1995,
οι επιστήμονες της ΝΑΣΑ λαμβάνουν τα πρώτα στοιχεία από την άκατο του διαστημοπλοίου "Γαλιλαίος".
Πρόκειται για ένα σήμα που προέρχεται από απόσταση πάνω από 3,7 δισεκατομμύρια χλμ.
Καλλιτέχνη απεικόνιση του "Γαλιλαίος" που πετά από την Ιώ
10 Δεκεμβρίου 1907.
Γεννιέται ο Γάλλος αστροφυσικός Ντανιέλ Μπαρμπιέ.
Γεννιέται ο Γάλλος αστροφυσικός Ντανιέλ Μπαρμπιέ (Daniel Barbier, 1907 – 1965), που ασχολήθηκε με την αστρική φασματοφωτομετρία και ιδιαίτερα με τη φασματική ταξινόμηση των αστέρων σε συνεργασία με τον Σαλόνζ (D. Chalonge). Στον τομέα της γεωφυσικής οργάνωσε ένα διεθνές δίκτυο παρατήρησης της ατμοσφαιρικής φωταύγειας και ανακάλυψε την ύπαρξη ορισμένων φαινομένων σέλαος, που συμβαίνουν μακριά από τους πόλους.
10 Δεκεμβρίου 1999.
Εκτοξεύεται το διαστημικό τηλεσκόπιο ακτίνων – Χ “XMM – Nιούτον.
Εκτοξεύεται το διαστημικό τηλεσκόπιο ακτίνων – Χ “XMM – Nιούτον” (X – ray Multi – Mirror Mission – Newton) και αποτελεί το δεύτερο βήμα του προγράμματος «Ορίζων – 2000» της ESA.
Η εκτόξευση έγινε από το διαστημικό κέντρο της Γαλλικής Γουιάνας, που ανήκει στην ESA.
Έχει μήκος 10 μ., πλάτος 16 μ. και επομένως πολύ μεγάλη συλλεκτική επιφάνεια 120 τετραγωνικών μέτρων, μεγαλύτερη από το «Τσάντρα».
Διαθέτει 3 τηλεσκόπια ακτίνων – Χ εστιακής απόστασης 7,5 μ. και βάρους 500 κιλών το καθένα.
Τα 58 επιχρυσωμένα κάτοπτρα νικελίου του καθενός τηλεσκοπίου αποτελούν ένα κατασκευαστικό θαύμα.
Επίσης έχει και ένα τηλεσκόπιο υπεριώδους – ορατού φάσματος.
Αυτό που ενθουσιάζει περισσότερο τους αστρονόμους είναι η ιδιαιτέρως εκκεντρική τροχιά του δορυφόρου.
Ο «ΧΜΜ – Νιούτον» χρειάζεται δύο 24ωρα για να ολοκληρώσει την τροχιά του. Το πλεονέκτημα της τροχιάς αυτής είναι ότι ο δορυφόρος βρίσκεται για μεγάλο χρονικό διάστημα μακριά από τη Γη, έχοντας έτσι τη δυνατότητα για παρατεταμένες παρατηρήσεις χωρίς διακοπές.
Κατά την πρώτη φάση της λειτουργίας του πραγματοποίησε παρατηρήσεις σε περίπου 2.500 στόχους.
Η τροχιά του είναι υπερβολικά ελλειπτική με περίγειο 7.000 χλμ. και απόγειο 114.000 χλμ. και διαγράφεται μέσα σε 48 ώρες.
Το Μάιο του 2000, προσδιόρισε το πιο απομακρυσμένο κβάζαρ, όταν η ηλικία του Σύμπαντος ήταν μόλις 1 δισεκατομμύριο χρόνια.
Στις 4.7.2005, φωτογράφισε τη βίαιη πτώση πάνω στον κομήτη «Τέμπελ – 1» του βλήματος, που εκτοξεύθηκε από το διαστημικό σκάφος «Ντιπ Ιμπάκτ».
Σχεδιάστηκε για να μας στέλνει δεδομένα για τουλάχιστον 10 χρόνια.
