Σαν σήμερα 28 Αυγούστου 430

28 Aυγούστου 430. 

Αφήνει την τελευταία του πνοή ο φιλόσοφος και θεολόγος Ιερός Αυγουστίνος.

Αφήνει την τελευταία του πνοή ο φιλόσοφος και θεολόγος Ιερός Αυγουστίνος (354 – 430 μ.Χ.), σύμφωνα με τον οποίο ο Θεός έπλασε τον κόσμο. 

Η έννοια του χρόνου δεν έχει νόημα πριν από την αρχή του Σύμπαντος. 
Όταν τον ρωτούσαν "τι έκανε ο Θεός πριν δημιουργήσει το Σύμπαν", ο Ιερός Αυγουστίνος τους έλεγε περιπαιχτικά: «προετοίμαζε την κόλαση για εκείνους που κάνουν τέτοιες ερωτήσεις», όπως αναφέρεται σε πολλά συγγράμματα. 
Άλλοτε πάλι απαντούσε: Μέχρις ότου ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο, δεν υπήρχε «παρελθόν». 
Συνεπώς το ερώτημα δεν έχει νόημα. Αναφερόμενος δε στο βιβλίο της «Γενέσεως» είπε: Και αν η φράση «ουρανόν και γην» περιλαμβάνει όλα τα πλάσματα, δεν θα διστάσω να προσθέσω: «Προτού ο Θεός πλάσει τον ουρανό και τη γη, δεν έκανε απολύτως τίποτε» (Εξομολογήσεις, βιβλίο ΧΙ, κεφάλαιο 12).

Υποστήριζε δε ότι ο χρόνος είναι μια ιδιότητα του Σύμπαντος. Συνεπώς δεν υφίσταται χρόνος πριν από την αρχή του Σύμπαντος.
Ο Αυγουστίνος πίστευε ότι ο κόσμος δεν είναι αιώνιος. 
Δεν δημιουργήθηκε εν χρόνω, αλλά ο χρόνος δημιουργήθηκε μαζί με τον κόσμο. 
Το ερώτημα, λοιπόν, γιατί ο κόσμος δεν δημιουργήθηκε νωρίτερα ή αργότερα, ή τι έκανε ο Θεός πριν από τη δημιουργία, είναι χωρίς νόημα, γιατί σκεπτόμαστε το Θεό χρονικά, ενώ ο χρόνος είναι κοσμολογική κατηγορία.
Στο ερώτημα τι είναι χρόνος, ο Αυγουστίνος απαντά αμήχανα: Αν με ρωτήσει κάποιος αν ξέρω το χρόνο, θα του πω πως τον ξέρω, αλλά αν θελήσω να τον ερμηνεύσω σ' αυτόν που με ρωτάει, νιώθω πως τον αγνοώ. 
Ο χρόνος παρουσιάζεται εδώ σαν μια καθολική έκταση με τρεις διαστάσεις (παρελθόν, παρόν, μέλλον), από τις οποίες ξεχωριστή σημασία έχει το παρόν. 
Έχουμε, λοιπόν, τρεις χρόνους: το παρόν των παρόντων, το παρόν των παρελθόντων και το παρόν των μελλόντων. 
Ο πρώτος χρόνος λειτουργεί με την ενόραση, ο δεύτερος με τη μνήμη και ο τρίτος με την προσδοκία (Εξομολογήσεις ΧΙ, 26 κ.ε.).

Πηγή: astronomos.gr , el.wikipedia.org