Μια μικρή αστρική κούνια

Image credit: X-ray: NASA/CXC/SAO/J.Drake et al., Optical: Univ. of Hertfordshire/INT/IPHAS, Infrared: NASA/JPL-Caltech 

Ο Γαλαξίας μας και άλλοι γαλαξίες στο σύμπαν, φιλοξενούν πολλά νέα αστρικά σμήνη και οι ενώσεις που περιέχουν το καθένα είναι εκατοντάδες χιλιάδες ζεστά, μαζικά, νεαρά άστρα γνωστά ως O και Β αστέρια. 

Το σύμπλεγμα αστέρων Κύκνος ΟΒ2 περιέχει περισσότερα από 60 αστέρια O-τύπου και περίπου χίλια αστέρια Β-τύπου. 
Οι βαθιές παρατηρήσεις με το παρατηρητήριο Chandra ακτίνων-Χ της NASA, έχουν χρησιμοποιηθεί για την ανίχνευση της εκπομπής ακτίνων-Χ από τις ζεστές εξωτερικές ατμόσφαιρες, από τα νέα αστέρια του συμπλέγματος για να εξετάσει πώς σχηματίζονται αυτά τα συναρπαστικά "εργοστάσια" άστρων και πως εξελίσσονται. 
Περίπου 1.700 πηγές ακτίνων Χ εντοπίστηκαν, συμπεριλαμβανομένων περίπου 1.450 που πιστεύεται ότι είναι αστέρια σε συστάδα. 
Σε αυτή την εικόνα, οι ακτίνες Χ από το Chandra (μπλε) έχουν συνδυαστεί με υπέρυθρα δεδομένα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer της NASA (κόκκινο) και οπτικά δεδομένα από το τηλεσκόπιο Newton Isaac (πορτοκαλί).

Τα νέα αστέρια που κυμαίνονται σε ηλικία 1 εκ. - 7 εκ. έτη έχουν βρεθεί. 
Τα υπέρυθρα στοιχεία δείχνουν ότι ένα πολύ μικρό μέρος από τα αστέρια έχουν περιστρεφόμενους δίσκους σκόνης και αερίου. 
Ακόμη λιγότεροι δίσκοι βρέθηκαν κοντά στα τεράστια αστέρια OB, αποκαλύπτοντας τη διαβρωτική δύναμη της έντονης ακτινοβολίας τους, που οδηγεί σε πρόωρη καταστροφή των δίσκων τους. 
Υπάρχουν επίσης ενδείξεις ότι ο παλαιότερος πληθυσμός των αστεριών έχει χάσει πιο μαζικά μέλη του εξαιτίας των εκρήξεων σουπερνόβα. 
Τέλος, μια συνολική μάζα περίπου 30.000 φορές τη μάζα του ήλιου προέρχεται από τον Κύκνο ΟΒ2, παρόμοια με εκείνη από τις πιο μαζικές περιοχές σχηματισμού άστρων στο Γαλαξία μας. 
Αυτό σημαίνει ότι ο Κύκνος ΟΒ2, που βρίσκεται μόλις περίπου 5.000 έτη φωτός από τη Γη, είναι το πιο κοντινό τεράστιο σμήνος αστέρων.


Μετάφραση: To-New-Sas

ΠΗΓΗ: http://www.jpl.nasa.gov