Η εκτόξευση έγινε από το διαστημικό κέντρο της Γαλλικής Γουιάνας, που ανήκει στην ESA.
Έχει μήκος 10 μ., πλάτος 16 μ. και επομένως πολύ μεγάλη συλλεκτική επιφάνεια 120 τετραγωνικών μέτρων, μεγαλύτερη από το «Τσάντρα».
Διαθέτει 3 τηλεσκόπια ακτίνων – Χ εστιακής απόστασης 7,5 μ. και βάρους 500 κιλών το καθένα.
Τα 58 επιχρυσωμένα κάτοπτρα νικελίου του καθενός τηλεσκοπίου αποτελούν ένα κατασκευαστικό θαύμα.
Επίσης έχει και ένα τηλεσκόπιο υπεριώδους – ορατού φάσματος.
Αυτό που ενθουσιάζει περισσότερο τους αστρονόμους είναι η ιδιαιτέρως εκκεντρική τροχιά του δορυφόρου.
Ο «ΧΜΜ – Νιούτον» χρειάζεται δύο 24ωρα για να ολοκληρώσει την τροχιά του. Το πλεονέκτημα της τροχιάς αυτής είναι ότι ο δορυφόρος βρίσκεται για μεγάλο χρονικό διάστημα μακριά από τη Γη, έχοντας έτσι τη δυνατότητα για παρατεταμένες παρατηρήσεις χωρίς διακοπές.
Κατά την πρώτη φάση της λειτουργίας του πραγματοποίησε παρατηρήσεις σε περίπου 2.500 στόχους.
Η τροχιά του είναι υπερβολικά ελλειπτική με περίγειο 7.000 χλμ. και απόγειο 114.000 χλμ. και διαγράφεται μέσα σε 48 ώρες.
Το Μάιο του 2000, προσδιόρισε το πιο απομακρυσμένο κβάζαρ, όταν η ηλικία του Σύμπαντος ήταν μόλις 1 δισεκατομμύριο χρόνια.
Στις 4.7.2005, φωτογράφισε τη βίαιη πτώση πάνω στον κομήτη «Τέμπελ – 1» του βλήματος, που εκτοξεύθηκε από το διαστημικό σκάφος «Ντιπ Ιμπάκτ».
Σχεδιάστηκε για να μας στέλνει δεδομένα για τουλάχιστον 10 χρόνια.
10 Δεκεμβρίου 1999, εκτοξεύεται απο την ESA το τηλεσκόπιο ακτίνων Χ, XMM-Newton (X-ray Multi-Mirror Mission - Newton). Απο την πολύ ελλειπτική τροχιά των 114.000 χιλιομέτρων (με περίγειο τα 7.000 χλμ) ανακάλυψε μακρυνά σμήνη γαλαξιών όπως το XMMXCS 2215-1738
10 Δεκεμβρίου 2006.
Φτάνει στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό το διαστημικό λεωφορείο «Ντισκάβερυ» με την 33η πτήση του.
Φτάνει στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS = International Space Station) το διαστημικό λεωφορείο «Ντισκάβερυ» με την 33η πτήση του. Στο 7μελές πλήρωμά του ήταν μια γυναίκα, ένας Σουηδός και ένας Γερμανός, μέλη της ESA.
Στις 23.12.2006 το «Ντισκάβερυ» επανήλθε στη Γη, προσγειώθηκε στο ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλόριντα, απ’ όπου είχε εκτοξευθεί, πριν από 13 ημέρες.
Την ίδια περίοδο εκτοξεύθηκε και το 14ο πλήρωμα του Σταθμού στις 18.9.2006 με το «Σογιούζ ΤΜΑ – 9» από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ του Καζακστάν, αποτελούμενο από 3 κοσμοναύτες. Έτσι στο Σταθμό παρέμεινε το απαραίτητο και προγραμματισμένο προσωπικό, ενώ το υπόλοιπο επανήλθε στη Γη.
To-New-Sas
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου