Αυτή η έγχρωμη ταινία από την αποστολή Κασινι της NASA, οδηγεί τους θεατές στις μεγαλύτερες θάλασσες και λίμνες του φεγγαριού του Κρόνου, Τιτάνα.
Η ταινία είναι κατασκευασμένη από δεδομένα του ραντάρ που λαμβάνονται κατά τη διάρκεια πολλαπλών πτήσεων στον Τιτάνα μεταξύ 2004-2013.
Αυτή η έγχρωμη ταινία από την αποστολή Κασινι της NASA, δείχνει την πιο ολοκληρωμένη προβολή μέχρι τώρα των βόρειων εκτάσεων του Τιτάνα από τις λίμνες και τις θάλασσες του.
Το φεγγάρι του Κρόνου, Τιτάνας, είναι ο μόνος κόσμος στο ηλιακό μας σύστημα εκτός από τη Γη, που έχει σταθερό υγρό στην επιφάνειά του.
Το υγρό σε λίμνες και θάλασσες στον Τιτάνα είναι κυρίως μεθάνιο και αιθάνιο.
Τα δεδομένα λήφθηκαν από το μέσο ραντάρ του Κασίνι το 2004 έως το 2013.
Σε αυτή την προβολή, ο βόρειος πόλος είναι στο κέντρο.
Η θέα εκτείνεται προς τα κάτω έως 50 μοίρες βόρειου γεωγραφικού πλάτους.
Σε αυτό το συνδυασμό χρωμάτων, τα υγρά φαίνονται μπλε και μαύρα, ανάλογα με τον τρόπο που το ραντάρ σάρωνε την επιφάνεια.
Οι εκτάσεις των περιοχών φαίνονται κίτρινες προς λευκές.
Η ομίχλη προστέθηκε προκειμένου να αναπαραστήσει την ατμόσφαιρα του Τιτάνα.
Η κοιλάδα Κράκεν (Kraken Mare), η μεγαλύτερη θάλασσα του Τιτάνα, είναι το σώμα με μαύρο και μπλε που απλώνεται ακριβώς κάτω και δεξιά του βόρειου πόλου στο κάτω μέρος δεξιά.
Η κοιλάδα Λιγκια (Ligeia Mare), η δεύτερη μεγαλύτερη θάλασσα του Τιτάνα, είναι σχεδόν σε σχήμα καρδιάς σώμα προς τα αριστερά και πάνω από το βόρειο πόλο.
Η κοιλάδα Πουνγκα (Punga Mare) είναι ακριβώς κάτω από το βόρειο πόλο.
Η περιοχή πάνω και προς τα αριστερά του Βόρειου Πόλου είναι διάσπαρτη με μικρότερες λίμνες.
Οι λίμνες σε αυτή την περιοχή είναι περίπου 30 μίλια (50 χιλιόμετρα), ολόκληρες ή λιγότερο.
Τα περισσότερα από τα υγρά σώματα στον Τιτάνα, προέκυψαν στο βόρειο ημισφαίριο.
Στην πραγματικότητα, σχεδόν όλες οι λίμνες και θάλασσες στον Τιτάνα εμπίπτουν μέσα σε μία περιοχή που καλύπτει περίπου 600 από 1.100 μίλια (900 με 1.800 χιλιόμετρα).
Μόνο το 3 τοις εκατό του υγρού στον Τιτάνα εμπίπτει εκτός αυτής της περιοχής.
Οι επιστήμονες προσπαθούν να προσδιορίσουν τις γεωλογικές διεργασίες που δημιουργούν τις μεγάλες κοιλότητες που μπορεί να χωρέσουν σε μεγάλες θάλασσες σε αυτόν τον περιορισμένο χώρο. Ένας κύριος "ύποπτος" είναι η περιφερειακή επέκταση του φλοιού, ο οποίος στη Γη, οδηγεί στο σχηματισμό των ρηγμάτων δημιουργώντας εναλλασσόμενες λεκάνες και περίπου παράλληλες οροσειρές.
Η διαδικασία αυτή έχει διαμορφώσει τη Λεκάνη και το Εύρος της επαρχίας των Δυτικών ΗΠΑ, και κατά την περίοδο του δροσερού κλίματος πριν από 13.000 χρόνια, ένα μεγάλο μέρος της παρούσας κατάστασης της Νεβάδα ήταν πλημμυρισμένο με τη λίμνη Λοχονταν (Lahontan), η οποία (αν και μικρότερη) φέρει μια ισχυρή ομοιότητα με την περιοχή από στενές συσσωρευμένες θάλασσες στον Τιτάνα.
To-New-Sas
Πηγή: YOUTUBE
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου