Μέρος μιας σκοτεινής έκτασης που χωρίζει το συνωστισμένο επίπεδο του Γαλαξία μας, το τόξο Aquila Rift εκτείνεται στο βόρειο καλοκαιρινό ουράνιο ημισφαίριο, κοντά στο φωτεινό αστέρι Altair και το Θερινό Τρίγωνο.Σε σιλουέτα με φόντο το εξασθενημένο φως των άστρων του Γαλαξία μας, τα σκονισμένα μοριακά νέφη του περιέχουν πιθανόν πρώτη ύλη για το σχηματισμό εκατοντάδων χιλιάδων άστρων και οι αστρονόμοι με ανυπομονησία ερευνούν τα νέφη για αποκαλυπτικά σημάδια αστρογέννησης. Αυτό το τηλεσκοπικό κοντινό πλάνο κοιτάζει προς την περιοχή της Aquila σε ένα κατακερματισμένο σκοτεινό νέφος που χαρακτηρίζεται ως LDN 673, και εκτείνεται σε ένα οπτικό πεδίο ελαφρώς ευρύτερο από την πανσέληνο.
Στη σκηνή, ορατές ενδείξεις των ενεργητικών εκροών που συνδέονται με νεαρά αστέρια περιλαμβάνουν το μικρό κόκκινο φιμέ νέφος RNO 109 στο επάνω αριστερό μέρος και το αντικείμενο Herbig-Haro HH32 επάνω και δεξιά του κέντρου. Τα μαύρα νέφη στην Άκουιλα εκτιμάται ότι είναι περίπου 600 έτη φωτός μακριά. Σε αυτή την απόσταση, το οπτικό πεδίο εκτείνεται σε περίπου 7 έτη φωτός.