1957,
εκτοξεύεται από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ το Σπούτνικ 2 με επιβάτη την σκυλίτσα Λάικα που γίνεται το πρώτο ζώο που πηγαίνει στο διάστημα.
Το ζώο πεθαίνει λίγες ώρες μετά την εκτόξευση από την υπερθέρμανση του θαλάμου.
3 Νοεμβρίου 1957.
Εκτοξεύεται από τους Σοβιετικούς ο «Σπούτνικ – 2».
Λαϊκά, το διαστημικό σκυλί, μέσα σε μια καμπίνα παρόμοια με αυτή που εκτοξεύτηκε.
3 Νοεμβρίου 1957.
Εκτοξεύεται από τους Σοβιετικούς ο «Σπούτνικ – 2».
Εκτοξεύεται από τους Σοβιετικούς ο «Σπούτνικ – 2» (Sputnik – 2"), με πύραυλο "R – 7" και με διαστάσεις 1,2Χ5,8 μ., βάρος 508 κιλά (όσο το βάρος ενός αυτοκινήτου), περίγειο 225 χλμ., απόγειο 1671 χλμ. Έκανε δε μια πλήρη περιφορά γύρω από τη Γη σε 103 λ. Είχε μαζί του τη μικρή σκυλίτσα «Λάικα» για τη μελέτη των αντιδράσεων ενός ζωντανού οργανισμού στις συνθήκες του Διαστήματος. Ο θαλαμίσκος περιείχε έναν ειδικό χώρο με αέρα υψηλής πίεσης, ο οποίος θα προσέφερε τις απαραίτητες συνθήκες για την επιβίωση της "Laika", η οποία τελικά θανατώθηκε με ένεση έπειτα από επτά ημέρες σε τροχιά γύρω από τη Γη.
Ο «Σπούτνικ – 2» παρέμεινε σε τροχιά περίπου 5 μήνες. Ύστερα άρχισε να χάνει ύψος και τις τρεις τελευταίες νύχτες διέσχιζε τον ουρανό σαν λαμπρό άστρο πάνω από την Αγγλία, λίγο μετά το σούρουπο παρακολουθούμενος με δέος από εκατομμύρια παρατηρητών. Τις πρώτες ώρες της αυγής της 14ης.4.1958, μπήκε στα πυκνότερα στρώματα της ατμόσφαιρας και φαινόταν λαμπρότερος από την Αφροδίτη, σιγά – σιγά δε έσβησε σαν λαμπρός διάττοντας αστέρας.
«Το δεύτερον βήμα του ανθρώπου εις το κοσμικό Διάστημα συντελέσθηκε την πρωΐαν χθες με την εξαπόλυσι του δευτέρου τεχνητού δορυφόρου και εις την ιστορία του κόσμου τίθεται ένα νέον γιγαντιαίο ορόσημο. Κατάπληκτος αλλά και με ενθουσιασμό ο πολύς κόσμος και οι επιστήμονες εις όλας τας χώρας της Γης επληροφορήθησαν από την ρωσική ανακοίνωσι ότι υπάρχει εις τον ουρανό δεύτερος, μεγαλύτερος δορυφόρος, φέρων εντός του περιβλήματός του μίαν ζωντανή ύπαρξι, ένα σκύλον, την «Ντάμκα», ο οποίος αντέσχεν εις τον ισχυρότατο κλονισμό της εκτοξεύσεως του πυραύλου» («Η Καθηνερινή», 5.11.1957).
Εκτοξεύεται το Sputnik 2, ο δεύτερος τεχνητός δορυφόρος της Γης και ο πρώτος με ζωντανό πλήρωμα, την σκυλίτσα Λάικα, η οποία όμως απεβίωσε λόγω υπερθέρμανσης και άγχους
Το άγαλμα της Λάικα
οι Ευρωπαίοι περιμένουν, ότι θα τους πέσει ο ουρανός στο κεφάλι! Αιτία ένας κομήτης, που πρόκειται να περάσει κοντά από τη Γη και οι φήμες φέρνουν το τέλος του κόσμου.
Ο κομήτης πάνω από το Ρόττερνταμ
(επίσημος προσδιορισμός C/1680 V1)
1643
3 Νοεμβρίου 1643.
Αφήνει την τελευταία του πνοή ο Άγγλος αστρονόμος, καθηγητής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης Τζων Μπαίηνμπριτζ.
Αφήνει την τελευταία του πνοή ο Άγγλος αστρονόμος, καθηγητής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης Τζων Μπαίηνμπριτζ (John Bainbridge, 1582 – 1643), που ασχολήθηκε με την παρατήρηση των κομητών. Αν και στην αρχή πίστευε ότι οι κομήτες είναι προάγγελοι κακών, εντούτοις αργότερα (1642) έγραψε το βιβλίο Antiprognosticon κατά των δεισιδαιμονιών των αστρολόγων, οι οποίοι έκαναν προβλέψεις από τις συνόδους των πλανητών και τις εμφανίσεις των κομητών. Μετέφρασε στα αγγλικά τα ελληνικά έργα «Πρόκλου σφαίρα» και «Πτολεμαίου υποθέσεις των πλανωμένων» (1620).
