Αστέρι της "διπλανής πόρτας" μπορεί να φιλοξενήσει έναν «υπερ-κατοικήσιμο» κόσμο

(Image: ESA)

Ένας διαφορετικός ήλιος: φανταστείτε τι μπορεί να βλέπατε αν ήσασταν στο σύστημα Άλφα Κενταύρου Β, με τον ήλιο μας να λάμπει αμυδρά σε απόσταση και το κεντρικό αστέρι πέρα από μια ημισέληνο του πλανήτη που ήδη έχουμε ανακαλύψει.

Η Γη μπορεί να είναι το σπίτι μας, αλλά ένας άλλος πλανήτης πιο άνετος, ακόμη και για τη ζωή θα μπορούσε να είναι σε τροχιά γύρω από το αστέρι της "διπλανής πόρτας". 

Μια λεπτομερής ανάλυση, του τι μπορεί να καταστήσει τους πλανήτες κατάλληλους για τη ζωή, αναφέρουν ότι ο Άλφα Κενταύρου Β, το αστέρι πιο κοντά στον ήλιο μας, θα ήταν το τέλειο αστέρι για να φιλοξενήσει έναν "υπέρ- κατοικήσιμο" πλανήτη - ένα κόσμο από νησιά, ρηχές θάλασσες και ομαλές πλαγιές, όπου η προϋποθέσεις που απαιτούνται για να υποστηρίξουν ένα ευρύ φάσμα των μορφών ζωής θα διαρκέσει έως και για 10 δισεκατομμύρια χρόνια. 
Αλλά ο κοντινός-παράδεισος θα έρθει είχε κάποιο κόστος για τους επισκέπτες από τη Γη: η έλξη της βαρύτητας θα είναι περίπου ένα τέταρτο ισχυρότερη από ό, τι στα πάτρια εδάφη μας.

Εμείς συνήθως υποθέτουμε ότι οι καλύτερες θέσεις για να ψάξουμε για εξωγήινη ζωή, πλανήτη στο μέγεθος της Γης σε τροχιά γύρω από άστρα σαν τον ήλιο. 
Αλλά τα καλύτερα μοντέλα μας για την κατοικησιμότητα, θεωρούμε μόνο μερικά κριτήρια, όπως το μέγεθος του πλανήτη και την απόσταση από το άστρο του, που αναζητούν βραχώδεις κόσμους σαν τη Γη σε παρόμοιες τροχιές με το δικό μας.

«Αλλά κανείς δεν είχε αγγίξει ποτέ το ερώτημα του κατά πόσον άλλα μέρη μπορεί να έχουν ακόμη πιο ήπια περιβάλλοντα από τη Γη», λέει ο René Heller του Πανεπιστημίου McMaster στο Χάμιλτον, Οντάριο, Καναδά. 
Έτσι, ο ίδιος και οι συνεργάτες του ανέλυσαν μια σειρά από πρόσθετα κριτήρια, συμπεριλαμβανομένης της βαρύτητας ενός υποθετικού πλανήτη, την ηλικία και την εσωτερική δομή, για να διερευνήσουν τις δυνατότητες.

Η Γη έχει φιλοξενήσει ζωή για τουλάχιστον 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια, από τα 4,6 δισεκατομμύρια έτη της ύπαρξής της. 
Αλλά είναι κοντά στην εσωτερική άκρη της κατοικήσιμης ζώνης του ηλιακού μας συστήματος, και ο ήλιος γίνεται όλο και θερμότερος καθώς γερνά.
Τελικά, ίσως σε 1 ή 2 δισεκατομμύρια έτη από τώρα, η Γη θα γίνει πιο καυτή, η Αφροδίτη θα μοιάζει με βράχο τυλιγμένο σε θανάσιμο έρεβος του διοξειδίου του άνθρακα και θειικού οξέος.


Μετάφραση: To-New-Sas

ΠΗΓΗ: http://www.newscientist.com