Ευρυγώνια προβολή του Τιτάνα από το Χόιχενς

Σε πλήρη ανάλυση [11664 x 11663]

Με μια πρώτη ματιά, αυτή η σκηνή μπορεί να μοιάζει με μάτι ερπετού ή μια ανάγλυφη πιτσιλιά από πορτοκαλί χρώμα, αλλά στην πραγματικότητα είναι μια ευρυγώνια προβολή με παραμόρφωση τύπου "μάτι-ψαριού" κάμερα, του φεγγαριού του Κρόνου, Τιτάνα.

Αυτή η εικόνα λήφθηκε καθώς ο ανιχνευτής Χόιχενς της ΕΣΑ, μέρος της διεθνούς αποστολής Κασσίνι- Χόιχενς, κατέβαινε μέσα από την ατμόσφαιρα του Τιτάνα πριν από την προσγείωση στην επιφάνεια του φεγγαριού. 
Αυτή ήταν η πρώτη προσγείωση που έγινε ποτέ στο εξωτερικό ηλιακό σύστημα, και εξακολουθεί να είναι η πιο μακρινή προσγείωση που έχει επιτευχθεί από οποιοδήποτε διαστημικό σκάφος ή διαστημικό βολιστήρα.

Αυτή η προσγείωση πραγματοποιήθηκε πριν από 10 χρόνια (αυτή την εβδομάδα), στις 14 Ιανουαρίου 2005. 
Τη στιγμή που λήφθηκε αυτή η εικόνα, το Χόιχενς ήταν περίπου πέντε χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια του Τιτάνα.

Η προγραμματισμένη θέση προσγείωσης του διαστημικού βολιστήρα έμοιαζε πολύ σαν ακτογραμμή, έτσι οι επιστήμονες δεν ήταν σίγουροι αν θα αγγίξει σε στέρεο έδαφος ή θα κάνει βουτιά σε μια θάλασσα από υγρό. 
Αντί για μια προσγείωση βουτιάς ή σύγκρουσης τελικά προσγειώθηκε στη λάσπη του Τιτάνα, ένα υλικό που μοιάζει με άμμο αποτελούμενο από κόκκους πάγου. 
Οι εικόνες που έστειλε πίσω το Χόιχενς έδειξαν επίσης στρογγυλεμένα ‘χαλικάκια’ πάγου σκορπισμένα σε ολόκληρη την περιοχή. 
Αυτά τα ‘χαλικάκια’ είναι πιθανώς από υδρογονάνθρακα και πάγο από νερό και πιστεύεται πως έχουν σμιλευτεί από ρέοντα υγρά.

Παρατηρήσεις από το τροχιακό όχημα Κασσίνι έχουν εντοπίσει αρκετές μεγάλες θάλασσες και εκατοντάδες υγρές λίμνες υδρογονανθράκων διασκορπισμένες σε όλες τις πολικές περιοχές του Τιτάνα. 
Οι επιστήμονες θεωρούν ότι ο Τιτάνας βιώνει μια εποχιακή φάση υποχώρησης και ροής υγρού στην επιφάνειά του με έντονες εκρήξεις καταρρακτωδών βροχοπτώσεων και στιγμιαίων πλημμυρών - αποτελούμενων από μεθάνιο και οργανικές ενώσεις - διακοπτόμενη από ξηρότερες περιόδους κατά τις οποίες αυτό το υγρό εξατμίζεται. 
Οι λίμνες γύρω από τις πολικές περιοχές του φεγγαριού αντανακλούν αυτόν τον κύκλο, καθώς συρρικνώνονται και επεκτείνονται, ανάλογα με την εποχή.

Η αποστολή Κασσίνι- Χόιχενς, που εκτοξεύθηκε το 1997 ως μια κοινή προσπάθεια της ΕΣΑ, της ΝΑΣΑ και της Ιταλικής διαστημική υπηρεσία ΑΣΙ, ονομάστηκε από τον Τζιοβάνι Ντομένικο Κασίνι και Κρίστιαν Χόυχενς, δύο εξέχοντες αστρονόμους του 17ου αιώνα. 
Ο Χόυχενς παρατήρησε τους δακτυλίους του Κρόνου και ανακάλυψε τον Τιτάνα, που είναι το μεγαλύτερο φεγγάρι του πλανήτη, το 1655. 
Ο Κασίνι ανακάλυψε τέσσερα από τα φεγγάρια του Κρόνου – τον Ιαπετό, τη Ρέα, τον Τηθύ, και την Διώνη - μεταξύ 1671 και 1684, μελετώντας εκτενώς την επιφάνεια του Κρόνου, και ανακάλυψε το μεγάλο, σκοτεινό χάσμα στους δακτυλίους του πλανήτη που τώρα αποκαλείται χάσμα Κασσίνι.

Αυτή η εικόνα είναι μια στερεογραφική προβολή (μάτι-ψαριού) που ελήφθη με το ραδιόμετρο απεικόνιση καθόδου/ φασματικού ραδιομέτρου του Χόυχενς .

Περισσότερες πληροφορίες και μια έκδοση ΕΜΑΕ σε υψηλή ανάλυση αυτής της εικόνας είναι διαθέσιμες στην ιστοσελίδα της ΝΑΣΑ ΕΑ.



Πηγή: ΕΣΑ