Οι αστρονόμοι έχουν εντοπίσει κρύα ρεύματα από αρχέγονο υδρογόνο, υποτυπώδης θέμα που έχει απομείνει από το Big Bang, τροφοδοτώντας ένα μακρινό αστέρι-σχηματισμού των γαλαξιών στο πρώιμο σύμπαν.
Οι ακατάσχετη ροή του φυσικού αερίου σε γαλαξίες πιστεύεται ότι είναι ζωτικής σημασίας για να εξηγήσουν μια εποχή πριν 10 δισεκατομμύρια έτη, όταν οι γαλαξίες σχηματιζαν άφθονα αστέρια.
Για να κάνουν αυτή την ανακάλυψη, οι αστρονόμοι - με επικεφαλής τον Neil Crighton του Ινστιτούτου Max Planck για την αστρονομία και το Swinburne University - έναν χρήση μιας κοσμικής σύμπτωσης: ένα φωτεινό, μακρινό κβάζαρ που ενεργεί ως ένας "κοσμικός φάρος" φωτίζει τη ροή αερίου από πίσω. Τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν στις 2 Οκτωβρίου στο Astrophysical Journal Letters.
Η συστηματική έρευνα των συστημάτων απορρόφησης, περιλαμβάνει παρατηρήσεις με το μεγάλο διοπτρικό τηλεσκόπιο και από τα στοιχεία που λαμβάνονται με το WM Keck Observatory, στην κλίμακα φασματογράφου που είναι εγκατεστημένο στον μετρητή 10, τηλεσκόπιο Keck I στην κορυφή του Mauna Kea, στην Χαβάη.
Ο γαλαξίας ανακαλύφθηκε από τον Charles Steidel, Gwen Rudie (California Institute of Technology) και των συνεργατών, χρησιμοποιώντας LRIS φασματογράφου του παρατηρητηρίου Keck για το ίδιο τηλεσκόπιο.
Στην τρέχουσα αφήγηση του πώς οι γαλαξίες, όπως ο δικός μας σχηματίστηκε, οι κοσμολόγοι λένε πως κάποτε τροφοδοτούνταν από μια τεράστια δεξαμενή υδρογόνου στο διαγαλαξιακό μέσο, το οποίο διαπερνά τις αχανείς εκτάσεις μεταξύ των γαλαξιών.
Περίπου δέκα δισεκατομμύρια χρόνια πριν. Όταν το Σύμπαν ήταν το ένα πέμπτο της σημερινής του ηλικίας, πρόωροι πρωτο-γαλαξίες ήταν σε μια κατάσταση ακραίας δραστηριότητας, σχηματίζοντας νέα αστέρια σχεδόν εκατό φορές την τρέχουσα τιμή τους.
Επειδή τα αστέρια σχηματίζονται από φυσικό αέριο, αυτή η γονιμότητα απαιτεί μια σταθερή πηγή των κοσμικών αερίων.
Κατά την τελευταία δεκαετία, οι προσομοιώσεις υπερυπολογιστή του σχηματισμού των γαλαξιών έχουν γίνει τόσο εξελιγμένες ώστε να μπορούν πραγματικά να προβλέψουν το σχηματισμό των γαλαξιών, τροφοδοτούνται με: χοάνες αερίου σε γαλαξίες μαζί με "κρύα ρεύματα", τα οποία, όπως τα ρεύματα στο χιόνι λιώνουν σε μια ορεινή λίμνη, το κανάλι του δροσερού φυσικού αερίου από το περιβάλλοντα διαγαλαξιακό μέσο σε γαλαξίες, συνεχώς συμπληρώνει τις προμήθειες για την πρώτη ύλη σχηματισμού αστέρων.
Ωστόσο, οι δοκιμές και οι προβλέψεις, αποδεικνύουν ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο, διότι αυτά τα αέρια, στα άκρα των γαλαξιών είναι τόσο αραιά, ώστε να εκπέμπουν πολύ λίγο φως. Αντ 'αυτού, η ομάδα των αστρονόμων συστηματικά έψαξε για παραδείγματα ενός πολύ συγκεκριμένου τύπου κοσμικής σύμπτωσης.
Τα κβάζαρ αποτελούν μια σύντομη φάση στο γαλαξιακό κύκλο ζωής, κατά την οποία λάμπουν σαν τα πιο φωτεινά αντικείμενα στο Σύμπαν, που τροφοδοτούνται από το περιστατικό της ύλης σε μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα. Από την πλευρά μας στη Γη, θα υπάρχουν σπάνιες περιπτώσεις όπου ένα μακρινό κβάζαρ, υπόβαθρο και ένα ρεύμα του αρχέγονου αερίου κοντά, ένας γαλαξίας θα είναι ακριβώς ευθυγραμμισμένος στο νυχτερινό ουρανό.
Καθώς το φως από το κβάζαρ ταξιδεύει προς τη Γη, περνά από το γαλαξία και μέσα από το αρχέγονο αέριο, πριν φθάσουν στα τηλεσκόπια μας. Το κοσμικό αέριο απορροφά επιλεκτικά το φως σε πολύ συγκεκριμένες συχνότητες που οι αστρονόμοι αποκαλούν «γραμμές απορρόφησης». Το μοτίβο και το σχήμα των γραμμών αυτών, παρέχουν έναν κοσμικό γραμμωτό κώδικα, τον οποίο μπορούν να αποκωδικοποιήσουν αστρονόμοι και να προσδιοριστεί η χημική σύνθεση, η πυκνότητα και η θερμοκρασία του αερίου.
Μετάφραση: to-new-sas
ΠΗΓΗ:http://phys.org/news/2013-10-astronomers-distant-galaxy-powered-primordial.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου