Credit: NASA/JPL-Caltech
Καλλιτεχνική απεικόνιση μιας υπερμεγέθους μαύρης τρύπας στο κέντρο του γαλαξία. Το μπλε χρώμα εδώ αντιπροσωπεύει την ακτινοβολία που πέφτει έξω από το υλικό και είναι πολύ κοντά στη μαύρη τρύπα. Η γκριζωπή δομή γύρω από την μαύρη τρύπα, που ονομάζεται τόρος, αποτελείται από αέρια και σκόνη.
Μια ομάδα επιστημόνων του διαστήματος που εργάζονται στην Ιταλία, έχει βρει περισσότερα στοιχεία που δείχνουν ότι η ενέργεια που χρειάζονται για να εκπέμπουν οι πίδακες από υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες προέρχεται από την περιστροφή της ίδιας της μαύρης τρύπας.
Στην εργασία τους που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature, η ομάδα περιγράφει το πώς η έρευνα των στοιχείων τους από το διαστημικό τηλεσκόπιο Φέρμι ακτίνων γάμμα της NASA, επέτρεψε τη σύγκριση των δύο τύπων των εκπομπών από τις μαύρες τρύπες, οι οποίες έδειξαν συσχέτιση.
Δυστυχώς, δεν είναι ακόμη δυνατό να μετρηθεί η περιστροφή των υπερμεγέθών μαύρων τρυπών, οι οποίες θα προσθέσουν έναν ακόμη παράγοντα για την εξίσωση και ίσως απαντήσει στο ερώτημα από πού λαμβάνουν την ενέργειά τους οι πίδακες μία φορά και για όσο διαρκέσουν.
Αλλά αυτό πρέπει να αλλάξει το 2028, όταν ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα, το παρατηρητήριο ακτίνων-Χ Αθηνά εκτοξευτεί.
To-New-Sas
Πηγή: PHYS.ORG
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου