NASA/CXC/UMass/D
Εικόνα που προέκυψε συνδυάζοντας τη χρήση υπέρυθρου φωτός και ακτίνων Χ ώστε να αποκαλυφθεί η έντονη δραστηριότητα κοντά στο γαλαξιακό πυρήνα.
Για πολλά χρόνια, οι αστρονόμοι παρατηρούν τη μαύρη τρύπα που ζει στο κέντρο του Γαλαξία, προσπαθώντας να εξηγήσουν τη σχετικά χαμηλή της «όρεξη».
Η μαύρη τρύπα, το όνομα της οποίας είναι Τοξότης Α*, έχει μάζα ίση με 4 εκατομμύρια δικούς μας Ήλιους, και είναι ασυνήθιστα ανενεργή καταπίνοντας ένα μικρό μόνο μέρος από τα αέρια και τα υλικά που την περιβάλλουν.
Μια ομάδα των πανεπιστημίων ΜΙΤ και Amherst, από τη Βοστόνη των ΗΠΑ, αναλύοντας 3 εκατομμύρια δευτερόλεπτα παρατηρήσεων του διαστημικού τηλεσκοπίου ακτίνων-Χ Chandra, έφτασε στη λεπτομερή εξήγηση του φαινομένου. Από την ανάλυση του φάσματος της ακτινοβολίας, οι ερευνητές ταυτοποίησαν το φως που λάμβαναν από κάθε άτομο ξεχωριστά.
Στη συνέχεια, επικέντρωσαν την προσοχή τους στις συνεισφορές από άτομα σιδήρου. Ο σίδηρος υπάρχει σε αφθονία στο Γαλαξία, είτε στην επιφάνεια αστέρων, είτε και στα αέρια γύρω από τη μαύρη τρύπα στο κέντρο του. Ωστόσο, ο σίδηρος στα άστρα, βρίσκεται σε πολύ χαμηλότερες θερμοκρασίες από αυτόν που γυρνάει γύρω από τη μαύρη τρύπα.
Αναλύοντας τη θερμότητα από την ακτινοβολία που λάμβαναν, οι επιστήμονες συμπέραναν πως το μεγαλύτερο μέρος προερχόταν από το θερμό σίδηρο γύρω από τον Τοξότη Α*, επιτρέποντας να καταγράψουν με λεπτομέρεια το προφίλ των ενεργειών που επικρατεί στην περιοχή.
Αυτό που παρατήρησαν είναι πως υπάρχει συσσωρευμένη αρκετή ενέργεια, υπό τη μορφή θερμότητας, ώστε να σπρώξει τα αέρια προς τα έξω αντί να τα αφήσει να πέσουν προς τη μαύρη τρύπα. Με την εξήγηση αυτή, δεν είναι η μαύρη τρύπα που ευθύνεται για τη χαμηλή κατανάλωση των αερίων γύρω της, αλλά τα ίδια τα αέρια που έχουν αρκετή ενέργεια ώστε να δραπετεύσουν από τη βαρυτική έλξη της μαύρης τρύπας, καταδικάζοντάς τη σε «δίαιτα».
Τα αποτελέσματα αυτά, που δημοσιεύονται στα περιοδικά Science και The Astrophysical Journal, είναι η λεπτομερέστερη ματιά που έχουμε ρίξει στον Τοξότη Α* μέχρι σήμερα. «Σπάνια έχουμε την ευκαιρία να απαντήσουμε σε τέτοια ερωτήματα με λεπτομέρεια», λέει ο καθηγητής Jen Neilsen, που συμμετείχε στην έρευνα. «Είναι η πρώτη φορά, και ίσως η μοναδική στο προσεχές μέλλον, που έχουμε τόσο καλά δεδομένα για τον πυρήνα ενός γαλαξία».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου