Τέσσερα νέα σμήνη γαλαξιών ανακαλύφθηκαν 10 δισεκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη

Credit: D. Clements / ESA / NASA

Τρία (ψευδή) χρώματα από εικόνες του δορυφόρου Herschel των συμπαγών συστάδων που προσδιορίζονται από τον δορυφόρο Planck. Το μπλε, πράσινο και κόκκινο αντιπροσωπεύουν το υπέρυθρο φως στα διαδοχικά μεγαλύτερα μήκη κύματος, από 250μm, 350μm και 500μm αντίστοιχα. Ο πράσινος κύκλος δείχνει το μέγεθος της δέσμης από το Planck στη θέση της πηγής, το οποίο Herschel ήταν σε θέση να επιλύσει σε πολύ μεγαλύτερη λεπτομέρεια.

Τέσσερα άγνωστα σμήνη γαλαξιών που το καθένα περιέχει δυνητικά χιλιάδες μεμονωμένους γαλαξίες, έχουν ανακαλυφθεί περίπου 10 δισεκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη.

Μια διεθνής ομάδα αστρονόμων, με επικεφαλής το Κολέγιο Imperial του Λονδίνου, χρησιμοποίησαν ένα νέο τρόπο συνδυασμού δεδομένων από τους δύο δορυφόρους του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος, Planck και Herschel, να προσδιορίσουν τα πιο μακρινά σμήνη γαλαξιών από ό, τι ήταν προηγουμένως δυνατόν. 
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι μέχρι 2000 περαιτέρω ομάδες θα μπορούσαν να ταυτοποιηθούν με τη χρήση της τεχνικής αυτής, βοηθώντας στην οικοδόμηση ενός πιο λεπτομερούς χρονοδιαγράμματος για το πώς σχηματίζονται τα συμπλέγματα.

Τα σμήνη των γαλαξιών είναι τα πιο ογκώδη αντικείμενα στο σύμπαν, που περιέχουν εκατοντάδες έως και χιλιάδες γαλαξίες, που συνδέονται μεταξύ τους με τη βαρύτητα. 
Ενώ οι αστρονόμοι έχουν εντοπίσει πολλά κοντινά σμήνη, χρειάζεται να πάνε ακόμα πιο πίσω στο χρόνο για να καταλάβουν πώς σχηματίζονται αυτές οι δομές. 
Αυτό σημαίνει την εύρεση σχηματισμών συστάδων σε μεγαλύτερες αποστάσεις από τη Γη.

Το φως από τον πιο απόμακρο των τεσσάρων νέων συστάδων που προσδιορίζονται από την ομάδα έχει διαρκέσει πάνω από 10 δισεκατομμύριο έτη για να φθάσει σε μας. 
Αυτό σημαίνει ότι οι ερευνητές βλέπουν πως έμοιαζε το σύμπλεγμα όταν το σύμπαν ήταν μόλις τριών δισεκατομμυρίων ετών.

Ο επικεφαλής ερευνητής δρ David Clements, από το Τμήμα Φυσικής στο Κολέγιο Imperial του Λονδίνου, εξηγεί: «Παρά το γεγονός ότι είμαστε σε θέση να δούμε μεμονωμένους γαλαξίες που πάνε πιο πίσω στον χρόνο, μέχρι τώρα, τα πιο απομακρυσμένα συμπλέγματα που βρέθηκαν από τους αστρονόμους χρονολογούνται όταν το σύμπαν ήταν 4,5 δισεκατομμυρίων ετών. 
Αυτό ισοδυναμεί περίπου με εννέα δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά. 
Η νέα μας προσέγγιση έχει ήδη βρει ένα σύμπλεγμα στην ύπαρξη πολύ νωρίτερα από αυτό, και πιστεύουμε ότι έχει τη δυνατότητα να προχωρήσει ακόμη περισσότερο.»

Οι συστάδες μπορούν να εντοπιστούν σε τέτοιες αποστάσεις, διότι περιέχουν γαλαξίες στους οποίους τεράστιες ποσότητες σκόνης και αερίου διαμορφώνονται σε αστέρια. 
Η διαδικασία αυτή εκπέμπει φως που μπορεί να εντοπιστεί από τις δορυφορικές έρευνες.

Οι γαλαξίες χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Σε ελλειπτικούς γαλαξίες που έχουν πολλά αστέρια, αλλά λίγη σκόνη και το φυσικό αέριο· Και στους σπειροειδείς γαλαξίες σαν τον δικό μας, τον Γαλαξίας μας (Milky Way), που περιέχουν μέρη σκόνης και αερίου. 
Οι περισσότερες συστάδες στο σύμπαν σήμερα κυριαρχούνται από γιγαντιαίους ελλειπτικούς γαλαξίες στους οποίους έχει ήδη σχηματιστεί η σκόνη και το αέριο στα αστέρια.

«Αυτό που πιστεύουμε ότι βλέπουμε σε αυτά τα μακρινά σμήνη, είναι γιγάντιοι ελλειπτικοί γαλαξίες στη διαδικασία που διαμορφώνεται», λέει ο δρ Clements.


Μετάφραση: To-New-Sas

ΠΗΓΗ: http://phys.org