Οι αστρονομικές μετρήσεις πρέπει να αντιπροσωπεύουν τη βαρύτητα

Μία από τις συνέπειες της γενικής σχετικότητας, είναι ότι το φως μπορεί να εκτραπεί από κοντινές μάζες. 

Μάζα καμπύλωσης του χώρου, και αυτό προκαλεί την καμπυλότητα του φωτός να κάμπτεται ελαφρώς. 
Αυτό παρατηρήθηκε για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια μιας ολικής έκλειψης το 1919. 
Το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικά μικρό, εκτός εάν το φως περνά κοντά σε μια μεγάλη μάζα, τόσο του βαρυτικού εστιασμού (όπως είναι συνήθως γνωστό) συνήθως παρατηρείται μόνο με αντικείμενα όπως ο γαλαξιακός εστιασμός ή ειδικές εξετάσεις της γενικής σχετικότητας. 
Αλλά ακόμη και αν η επίδραση είναι μικρή, δεδομένου ότι λαμβάνουμε επιπλέον από μία μάζα, δεν είναι μηδέν. 
Καθώς οι αστρονομικές μετρήσεις μας γίνονται πιο ακριβείς, τα αποτελέσματα της βαρύτητας αρχίζουν να γίνονται κάτι που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε.

Όταν το διαστημικό σκάφος Γαία θα έρθει σε απευθείας σύνδεση, το αποτέλεσμα θα είναι ακόμη πιο σαφές. 
Το Γαία θα μετρήσει τις θέσεις των περίπου ενός δισεκατομμυρίου άστρων, και έχει ακρίβεια περίπου 24 microarcseconds (μικρο-δευτερόλεπτο του τόξου). 
Σε εκείνο το σημείο η επίδραση της βαρύτητας δεν είναι μόνο μια μικρή στατιστική διακύμανση, αλλά στην πραγματικότητα είναι ένα σημαντικό αποτέλεσμα που πρέπει να διορθωθεί. 
Ένα ανάποδο στοιχείο από αυτά τα δεδομένα του Γαία, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη δοκιμή της κάμψης του φωτός στη γενική σχετικότητα με μεγαλύτερη ακρίβεια από ό, τι έχουμε μέχρι τώρα.

Κανείς δεν αναμένει ότι το Γαία θα αποτύχει να επιβεβαιώσει τη γενική σχετικότητα, αλλά αυτό αποδεικνύει σε πόσο μεγάλη ακρίβεια έχει φτάσει η σύγχρονη αστρονομία. 
Ένα αποτέλεσμα που θα μπορούσε μετά βίας να ανιχνευθεί κάτω από τις καλύτερες συνθήκες πριν από έναν αιώνα, έχει γίνει πλέον ένας σημαντικός παράγοντας στην προφανή περιπλάνηση των άστρων στα δεδομένα μας.



Μετάφραση: To-New-Sas

Πηγή: phys.org