Credit: Imke de Pater (UC Berkeley) & Keck Observatory images.
Αυτές είναι υπέρυθρες εικόνες του Ουρανού (1,6 και 2,2 μικρόν) που λήφθηκαν στις 6 Αυγούστου του 2014, με συστήματα προσαρμοστικής οπτικής στο 10-μέτρων τηλεσκόπιο Keck. Η λευκή κηλίδα είναι μια εξαιρετικά μεγάλη καταιγίδα που ήταν πιο φωτεινή από κάθε χαρακτηριστικό που έχει καταγραφεί ποτέ στον πλανήτη στη ζώνη των 2.2 μικρόν (microns). Το περιστρεφόμενο σύννεφο σε θέα στο κάτω δεξί άκρο μεγάλωσε στη μεγάλη καταιγίδα που παρατηρήθηκε από τους ερασιτέχνες αστρονόμους στα ορατά μήκη κύματος.
Το φυσιολογικά ήπιο πρόσωπο του Ουρανού γίνεται όλο και πιο θυελλώδες, με τεράστια συστήματα νεφών τόσο φωτεινά ώστε για πρώτη φορά, οι ερασιτέχνες αστρονόμοι ήταν σε θέση να δουν λεπτομέρειες στη θολή μπλε-πράσινη ατμόσφαιρα του πλανήτη.
«Ο καιρός στον Ουρανό είναι απίστευτα ενεργός,» δήλωσε ο Ίμκε ντε Πάτερ, καθηγητής και πρόεδρος της αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Μπέρκλεϊ, και επικεφαλής της ομάδας που παρατήρησε για πρώτη φορά τη δραστηριότητα κατά την παρατήρηση του πλανήτη με συστήματα προσαρμοστικής οπτικής στο WM Keck II τηλεσκόπιο στη Χαβάη.
Όταν οι ερασιτέχνες αστρονόμοι άκουσαν για τη δραστηριότητα, γύρισαν τα τηλεσκόπια τους στον πλανήτη και ήταν έκπληξη ότι είδαν την φωτεινή κηλίδα στην επιφάνεια της φυσιολογικά μονότονης μπλε κουκκίδας.
Credit: Photo by Anthony Wesley, Murrumbateman, Australia.
Αυτά είναι οπτικές εικόνες του Ουρανού στις 19 Σεπτεμβρίου και 2 Οκτωβρίου, δείχνει τη δραματική εμφάνιση της φωτεινής θύελλας σε έναν πλανήτη που εμφανίζει φυσιολογικά μόνο μια διάχυτη φωτεινή πολική περιοχή.
"Τα χρώματα και η μορφολογία του σύνθετου αυτού νέφους, υποδηλώνουν ότι η καταιγίδα μπορεί να συνδέεται με μια δίνη στη βαθύτερη ατμόσφαιρα παρόμοια με δύο μεγάλα συγκροτήματα νεφών που παρατηρήθηκαν κατά τη διάρκεια της ισημερίας," δήλωσε ο Sromovsky.
Αυτές οι δίνες μπορεί να "αγκιστρωθούν" πολύ βαθύτερα στην ατμόσφαιρα και εκτείνονται σε μεγάλες κάθετες αποστάσεις, όπως προκύπτει από τις παρόμοιες δίνες στο Δία, συμπεριλαμβανομένης της Μεγάλης Ερυθράς Κηλίδας του.
Οι De Pater, Sromovsky, Hammel και Pat Fry από το Πανεπιστήμιο της Ουισκόνσιν θα αναφέρουν τις λεπτομέρειες της παρατηρησής τους στις 12 Νοεμβρίου, σε συνεδρίαση της τμήματος της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας πλανητικών επιστημών στο Τουσον, Αριζόνα.
Γίγαντας πάγου
Credit: Marc Delcroix and F. Colas (S2P).
Αυτή είναι μια κινούμενη εικόνα που δείχνει την κίνηση του φωτεινού σημείου καθώς ο Ουρανός περιστρεφόταν πάνω από ένα χρονικό διάστημα δύο ωρών στις 4 Οκτωβρίου, 2014. Οι υπέρυθρες εικόνες λήφθηκαν με το τηλεσκόπιο Pic du Midi στα Πυρηναία της Γαλλίας.
Ο Ουρανός είναι ένας γίγαντας πάγου, περίπου τέσσερις φορές τη διάμετρο της Γης, με ατμόσφαιρα από υδρογόνο και ήλιο, και μόνο λίγο μεθάνιο που δίνει τη μπλε απόχρωση.
Επειδή είναι τόσο μακρινός - 30 φορές πιο μακριά από τον ήλιο απ' ότι η Γη - οι αστρονόμοι μπόρεσαν να δουν τη μικρή λεπτομέρεια στην επιφάνειά του με προσαρμοστική οπτική στα τηλεσκόπια Keck και αποκάλυψαν χαρακτηριστικά παρόμοια με αυτά του Δία.
Επειδή ο Ουρανός δεν έχει καμία εσωτερική πηγή θερμότητας, η ατμοσφαιρική δραστηριότητα πιστεύεται ότι καθοδηγείται αποκλειστικά από το φως του ήλιου, η οποία είναι πλέον αδύναμη στο βόρειο ημισφαίριο.
Ως εκ τούτου, οι αστρονόμοι έμειναν έκπληκτοι όταν αυτές οι παρατηρήσεις έδειξαν τέτοια έντονη δραστηριότητα.
Οι παρατηρήσεις που λήφθηκαν με το τηλεσκοπίου Keck, από τον Christoph Baranec, επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Χαβάης στο Μανόα, αποκάλυψαν ότι η καταιγίδα ήταν ακόμα ενεργή, αλλά είχε μια διαφορετική μορφολογία και πιθανώς μειωμένη ένταση.
"Αν πράγματι τα χαρακτηριστικά αυτά είναι σύννεφα σε μεγάλο υψόμετρο που δημιουργούνται από διαταραχές ροής και συνδέονται με ένα βαθύτερο σύστημα δίνης, οι εν λόγω έντονες διακυμάνσεις στην ένταση ήταν δυνατόν για κάτι τέτοιο," πρόσθεσε ο Sromovsky.
"Αυτές οι απρόσμενες παρατηρήσεις μας θυμίζουν έντονα το πόσα λίγα καταλαβαίνουμε για τη δυναμική της ατμόσφαιρας στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας του πλανήτη," έγραψαν οι συντάκτες στην εργασία τους.
To-New-Sas
Πηγή: phys.org
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου