Σκάβοντας βαθιά για αναζήτηση νερού στη Σελήνη

Credit: Nare Mnatsakanyan, CC BY-NC-ND

Το νερό υπάρχει παντού.

Ένας από τους κύριους στόχους των αποστολών Apollo της δεκαετίας του 1960 ήταν να διαπιστώσει αν το φεγγάρι είχε νερό στην επιφάνειά του. 
Αν ο άνθρωπος μπορούσε να χτίσει μια αποικία στο φεγγάρι, έχοντας νερό που θα καθιστούσε τη ζωή ευκολότερη εκεί.

Η ανακάλυψη του Apollo, βρίσκοντας μικρές ποσότητες νερού στο φεγγάρι, έγινε δεκτή με ιδιαίτερη χαρά. 
Αλλά αυτό δεν κράτησε για πολύ. 
Περαιτέρω ανάλυση, αποκάλυψε ότι η ισοτοπική σύνθεση του νερού έμοιαζε με της Γης, η οποία ήταν κακή είδηση​​.

Το νερό αποτελείται από υδρογόνο και οξυγόνο, τα οποία έχουν διαφορετικούς τύπους ισοτόπων που καθορίζεται από τον αριθμό των νετρονίων σε κάθε άτομο. 
Η υπόθεση ότι το νερό ήταν σε διάφορα ουράνια σώματα, θα έχει διαφορετικές "υπογραφές" ισοτόπων. 
Αλλά δεν ήταν διαφορετικό, το οποίο έκανε τους επιστήμονες να υποθέσουν ότι, στην ανάλυση των δειγμάτων στη Γη, γήινο νερό μπορεί να κατέληξε στα σεληνιακά δείγματα. 
Ως εκ τούτου, ονόμασαν το φεγγάρι "πολύ ξηρό".

Στη συνέχεια, όμως, στη δεκαετία του 1990, δύο ανεξάρτητες αποστολές, Clementine και Lunar Prospector, άφησαν να εννοηθεί ότι θα μπορούσε να υπάρχει παγωμένο νερό στη σεληνιακή επιφάνεια, ειδικά στους σεληνιακούς πόλους.

Το νερό στους πόλους του φεγγαριού, επιβεβαιώθηκε με την αποστολή LCROSS, Αμερικανική διαστημική υπηρεσία της NASA το 2010. 
Στη συνέχεια, μια άλλη συναρπαστική ανακάλυψη ήρθε περίπου μέσω του Moon Mineralogy Mapper (Χαρτογράφηση Ορυκτολογίας Φεγγαριού) (Μ3)  της NASA, μέσο πάνω στο Ινδικό διαστημικό σκάφος Chandrayaan-1, αποστολή η οποία επιβεβαίωσε την παρουσία νερού, όχι μόνο στους πόλους, αλλά παντού.

Η κριτές είναι έξω αυτή τη στιγμή για την πηγή ή τις πηγές του σεληνιακού νερού, οι επιστήμονες προσπαθούν να κάνουν νέες μετρήσεις. 
Ένα πράγμα είναι σίγουρο - η κατανόηση της συμπεριφοράς του νερού μέσα και πάνω στο φεγγάρι δεν είναι πλήρης.


Μετάφραση: To-New-Sas

ΠΗΓΗ: phys.org