Ας βάλουμε ένα ιστιοφόρο στον Τιτάνα

Credit: NASA/JPL/USGS.

Εικόνες από την αποστολή Cassini δείχνουν δίκτυα απορροής που καταλήγουν σε λίμνες στην βόρεια πολική περιοχή του Τιτάνα.

Τα μεγάλα φεγγάρια σε τροχιά γύρω από τους γίγαντες αερίου στο ηλιακό σύστημά μας, έχουν λάβει μεγαλύτερη προσοχή τα τελευταία χρόνια. 

Ο Τιτάνας, το μεγαλύτερο φεγγάρι του Κρόνου, είναι ο μόνος φυσικός δορυφόρος που είναι γνωστός ότι στεγάσει μια παχιά ατμόσφαιρα. 

Η επιφάνεια, αποκαλύπτεται εν μέρει από τον ανιχνευτή του Cassini, που σμιλεύτηκε από τις λίμνες και τα ποτάμια. 

Υπάρχει ενδιαφέρον για την περαιτέρω διερεύνηση του Τιτάνα, αλλά αυτό είναι δύσκολο από την τροχιά, επειδή φαίνεται μέσα από την πυκνή ατμόσφαιρα και είναι δύσκολο. 

Πετώντας σε τροχιά από τον Τιτάνα, έχει συζητηθεί σε όλο το διαδίκτυο (μερικές φορές απερίσκεπτα), και αυτό ήταν ακόμα ένα από τα θέματα που αντιμετωπίζονται από το εξαιρετικά δημοφιλές κόμικ, XKCD.

Ωστόσο, εξακολουθεί να υπάρχει το πρόβλημα της τροφοδοσίας προώθησης. 

Οι απαιτήσεις ισχύος για την πτήση είναι πολύ ελάχιστες στον Τιτάνα, έτσι ώστε τα ηλιακά φτερά θα μπορούσαν να λειτουργήσουν. 

Αλλά ο Τιτάνας παρουσιάζει επίσης μια εναλλακτική λύση: Την ιστιοπλοΐα.

Credit: Estevan Guzman for Universe Today.

Απεικόνιση που δείχνει πώς ένα ιστιοφόρο αποστολής στον Τιτάνα θα μπορούσε να προσγειωθεί και να γίνει λειτουργικό.

Το ίδιο το πανί θα δέχεται λιγότερο αέρα, κατά μέσο όρο, στον Τιτάνα από τη στη Γη. 

Η μέση ταχύτητα ανέμου στον Τιτάνα φαίνεται να είναι περίπου 3 μέτρα / δευτ., σύμφωνα με το Cassini, αν και θα μπορούσε να είναι υψηλότερη για τις λίμνες. 

Μέση ταχύτητα του ανέμου πάνω από τους ωκεανούς της Γης είναι πιο κοντά στα 6,6 μέτρα / δευτ.. 

Όμως, η ατμόσφαιρα του Τιτάνα είναι επίσης περίπου 4 φορές πυκνότερη από της Γης, και οι δύο, άνωση και οπισθέλκουσα, είναι ανάλογη με την πυκνότητα του υγρού. 

Συνολικά, αυτό σημαίνει ότι η συνολική δύναμη του ρευστού στο πανί θα είναι περίπου 83% απ' ότι τι θα δεχόταν στη Γη, όλα τα άλλα είναι ίσα, τα οποία ίσως να επαρκούν. 

Θα υπάρξει μια ασφάλιση για την απόδοση και το μέγεθος του πανιού, και έτσι ίσως θα πρέπει να επωφεληθούν από το κύτος χαμηλής τριβής για να εξετάσουν τα σχήματα με μεγαλύτερη σταθερότητα που μπορεί να στεγάσουν ένα μεγαλύτερο, πιο ψηλό (και πιθανώς υψηλή αναλογία διαστάσεων) πανί.

Credit: NASA/JPL

Titan Mare Explorer.

Αυτό είναι αρκετά κερδοσκοπικό, βέβαια, αλλά παρέχει μια διασκεδαστική άσκηση και ίσως προσφέρει έμπνευση, όπως φανταζόμαστε για ψηλά ρομποτικά σκάφη να πλέουν σιωπηλά στις λίμνες του Τιτάνα.

Μετάφραση: To-New-Sas

ΠΗΓΗ: phys.org