Πιθανώς υπάρχουν στο παγωμένο έδαφος στοιχεία του υπόγειου ωκεανού
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 07/03/2013 16:26
Είναι πιθανό η επιφάνεια της Ευρώπης να επικοινωνεί με τον υπόγειο ωκεανό
Πασαντίνα, Καλιφόρνια
Οι επιστήμονες είναι εδώ και πολλά χρόνια πεπεισμένοι ότι κάτω από την παγωμένη επιφάνεια της Ευρώπης βρίσκεται ένας μεγάλος ωκεανός που ίσως κρύβει κάποιες μορφές ζωής.
Σχεδιάζονται μάλιστα αποστολές εξερεύνησης του δορυφόρου του Δία. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι αναζητείται ένας τρόπος ώστε να γίνει διείσδυση στον ωκεανό που βρίσκεται σε βάθος δεκάδων χιλιομέτρων κάτω από τη παγωμένη επιφάνεια.
Μια νέα μελέτη δημιουργεί νέες προσδοκίες για την ανακάλυψη στοιχείων για αυτόν τον ωκεανό. Οπως αναφέρουν οι ερευνητές είναι πιθανό αλμυρό νερό από τον ωκεανό να έχει βρει τρόπο να φτάσει στην επιφάνεια και έτσι λαμβάνοντας απλά κάποια δείγματα από την επιφάνεια να ανακαλύψουμε σημαντικά στοιχεία αυτόν.
Δείτε επίσης
Υγρό νερό λιώνει τους πάγους της Ευρώπης
Η μελέτηΟμάδα επιστημόνων από τη NASA και το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια αρχικά μελέτησε δεδομένα της αποστολής Galileo που για διάστημα οκτώ ετών (1995-2003) εξερεύνησε τον Δία και τα φεγγάρια του. Στη συνέχεια χρησιμοποίησαν το τηλεσκόπιο Keck II στη Χαβάη για να συμπληρώσουν τα κενά που υπήρχαν στις έρευνες του δορυφόρου ο οποίος δυστυχώς δεν διέθετε ένα προηγμένο φασματογράφο υπερύθρων.
Αν υπήρχε ένα τέτοιο όργανο στον Galileo θα γνωρίζαμε εδώ και δέκα χρόνια με βεβαιότητα την ύπαρξη κάποιων υλικών και συστατικών που βρίσκονται στην επιφάνεια της Ευρώπης και θα είχαμε περισσότερα στοιχεία στη διάθεση μας ώστε να οργανωθούν καλύτερα οι νέες αποστολές εξερεύνησης σε αυτή.
Η ανακάλυψη
Οι ερευνητές χαρτογράφησαν την κατανομή του πάγου νερού στην επιφάνεια της Ευρώπης σε σχέση με άλλα υλικά και στοιχεία που βρίσκονται πάνω σε αυτή. Διαπίστωσαν ότι σε κάποια σημεία υπάρχουν μεγάλες συγκεντρώσεις πάγου νερού και σε άλλες μικρότερες. Στη συνέχεια χρησιμοποιώντας δεδομένα που γνωρίζουμε από πολλούς παγωμένους κόσμους σχεδίασαν προσομοιώσεις στις οποίες συνδύασαν την παρουσία του πάγου νερού με πολλά χημικά στοιχεία.
Το στοιχείο που έκανε επίμονα την εμφάνιση του στις προσομοιώσεις ήταν ο εψωμίτης (θειικό άλας μαγνησίου). Σύμφωνα με τους ερευνητές ο εψωμίτης είναι ένα χημικό στοιχείο που ταιριάζει απόλυτα στην θεωρία τους αφού ο σχηματισμός του μπορεί να έχει προκύψει από την οξείδωση κάποιων μεταλλικών στοιχείων που έφτασαν στην επιφάνεια της Ευρώπης από τον ωκεανό.
Τα συμπεράσματα
Οπως υποστηρίζουν οι ερευνητές τα στοιχεία που προέκυψαν από την μελέτη τους δείχνουν ότι υπάρχει ανταλλαγή χημικών συστατικών ανάμεσα στην επιφάνεια και τον υπόγειο ωκεανό. Σύμφωνα με τους ερευνητές με αυτό τον τρόπο ο ωκεανός γίνεται ένα πλουσιότερο χημικά περιβάλλον. Εκτιμούν ότι αν ληφθούν δείγματα από την επιφάνεια της Ευρώπης, αν την «γλείψουμε» όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά, είναι πολύ πιθανό να ανακαλύψουμε στοιχεία για τον ωκεανό.
«Η ανταλλαγή ανάμεσα στην επιφάνεια και των ωκεανό σημαίνει ότι είναι πιθανό να ταξιδεύει στον ωκεανό ενέργεια γεγονός που αν συμβαίνει αυξάνει τις πιθανότητες ύπαρξης ζωής εκεί. Σημαίνει ταυτόχρονα ότι αν θέλεις να μάθεις τι υπάρχει στον ωκεανό αρκεί να πάρεις και να αναλύσεις κάποια δείγματα από την επιφάνεια» αναφέρει ο Μάικ Μπράουν, μέλος της ερευνητικής ομάδας. H μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astronomical Journal».
