Σεληνιακή αναζήτηση: Ανιχνεύοντας τους ουρανούς για φεγγάρια σε άλλα ηλιακά συστήματα

Credit: NASA

Η καλύτερη προοπτική για κατοικήσιμα εξωηλιακά φεγγάρια μπορεί να είναι γύρω από γίγαντες αερίου.

Ο πρώτος εξωπλανήτης ανακαλύφθηκε το 1994. 
Είκοσι χρόνια αργότερα, ο κατάλογος εξωπλανητών της NASA απαριθμεί πάνω από 1.700 πλανήτες που επιβεβαιώθηκαν γύρω από άλλα άστρα. 
Τα περισσότερα από αυτά είναι σε εξωτερικά ηλιακά συστήματα και έχουν μετρηθεί από τις αλλαγές στο φάσμα φωτός, στην αστρική κίνηση ή δίσκους σκόνης γύρω από τα άστρα. 
Μερικοί εξωπλανήτες-περισσότεροι από 40 ως σήμερα-μάλιστα έχουν φωτογραφηθεί άμεσα. 
Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, γνωρίζουμε ότι οι εξωπλανήτες είναι εκεί έξω σε αφθονία, σε μέρη που πίστευαν ότι θα ήταν και σε μέρη που δεν φαντάζονταν, έναν πλανήτη που θα μπορούσε ενδεχομένως να υπάρχει. 
Λοιπόν, τι θα επακολουθήσει;

Βρίσκουμε τα φεγγάρια τους, φυσικά.

Τα εξωηλιακά φεγγάρια σχηματίζονται φυσικά, κυκλικά γύρω από πλανήτες σε άλλα ηλιακά συστήματα. 
Όπως οι ίδιοι οι εξωπλανήτες, υποθέτουμε ότι τα εξωηλιακά φεγγάρια είναι εκεί έξω σε σχετικά μεγάλη αφθονία. 
Η υπόθεση αυτή βασίζεται εν μέρει σε ό, τι βλέπουμε γύρω μας, στο δικό μας Ηλιακό Σύστημα και εν μέρει σε υποθέσεις μας σχετικά με τον σχηματισμό των πλανητών.

Credit: Planetary Habitability Laboratory at UPR Arecibo

Οι δύο διαφορετικές μέθοδοι για το σχηματισμό των φεγγαριών προέρχονται από το μητρικό τους πλανήτη ως ένα στερεό ή αέριο-περίβλημα του πλανήτη. Αυτό το γράφημα δείχνει πώς τα φεγγάρια των στερεών πλανητών έχουν μάζα σε αναλογία με αυτούς τους πλανήτες 10-2, ενώ τα φεγγάρια σε τροχιά γύρω από αέριους γίγαντες έχουν μάζα αναλογίας 10-4 με τους μητρικούς τους πλανήτες.

Μετάφραση: To-New-Sas

ΠΗΓΗ: phys.org