Τοπικό μοντέλο περιγράφει καλύτερα τη σεληνιακή βαρύτητα

Credit: NASA

Πρόκειται για μια σύνθετη εικόνα της ορατής πλευράς της Σελήνης που λαμβάνεται από το Σεληνιακό Reconnaissance Orbiter τον Ιούνιο του 2009, σημειώστε την παρουσία των σκοτεινών περιοχών στην περιοχή 'maria' σε αυτή την πλευρά του φεγγαριού.

Δύο δορυφόροι σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη ως μέρος του Gravity Recovery (Ανάκτηση Βαρύτητας) και Εσωτερικού Εργαστηρίου (GRAIL) αποστολή της NASA, χαρτογραφεί την εσωτερική δομή του με τη μέτρηση των ανεπαίσθητων μετατοπίσεων στην έλξη της βαρύτητας για τους δορυφόρους από τα σημεία κάτω από το έδαφος. 
Όσο ισχυρότερη είναι η μετατόπιση, τόσο μεγαλύτερη είναι η μάζα των δομών κάτω από την επιφάνεια.

Ενώ η κλίμακα μοντέλων της Σελήνης που παράγεται από την αποστολή αυτή είναι εξαιρετικά ακριβής και έχει βελτιωθεί, Goossens et al. σημειώστε ότι χρειάζεται να στηρίζονται σε πολλές παραμέτρους, όπου θα μπορούσε η εκτίμηση των μοντέλων να είναι ασταθής. 
Οι συντάκτες δημιούργησαν ένα τοπικό μοντέλο του νότιου πόλου της Σελήνης, που μπορεί να χρησιμεύσει ως βάση για υψηλότερης ακρίβειας παγκόσμια μοντέλα.

Για να γίνει αυτό, οι συντάκτες έλαβαν ακατέργαστα δεδομένα από τα αποστολή GRAIL και επεξεργασμένα από μαθηματικούς τύπους, έτσι ώστε να μπορούν να εξάγουν περισσότερες πληροφορίες από ό, τι συνήθως βρίσκονται από τους τύπους που χρησιμοποιούνται σε παγκόσμια μοντέλα. 
Δημιούργησαν ένα εξαιρετικά ακριβές μοντέλο που αντιπροσωπεύει τις δομές κάτω από το νότιο πόλο της Σελήνης με μεγαλύτερη ακρίβεια από ό, τι τα παγκόσμια πρότυπα. 
Οι συντάκτες σημειώνουν ότι το μοντέλο τους δεν έχει τη δυνατότητα να βελτιώσει τις παρατηρήσεις των χαρακτηριστικών μικρής κλίμακας πάνω και μέσα στη Σελήνη.


Μετάφραση: To-New-Sas

Πηγή: phys.org