Σχεδιάζονται μάλιστα αποστολές εξερεύνησης του δορυφόρου του Δία. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι αναζητείται ένας τρόπος ώστε να γίνει διείσδυση στον ωκεανό που βρίσκεται σε βάθος δεκάδων χιλιομέτρων κάτω από τη παγωμένη επιφάνεια.
Μια νέα μελέτη δημιουργεί νέες προσδοκίες για την ανακάλυψη στοιχείων για αυτόν τον ωκεανό. Οπως αναφέρουν οι ερευνητές είναι πιθανό αλμυρό νερό από τον ωκεανό να έχει βρει τρόπο να φτάσει στην επιφάνεια και έτσι λαμβάνοντας απλά κάποια δείγματα από την επιφάνεια να ανακαλύψουμε σημαντικά στοιχεία αυτόν.
Δείτε επίσης
Υγρό νερό λιώνει τους πάγους της Ευρώπης
Η μελέτηΟμάδα επιστημόνων από τη NASA και το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια αρχικά μελέτησε δεδομένα της αποστολής Galileo που για διάστημα οκτώ ετών (1995-2003) εξερεύνησε τον Δία και τα φεγγάρια του. Στη συνέχεια χρησιμοποίησαν το τηλεσκόπιο Keck II στη Χαβάη για να συμπληρώσουν τα κενά που υπήρχαν στις έρευνες του δορυφόρου ο οποίος δυστυχώς δεν διέθετε ένα προηγμένο φασματογράφο υπερύθρων.
Αν υπήρχε ένα τέτοιο όργανο στον Galileo θα γνωρίζαμε εδώ και δέκα χρόνια με βεβαιότητα την ύπαρξη κάποιων υλικών και συστατικών που βρίσκονται στην επιφάνεια της Ευρώπης και θα είχαμε περισσότερα στοιχεία στη διάθεση μας ώστε να οργανωθούν καλύτερα οι νέες αποστολές εξερεύνησης σε αυτή.
Η ανακάλυψη
Οι ερευνητές χαρτογράφησαν την κατανομή του πάγου νερού στην επιφάνεια της Ευρώπης σε σχέση με άλλα υλικά και στοιχεία που βρίσκονται πάνω σε αυτή. Διαπίστωσαν ότι σε κάποια σημεία υπάρχουν μεγάλες συγκεντρώσεις πάγου νερού και σε άλλες μικρότερες. Στη συνέχεια χρησιμοποιώντας δεδομένα που γνωρίζουμε από πολλούς παγωμένους κόσμους σχεδίασαν προσομοιώσεις στις οποίες συνδύασαν την παρουσία του πάγου νερού με πολλά χημικά στοιχεία.
Το στοιχείο που έκανε επίμονα την εμφάνιση του στις προσομοιώσεις ήταν ο εψωμίτης (θειικό άλας μαγνησίου). Σύμφωνα με τους ερευνητές ο εψωμίτης είναι ένα χημικό στοιχείο που ταιριάζει απόλυτα στην θεωρία τους αφού ο σχηματισμός του μπορεί να έχει προκύψει από την οξείδωση κάποιων μεταλλικών στοιχείων που έφτασαν στην επιφάνεια της Ευρώπης από τον ωκεανό.
Τα συμπεράσματα
Οπως υποστηρίζουν οι ερευνητές τα στοιχεία που προέκυψαν από την μελέτη τους δείχνουν ότι υπάρχει ανταλλαγή χημικών συστατικών ανάμεσα στην επιφάνεια και τον υπόγειο ωκεανό. Σύμφωνα με τους ερευνητές με αυτό τον τρόπο ο ωκεανός γίνεται ένα πλουσιότερο χημικά περιβάλλον. Εκτιμούν ότι αν ληφθούν δείγματα από την επιφάνεια της Ευρώπης, αν την «γλείψουμε» όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά, είναι πολύ πιθανό να ανακαλύψουμε στοιχεία για τον ωκεανό.
«Η ανταλλαγή ανάμεσα στην επιφάνεια και των ωκεανό σημαίνει ότι είναι πιθανό να ταξιδεύει στον ωκεανό ενέργεια γεγονός που αν συμβαίνει αυξάνει τις πιθανότητες ύπαρξης ζωής εκεί. Σημαίνει ταυτόχρονα ότι αν θέλεις να μάθεις τι υπάρχει στον ωκεανό αρκεί να πάρεις και να αναλύσεις κάποια δείγματα από την επιφάνεια» αναφέρει ο Μάικ Μπράουν, μέλος της ερευνητικής ομάδας. H μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astronomical Journal».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου