Τεράστιες ηλιακές κηλίδες και η μαγνητική δομή τους όπως παρατηρήθηκαν από το Hinode

Σχήμα 1: (α) Λευκό φως εικόνας των ηλιακών κηλίδων και (β) χάρτης του μαγνητικού πεδίου των ηλιακών κηλίδων στις 24 Οκτωβρίου 2014, λαμβάνεται από το "Hinode". (Οπτικό πεδίο) W: περίπου. 200.000 χιλιόμετρα × h: περίπου. 120.000 χιλιόμετρα

Κατά το δεύτερο μισό του Οκτωβρίου, τεράστιες ηλιακές κηλίδες παρατηρήθηκαν στην επιφάνεια του Ήλιου. 
Αυτές οι ηλιακές κηλίδες εμφανίστηκαν στο ανατολικό σκέλος του Ήλιου στις 16 Οκτωβρίου, και κινήθηκαν προς τα δυτικά καθώς ο Ήλιος περιστρεφόταν. 
Θα περιστραφεί εκτός προβολής μετά τις 30 Οκτώβρη.
Στις 26 Οκτωβρίου, η συνολική έκταση αυτών των ηλιακών κηλίδων έγινε σχεδόν 66 φορές μεγαλύτερη από ό, τι διατομή της Γης.
Αυτή ήταν η μεγαλύτερη έκταση των ηλιακών κηλίδων σε αυτόν τον ηλιακό κύκλο, και η μεγαλύτερη που παρατηρήθηκε τα τελευταία 24 χρόνια (από 18 Νοεμβρίου, 1990).
Στα μέσα Νοεμβρίου, οι ηλιακές κηλίδες εμφανίστηκαν και πάλι στο ανατολικό άκρο, καθώς η περιστροφή του Ήλιου τις έφερε πίσω στην προβολή.

Σχήμα 1. Σχήμα 2, δείχνουν τις ηλιακές κηλίδες όπως λαμβάνονται από τον ηλιακό δορυφόρο παρατήρησης "Hinode" στις 24 Οκτωβρίου και 15 Νοεμβρίου, αντίστοιχα. 
Σε αυτά τα σχήματα, η εικόνα (α) είναι μια απεικόνιση λευκού φωτός, και η εικόνα (β) είναι ο χάρτης του μαγνητικού πεδίου (λευκό = θετικό (N) πόλος, μαύρο = αρνητικό (S) πόλος).

Σχήμα 1: (α) Λευκό χρώμα εικόνας της ηλιακών κηλίδων και (β) χάρτης μαγνητικού πεδίου των ηλιακών κηλίδων στις 15 Νοεμβρίου 2014, λαμβάνεται από το "Hinode". (Οπτικό πεδίο) W: περίπου. 120.000 χιλιόμετρα × h: περίπου. 120.000 χιλιόμετρα

Σχήμα 3: Λευκό φως εικόνων των ηλιακών κηλίδων που λαμβάνονται από το τηλεσκόπιο Ηλιακών Εκλάμψεων του Ηλιακού Παρατηρητηρίου / NAOJ από 18 με 28 Οκτωβρίου, 2014. (Μόνο οι τεράστιες ηλιακές κηλίδες είναι επάλληλα.)

Σχετικά με την δραστηριότητα του Ήλιου: youtube.com


To-New-Sas

Πηγή: PHYS.ORG