Κυριακή 27 Απριλίου 2014

Νέα στοιχεία για τον «στενό συγγενή» της Γης






Είναι λίγο μεγαλύτερος και κάπως πιο ψυχρός... Ομως αυτός ο πλανήτης, που περιφέρεται γύρω από το αστέρι του, 500 έτη φωτός μακριά, είναι ό,τι πιο συγγενές στη Γη έχει ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα, όπως ανακοίνωσαν οι αστρονόμοι της NASA στο τέλος της περασμένης εβδομάδας.


Ο πλανήτης αυτός, ο Κέπλερ-186f, ο οποίος πήρε το όνομά του από την αποστολή Κέπλερ της ΝΑSΑ, η οποία είχε στόχο να εντοπίσει πλανήτες έξω από το ηλιακό μας σύστημα, έχει διάμετρο 14.000 χλμ., είναι δηλαδή κατά 10% μεγαλύτερος από τη Γη. Η τροχιά του βρίσκεται μέσα στη ζώνη βιωσιμότητας του αστεριού του, του Κέπλερ-186, κάτι που σημαίνει ότι η θερμοκρασία στην επιφάνειά του δεν είναι ούτε πολύ υψηλή ούτε πολύ χαμηλή, αλλά ικανή να επιτρέπει την ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή στην επιφάνειά του.

«Ο Κέπλερ-186f είναι o πρώτος επιβεβαιωμένος πλανήτης στο μέγεθος της Γης που βρίσκεται στη ζώνη βιωσιμότητας ενός άλλου αστεριού», λέει η Ελίσα Κουιντάνα, του Ινστιτούτου SETI και του Ερευνητικού Κέντρου Ames της ΝΑSΑ στην Καλιφόρνια, σε συνέντευξη Τύπου στις 19 Aπριλίου. «Εχει το σωστό μέγεθος και είναι σε σωστή απόσταση από το αστέρι ώστε για να εμφανίζει παρόμοια χαρακτηριστικά με τον δικό μας πλανήτη».

Η δρ Κουιντάνα είναι η βασική συγγραφέας του άρθρου που περιγράφει τα παραπάνω ευρήματα, το οποίο δημοσιεύθηκε στο τρέχον τεύχος του επιστημονικού περιοδικού Science. Ο Κέπλερ-186f είναι ο τελευταίος από τους πλανήτες που ξεχώρισε η Κουιντάνα από το πλήθος δεδομένων που έχει συλλέξει το διαστημικό τηλεσκόπιο Κέπλερ, το οποίο έχει παρακολουθήσει 150.000 αστέρια.

Αυτή η ανακάλυψη έρχεται σε συνέχεια περυσινής ανακοίνωσης σχετικά με ένα άλλο αστέρι, το Κέπλερ-62, που έχει δύο πλανήτες στη ζώνη βιωσιμότητάς του. Αυτοί όμως οι δύο πλανήτες έχουν πολύ πιο μεγάλη μάζα από τη Γη, με αποτέλεσμα η βαρύτητά τους να είναι τόσο ισχυρή ώστε να καταφέρνει να συγκρατεί αέρια υδρογόνου και ηλίου, μοιάζοντας περισσότερο με έναν μικρό Ποσειδώνα, παρά με μια μεγάλη Γη. Εχοντας μικρότερο μέγεθος, ο Κέπλερ-186f είναι πιο πιθανό να έχει βραχώδη επιφάνεια, φέρνοντας τους αστρονόμους ένα βήμα πιο κοντά στην αναζήτηση της Γης 2.0. Οι ερευνητές εικάζουν ότι η σύστασή του θα μπορούσε να είναι παρόμοια με της Γης. Επίσης, η βαρύτητα στον Κέπλερ-186f είναι πιθανότατα παρόμοια με αυτή στη Γη.

Παρ’ όλα αυτά, ο Κέπλερ-186f δεν είναι ακριβές αντίγραφο της Γης. Βρίσκεται πιο κοντά στο αστέρι του, το οποίο με τη σειρά του είναι μικρότερο, ψυχρότερο και λιγότερο λαμπερό από τον Ηλιο, ενώ ένα έτος στον Κέπλερ-186f διαρκεί 130 ημέρες. Βρίσκεται επίσης στην άκρη της ζώνης βιωσιμότητας, με αποτέλεσμα να λαμβάνει λιγότερη θερμότητα και επομένως το μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειάς του να είναι πιθανώς παγωμένο.

«Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι μάλλον μια ξαδέρφη παρά μια δίδυμη αδελφή της Γης», λέει ο Τόμας Μπάρκλεϊ, μέλος της ερευνητικής ομάδας.

Πάντως, ο πλανήτης αυτός βρίσκεται πολύ μακριά ώστε να μπορέσουν οι αστρονόμοι να διακρίνουν τη μάζα του, πόσο μάλλον για να δουν αν έχει ατμόσφαιρα, ωκεανούς ή αν φιλοξενεί έμβια όντα.


ΠΗΓΗ: kathimerini.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου