. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιούσαν το νερό, που προερχόταν από την ετήσια τήξη των πάγων στους πόλους του πλανήτη. Έγραφε χαρακτηριστικά (1884): Εξαιτίας της απουσίας ανοιξιάτικων βροχών, η ύπαρξη ενός αρδευτικού συστήματος εμφανίζεται ως απόλυτη αναγκαιότητα για τον Άρη, εάν ο πλανήτης πρόκειται να στηρίξει οποιαδήποτε μορφή ζωής στις μεγάλες ηπειρωτικές περιοχές. Ο Λόουελ έγραψε πολλά βιβλία σχετικά με το θέμα αυτό, το σπουδαιότερο από τα οποία φέρει τον τίτλο Ο Άρης και οι διώρυγές του (1907).
Στις αρχές του 20ού αιώνα ο Λόουελ πραγματοποίησε μια σχολαστική μελέτη της τροχιάς του πλανήτη Ουρανού. Απέδωσε ορισμένες ανωμαλίες στην παρουσία ενός νέου πλανήτη πέρα από την τροχιά του Ποσειδώνα, ο οποίος δεν ήταν ορατός, υπολογίζοντας ταυτόχρονα και την πιθανή θέση του. Το 1905, οργάνωσε με το προσωπικό του αστεροσκοπείου του μια έρευνα ειδικά γι' αυτόν τον πλανήτη, δημοσιεύοντας, το 1915, και ένα σχετικό υπόμνημα. Η ανακάλυψη του Πλούτωνα έγινε πολύ αργότερα, το 1930 και έτσι δικαιώθηκαν οι προσπάθειές του, έστω και μετά το θάνατό του.
Τα Αρειανά κανάλια όπως απεικονίστηκαν από τον Πέρσιβαλ Λόουελ. (Περισσότερες εικόνες)
To-New-Sas
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου