Το Hubble βρίσκει το «πιστοποιητικό γέννησης» του αρχαιότερου γνωστού άστρου

Σε πλήρη ανάλυση

Credit: Digitized Sky Survey (DSS), STScI/AURA, Palomar/Caltech, and UKSTU/AAO

Αυτή είναι μια ψηφιακή εικόνα Έρευνας του Ουρανού, από τα παλαιότερα άστρα με καθορισμένη ηλικία στο γαλαξία μας. Το ηλικιωμένο αστέρι, καταλογογραφημένο ως HD 140283, βρίσκεται 190,1 έτη φωτός μακριά. Το Αγγλο-Αυστραλιανό Παρατηρητήριο (ΟΕ) Schmidt, τηλεσκόπιο του Ηνωμένου Βασιλείου φωτογράφησε το αστέρι σε μπλε φως.

Μια ομάδα αστρονόμων χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble της NASA, έχει κάνει ένα σημαντικό βήμα πιο κοντά στην εύρεση του πιστοποιητικού γέννησης ενός άστρου που είναι γύρω μας για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.

«Έχουμε διαπιστώσει ότι αυτό είναι το αρχαιότερο γνωστό αστέρι με καθορισμένη ηλικία», δήλωσε ο Howard Bond του Pennsylvania Πολιτειακό Πανεπιστήμιο στο Πανεπιστημιακό Πάρκο, PA, και το Ινστιτούτο Επιστήμης Διαστημικού Τηλεσκοπίου στη Βαλτιμόρη, MD

Το αστέρι θα μπορούσε να είναι τόσο παλιό όσο και 14.500 εκατομμύρια χρόνια (συν ή μείον 0.800 εκατομμύρια χρόνια), το οποίο με την πρώτη ματιά καθίσταται μεγαλύτερο από ό, τι υπολογίζεται η ηλικία του σύμπαντος από περίπου 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια, ένα προφανές δίλημμα.

Αλλά προηγούμενες εκτιμήσεις, από τις παρατηρήσεις το 2000, χρονολόγησαν το αστέρι τόσο παλιό όσο 16 δισεκατομμύρια χρόνια. 

Και αυτό το ηλικιακό εύρος, παρουσίασε ένα πιθανό δίλημμα για τους κοσμολόγους.

"Ίσως η κοσμολογία είναι λάθος, η αστρική φυσική είναι λάθος, ή η απόσταση του άστρου είναι λάθος", δήλωσε ο Bond. 

"Γι 'αυτό και θέσαμε ως στόχο να βελτιώσουμε την απόσταση."

Οι νέες εκτιμήσεις της ηλικίας από το Hubble, μείωσαν το εύρος της αβεβαιότητας της μέτρησης, έτσι ώστε η ηλικία του άστρου συμπίπτει με την ηλικία του σύμπαντος - όπως προσδιορίζεται ανεξάρτητα από το ρυθμό της διαστολής του διαστήματος, η ανάλυση του Κοσμικού Υποβάθρου Μικροκυμάτων από τη Μεγάλη Έκρηξη, και οι μετρήσεις της ραδιενεργού διάσπασης .

Αυτό το "αστέρι Μαθουσάλας», έχει καταχωρηθεί ως HD 140283, έχει γίνει γνωστό εδώ και περισσότερο από έναν αιώνα, λόγω της ταχείας κίνησης του πέρα από τον ουρανό. 

Το υψηλό ποσοστό της κίνησης, είναι η απόδειξη ότι το αστέρι είναι απλά ένας επισκέπτης στην αστρική γειτονιά μας. 

Η τροχιά του, το μεταφέρει κάτω από το επίπεδο του Γαλαξία μας από το αρχαίο φωτοστέφανο (άλως) των άστρων που περιβάλλουν το Γαλαξία μας, και τελικά θα κατευθυνθεί πίσω στο γαλαξιακό φωτοστέφανο (άλως).

Το συμπέρασμα αυτό ενισχύεται από τους αστρονόμους του 1950, που ήταν σε θέση να μετρήσουν την ανεπάρκεια των βαρύτερων στοιχείων στο αστέρι σε σύγκριση με άλλα αστέρια στη γαλαξιακή γειτονιά μας. 

Τα άστρα στο φωτοστέφανο είναι από τους πρώτους κατοίκους του γαλαξία μας και συλλογικά αντιπροσωπεύουν ένα πολύ πιο παλαιό πληθυσμό από αστέρια, όπως ο ήλιος μας, που σχηματίστηκε αργότερα, στο δίσκο. 

Αυτό σημαίνει ότι το αστέρι που σχηματίζεται σε πολύ πρώιμο χρονικό διάστημα πριν το σύμπαν «μολυνθεί» σε μεγάλο βαθμό με βαρύτερα σφυρηλατημένα στοιχεία των εσωτερικών των άστρων μέσω νουκλεοσύνθεσης. 

Μετάφραση: To-New-Sas

ΠΗΓΗ: nasa.gov