BBC, Reuters, The New York Times
Με αποστολή φωτογραφιών υψηλής ευκρίνειας αλλά και τραγουδιών συνεχίζεται με πλήρη επιτυχία η αποστολή του ρομποτικού οχήματος Curiosity στην επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη.
Το Επιστημονικό Εργαστήριο του Αρη κεντρίζει το ενδιαφέρον των επιστημόνων και η αναζήτηση για ίχνη ζωής στον συμπαντικό μας γείτονα γοητεύει τους κοινούς θνητούς.
Ομως, η επιτομή της ανθρώπινης προσπάθειας να κατακτήσει το τελευταίο σύνορο παραμένει το «μικρό βήμα» του αποβιώσαντος Νιλ Αρμστρονγκ, στη σεληνιακή επιφάνεια.
Αραγε, είναι δυνατόν ένα ρομποτικό όχημα να γεννήσει την ίδια μαγεία, να συνεπάρει τις επόμενες γενιές με τον ίδιο τρόπο που το έκανε εκείνο το «τεράστιο άλμα για την Ανθρωπότητα»;
H NASA αναγκάστηκε, λόγω περικοπών των δαπανών της, να «βάλει στο ψυγείο» τα φιλόδοξα προγράμματά της για επανδρωμένες αποστολές, αφήνοντας το μέλλον της έρευνας και κατάκτησης του Διαστήματος στους τηλεχειριζόμενους βραχίονες των ρομπότ.
Το Curiosity, μέχρι σήμερα, φαίνεται να κερδίζει τις εντυπώσεις. Εκατομμύρια άτομα παρακολούθησαν την επικίνδυνη φάση της διαδικασίας προσεδάφισης, τα περίφημα «επτά λεπτά τρόμου», και το ενδιαφέρον του κοινού ήταν τόσο μεγάλο ώστε η ιστοσελίδα της NASA δεν μπόρεσε να αντεπεξέλθει, ενώ οι φωτογραφίες που στέλνει βρίσκουν θέση στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων όλου του κόσμου.
Παγκόσμιο ενδιαφέρον
«Το ότι καταφέραμε να ξεπεράσουμε τα όριά μας, να βρεθούμε σε έναν άλλο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος προκαλεί ενδιαφέρον.
Αυτό φαίνεται από την κάλυψη που έχει κάθε πληροφορία σχετικά με το Curiosity» λέει χαρακτηριστικά ο έφορος του Μουσείου Σμιθσόνιαν.
«Βέβαια τίποτα δεν μπορεί ούτε καν να προσεγγίσει το ρίγος που προκάλεσε το πρώτο βήμα του Αρμστρονγκ στη Σελήνη αλλά και πάλι ο κόσμος ενδιαφέρεται για κάθε νέα επιτυχία της NASA» καταλήγει ο Ρότζερ Λάουνιους.
Οταν ο Νιλ Αρμστρονγκ και στη συνέχεια ο συνάδελφος του Μπαζ Ολντριν περπάτησαν στη Σελήνη στις 20 Ιουλίου του 1969, εξακόσια εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη παρακολούθησαν το ιστορικό γεγονός.
Ο Ολντριν είχε πει πρόσφατα ότι «ολόκληρος ο κόσμος έκανε μαζί μας το θαυμαστό εκείνο ταξίδι».
Στο ξεκίνημα της μεγάλης περιπέτειας κατάκτησης του Διαστήματος οι αστροναύτες των προγραμμάτων Μέρκιουρι, Τζέμινι και Απόλλων αποτέλεσαν το πρόσωπο της NASA.
Οι μη επανδρωμένες αποστολές στη Σελήνη ποτέ δεν μάγεψαν το κοινό παρότι αυτές άνοιξαν τον δρόμο για το «μικρό βήμα» του Νιλ Αρμστρονγκ.
Ο κόσμος ήθελε να ζήσει την περιπέτεια και αυτό μπορούσαν να του το δώσουν μόνο οι επανδρωμένες αποστολές.
Η προσπάθεια κατάκτησης της Σελήνης ήταν, εκείνη την εποχή, κάτι εντελώς νέο, συναρπαστικό και επικίνδυνο.
Ταυτόχρονα, όμως, είχε και μία πολύ γήινη πτυχή, αφού μέσα από όλα τα προγράμματα οι ΗΠΑ ανταγωνίζονταν τη Σοβιετική Ενωση.
Διαστημικά ταξίδια
Ανάλογος ενθουσιασμός γεννήθηκε όταν μερικά χρόνια αργότερα το διαστημικό λεωφορείο μετέφερε αστροναύτες σε χαμηλή τροχιά γύρω από τον πλανήτη μας.
Ενα μέσο που μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ξανά και ξανά έκανε πιθανότερο το ενδεχόμενο κάποτε να μπορούμε να πηγαίνουμε για διακοπές στη Σελήνη και γιατί όχι, ακόμα μακρύτερα.
Ομως το διαστημικό λεωφορείο ταξίδευε περισσότερο από τριάντα χρόνια και η καινοτομία κατέληξε να γίνει ρουτίνα.
Ο Ψυχρός Πόλεμος τέλειωσε και Αμερικανοί μαζί με Ρώσους κοσμοναύτες συνεργάστηκαν αρχικά στον διαστημικό σταθμό ΜΙΡ και αργότερα στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.
Τα διαστημικά λεωφορεία, όμως, πέρασαν με τη σειρά τους στην ιστορία. Σήμερα, από την πρώτη, θριαμβευτική φάση της διαστημικής εξερεύνησης, δεν έχει απομείνει άλλο από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.
Το πλήρωμά του, συνήθως έξι άτομα, εργάζονται εκεί χωρίς να ασχολείται κανείς μαζί τους.
Τώρα, τον ρόλο του πρωταγωνιστή στη διαστημική έρευνα έχουν πάρει τα ρομπότ, τα οποία βέβαια καθοδηγούνται από τα κέντρα ελέγχου στη Γη.
Μη επανδρωμένα διαστημόπλοια βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον Κρόνο, τον Ερμή, τον αστεροειδή Βέστα, ενώ άλλα κινούνται προς τον Πλούτωνα και τον Δία.
Το Voyager και το δίδυμό του βρίσκονται, 35 χρόνια από την εκτόξευσή τους, στα όρια του ηλιακού μας συστήματος.
Πολλοί πιστεύουν ότι η σημερινή γενιά, γαλουχημένη με την τεχνολογία, ενθουσιάζεται περισσότερο από την ιδέα ενός ρομποτικού οχήματος που προσεδαφίζεται στον Αρη.
Μπορεί εκατομμύρια άτομα να παρακολούθησαν την προσεδάφιση της δικής μας «περιέργειας» στον Κόκκινο Πλανήτη, αλλά τίποτα δεν θα υποκαταστήσει τη συμβολική εικόνα των αποτυπωμάτων που άφησαν τα υποδήματα του Αρμστρονγκ στο φεγγάρι.
Οπως λέει ο Χένρι Λάνμραϊτ, καθηγητής του Πανεπιστημίου Syracuse, το Curiosity σίγουρα για κάποιους θα αποτελέσει έμπνευση, ποτέ όμως δεν θα καταφέρει να μας συνεπάρει, να μας κόψει την αναπνοή, όπως η ανθρώπινη παρουσία στο Διάστημα.
Επόμενος σταθμός για γεωτρήσεις το σημείο Γκλένελγκ
Τους δρόμους πήρε… το ρομποτικό όχημα Curiosity.
Την Πέμπτη εγκατέλειψε το σημείο προσεδάφισής του όπου παρέμενε μέχρι πρόσφατα ακίνητο προκειμένου να ολοκληρωθούν οι απαραίτητοι έλεγχοι και κινήθηκε 16 ολόκληρα μέτρα.
Σύμφωνα με τους ερευνητές το μικρό ρομποτικό όχημα πρόκειται να διανύσει μία απόσταση 400 μέτρων έως το σημείο Γκλένελγκ, το οποίο παρουσιάζει μεγάλο γεωλογικό ενδιαφέρον.
Εκεί θα αρχίσει να χρησιμοποιεί το «γεωτρύπανο» με το οποίο είναι εξοπλισμένο.
Ο επικεφαλής του προγράμματος Αρθουρ Αμαντόρ, ωστόσο, επισημαίνει ότι θα χρειαστεί να περάσουν πολλές εβδομάδες μέχρι να φτάσει στο επιλεγμένο σημείο.
Το Curiosity κατασκευάστηκε έτσι ώστε να μπορεί να διανύσει είκοσι χιλιομέτρα στην επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη κατά τη διετία που θα διαρκέσει το πρόγραμμα.
Στις αρχές της περασμένης εβδομάδας, το ρομποτικό όχημα έστειλε και τις πρώτες φωτογραφίες υψηλής ευκρίνειας του όρους Σαρπ.
Μέχρι, όμως, να φτάσει εκεί, σε απόσταση δέκα χλμ. από το σημείο προσεδάφισης, και να ξεκινήσει την κύρια φάση ερευνών και αναλύσεων θα περάσει τουλάχιστον ένας χρόνος.
Διαπλανητικό μουσικό πρόγραμμα από το ρομποτικό όχημα
Απίστευτο και όμως αληθινό.
Το ρομποτικό όχημα Curiosity εξέπεμψε διαπλανητικό μουσικό πρόγραμμα.
Στην πραγματικότητα αναμετάδωσε το νέο τραγούδι του Will.i.am, τραγουδιστή του συγκροτήματος Black Eyed Peas στη Γη.
Ακροατήριο της πρώτης συμπαντικής εκπομπής μηχανικοί και φοιτητές που βρέθηκαν στο Jet Propulsion Laboratory της Καλιφόρνιας, όπου βρίσκεται και το κέντρο ελέγχου της αποστολής.
Ο τραγουδιστής είχε παρευρεθεί στο κέντρο ελέγχου της αποστολής και την 5η Αυγούστου, όταν προσεδαφίστηκε το Curiosity στον Αρη.
«Γιατί λένε ότι ο ουρανός είναι το τέρμα, όταν βλέπω αποτυπώματα στο Φεγγάρι» διερωτάται ο Will.i.am στο τραγούδι «Αγγίξτε τα Αστέρια».
Η πρεμιέρα του στο Ηλιακό Σύστημα έγινε αφού πρώτα κάλυψε μία απόσταση 330 εκατομμυρίων μιλίων από τη Γη στον Αρη και πίσω στη Γη.
Το επιτυχημένο εγχείρημα δεν απαίτησε καμία νέα πρωτοποριακή τεχνική διαστημικής τεχνολογίας.
Αυτό που είναι καινοτόμο είναι ο στόχος της NASA, που προσπαθεί με αυτό τον τρόπο να εκλαϊκεύσει και να κάνει πιο γνωστή κι ελκυστική την εργασία της στο πλατύ κοινό.
Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που η NASA ενδιαφέρεται για τη μουσική.
Ηχοι που καταγράφηκαν από το διαστημόπλοιο Κασίνι κατά το πέρασμά του από τον Κρόνο, μεταγράφηκαν σε συχνότητες που μπορεί να ακούσει το ανθρώπινο αυτί, και αποτέλεσαν μέρος της σύνθεσης «Sun Rings».
kathimerini.gr