Ο Μπαίηνμπριτζ διορίστηκε, το 1619, καθηγητής της αστρονομίας στην Οξφόρδη, μόλις κυκλοφόρησε το έργο του Αστρονομική περιγραφή του κομήτη του 1618.
3 Νοεμβρίου 1954.
Ένας μετεωρίτης πέφτει πάνω στο σπίτι μιας γυναίκας, την ώρα του ύπνου της, το καταστρέφει ολοσχερώς.
Κομμάτι του Sylacauga, NMNH
Ένας μετεωρίτης πέφτει πάνω στο σπίτι μιας γυναίκας, την ώρα του ύπνου της, το καταστρέφει ολοσχερώς και προκαλεί εγκαύματα στο πόδι της. Όπως, λοιπόν, υπάρχουν κίνδυνοι για το άνθρωπο από τους κομήτες και τους αστεροειδείς, έτσι υπάρχουν και από τους μικρούς και ιδιαίτερα τους κάπως μεγαλύτερους μετεωρίτες. Η πτώση ενός μετεωρίτη είναι εντυπωσιακό φαινόμενο, που δίνει την εντύπωση λαμπρής βολίδας με τρομερούς, εκκωφαντικούς κρότους. Οι πολύ μεγάλοι μετεωρίτες, δηλ. βάρους 200 τόνων, εκρήγνυνται, όταν προσκρούουν στην επιφάνεια της Γης. Ευτυχώς τέτοια συμβάντα είναι πολύ σπάνια.
Όπως εκτιμούν σήμερα οι επιστημονικές έρευνες, μια μεγάλη καταστροφή συντελέστηκε κατά πάσα πιθανότητα κατά το 534 μ.Χ., η οποία οφειλόταν στην βίαιη πτώση ενός γιγαντιαίου μετεωρίτη διαμέτρου μεγαλύτερης του ενός χιλιομέτρου. Από την πτώση αυτή δημιουργήθηκε ένας ιδιότυπος «πυρηνικός χειμώνας» και, όπως αναφέρουν οι ιστορικοί της περιόδου αυτής, ο Ήλιος για 18 μήνες φάνηκε σαν να έχασε μέρος της λαμπρότητάς του.
Κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου, όπως αναφέρουν ιστορικά κείμενα, καταστράφηκαν τελείως οι σοδειές του σιταριού στην Ιταλία, την Κίνα, τη Μεσοποταμία, και τα Βρετανικά νησιά, ενώ ειδικά στην Κίνα πέθανε το 70 – 80% του πληθυσμού της.
Hulitt Hodges, μετά από το χτύπημα του μετεωρίτη Sylacauga
3 Νοεμβρίου 1973.
Εκτοξεύεται το αμερικανικό διαστημικό σκάφος «Μάρινερ – 10».
το τελευταίο σκάφος της σειράς Mariner, με προορισμό την μελέτη του Ερμή και της Αφροδίτης. Ήταν το πρώτο σκάφος που χρησιμοποίησε την βαρυτική ώθηση ενός πλανήτη, της Αφροδίτης, για την αλλαγή της τροχιάς του
Εκτοξεύεται το αμερικανικό διαστημικό σκάφος «Μάρινερ – 10» ("Mariner – 10") και στέλνει στη Γη τις πρώτες κοντινές φωτογραφίες της Αφροδίτης.
Ήταν το τελευταίο της σειράς «Μάρινερ» και εκτοξεύθηκε με πύραυλο «Άτλας – Κένταυρος».
Πλησίασε την Αφροδίτη, στις 5.2.1974, σε απόσταση 5.700 χλμ. και τον Ερμή τρεις φορές, οπότε και τον φωτογράφισε από κοντά.
Κατά την εκτόξευσή του έγινε προγραμματισμός, ώστε να εκμεταλλευτεί τη «βοήθεια βαρύτητας», δηλ. την επιτάχυνση σε τεράστιες ταχύτητες, που μπορεί να δώσει σε ένα διαστημικό όχημα η έλξη ενός πλανήτη, εφόσον η προσέγγιση γίνει πάνω σε κατάλληλα μελετημένη τροχιά.
Έτσι, αφού το όχημα περάσει κοντά από τον πρώτο πλανήτη και επιταχυνθεί, μπορεί να κατευθυνθεί σε νέο στόχο.
Η τεχνική αυτή χρησιμοποιήθηκε εκ νέου στις αποστολές των «Βόγιατζερ – 1 & 2» και είχε επίσης άριστα αποτελέσματα.
To-New-Sas
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου