Credit: NASA/JPL-Caltech
Καλλιτεχνική απεικόνιση μιας υπερμεγέθους μαύρης τρύπας στο κέντρο του γαλαξία. Το μπλε χρώμα εδώ αντιπροσωπεύει την ακτινοβολία που πέφτει έξω από το υλικό και είναι πολύ κοντά στη μαύρη τρύπα. Η γκριζωπή δομή γύρω από την μαύρη τρύπα, ονομάζεται τόρος, αποτελείται από αέρια και σκόνη.
Μια πολύ μεγάλη ομάδα αστρονόμων και αστροφυσικών από ένα ευρύ φάσμα χωρών, συνέβαλε σε μια ερευνητική εργασία που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Science, περιγράφει παρατηρήσεις που έγιναν από μια μαύρη τρύπα στο κέντρο του γαλαξία IC 310-μια μαύρη τρύπα που παρατηρήθηκε με μια αναλαμπή πίδακα που δεν συμφωνεί με τις υπάρχουσες θεωρίες.
Η ομάδα προσφέρει πιθανές εξηγήσεις για το μοναδικό είδος της "αναλαμπής" που παρατηρήθηκε και προτείνει ότι θα πρέπει να γίνει περισσότερη έρευνα πριν να συναχθούν πραγματικά συμπεράσματα.
Η μαύρη τρύπα στο κέντρο του IC 310 (που βρίσκεται στον αστερισμό του Περσέα, περίπου 260 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά) παρατηρήθηκε για πρώτη φορά το 2012 από μια ομάδα χρησιμοποιώντας ένα ζευγάρι τηλεσκπίων που είναι γνωστά από κοινού ως έργο MAGIC και βρίσκεται στο ισπανικό νησί Λα Πάλμα.
Αυτό που παραξένεψε την ομάδα ήταν ότι ο πίδακας των ακτίνων-γ που εξέπεμψε, φάνηκε να τρεμοπαίζει (έδειξε μεταβολές στη φωτεινότητα) σε ένα πολύ υψηλό ρυθμό, πάνω από μια περίοδο μόλις λίγων λεπτών.
Η αναλαμπή εκπομπών εκτόξευσης από μαύρες τρύπες δεν είναι κάτι νέο, βέβαια, αλλά κάθε άλλο που έχει παρατηρηθεί μέχρι σήμερα έχει γίνει σε πολύ μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα.
Όταν συμβαίνουν αυτά, οι ερευνητές θεωρούν ότι αυτό συμβαίνει λόγω αυτό που αποκαλούν "κραδασμοί επιτάχυνσης-σωματιδίων" που ξαφνικά επιταχύνουν από κρουστικά κύματα.
Αλλά ρυθμός χρόνου της μαύρης τρύπας στον IC 310 είναι πάρα πολύ γρήγορος γιαν να εξηγηθεί από μία τέτοια θεωρία, που σημαίνει ότι οι επιστήμονες έπρεπε να καταλήξουμε σε κάτι άλλο.
Η ομάδα αναγνωρίζει ότι η θεωρία τους είναι αδύναμη λόγω ανεπαρκών αποδεικτικών στοιχείων και εκφράζουν την ελπίδα ότι και άλλα παραδείγματα παρόμοιων "αναλαμπών" πιδάκων θα βρεθούν, προσφέροντας περισσότερες αποδείξεις και στο τέλος θα εξηγήσουμε πιο αποφασιστικά τη φύση της εν λόγω δραστηριότητας του πίδακα.
To-New-Sas
Πηγή: phys.org
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου