Πώς η Ακτινοβολία στο Διάστημα Αποτελεί Απειλή για την Ανθρώπινη Εξερεύνηση (Infographic)

Η ακτινοβολία στο διάστημα παίρνει τη μορφή υποατομικών σωματιδίων από τον ήλιο, καθώς και από πηγές στον Γαλαξία και πιο πέρα​​. Αυτά τα υψηλής ταχύτητας σωματίδια διαπερνάν μέσα από τα μόρια του DNA, διαχωρίζοντας τα ή καταστρέφοντας τις οδηγίες που έχουν κωδικοποιημένες για την αναπαραγωγή των κυττάρων.

Το κατεστραμμένο DNA μπορεί να οδηγήσει σε καρκίνους ή άλλες ασθένειες.

Η έκθεση σε ακτινοβολία μπορεί να είναι οξεία (υψηλή δόση σε σύντομο χρονικό διάστημα) ή χρόνια (χαμηλά επίπεδα ακτινοβολίας για μεγάλο χρονικό διάστημα). Το μαγνητικό πεδίο που παράγεται από ηλεκτρικά ρεύματα στον υγρό πυρήνα σιδήρου της Γης εκτείνεται αρκετά μακρυά στο διάστημα, θωρακίζοντας τον πλανήτη από το 99,9% των βλαβερών ακτινοβολιών. Η ατμόσφαιρα της Γης παρέχει πρόσθετη προστασία, ίση με μια πλάκα από μέταλλο πάχους περίπου 1 μέτρου.

Για τους ανθρώπους έξω από την προστασία του μαγνητικού πεδίου της Γης, η διαστημική ακτινοβολία γίνεται ένας σοβαρός κίνδυνος. Ένα όργανο μέτρησης επάνω στο ρόβερ Curiosity κατά τη διάρκεια της κρουαζιέρας των 253 ημερών στο βαθύ διάστημααποκάλυψε ότι η δόση ακτινοβολίας που λαμβάνει ένας αστροναύτης ακόμα και για αυτό το σύντομο ταξίδι Γη-Άρη μετ ‘επιστροφής θα είναι περίπου 0,66 Sievert. Το ποσό αυτό είναι σαν να λαμβάνει ο αστροναύτης μια ολόκληρη αξονική τομογραφία κάθε πέντε ή έξι ημέρες. Μια δόση 1 sievert συνδέεται με μια αύξηση 5,5% του κινδύνου θανατηφόρων καρκίνων. Η κανονική ημερήσια δόση ακτινοβολίας που λαμβάνεται από ένα μέσο άτομο που ζει στη Γη είναι 10 microsieverts (0,00001 Sievert).

Το φεγγάρι δεν έχει ατμόσφαιρα και ένα πολύ ασθενές μαγνητικό πεδίο. Οι αστροναύτες που θα ζουν εκεί θα πρέπει να έχουν τη δική τους προστασία, για παράδειγμα κατασκευάζοντας υπόγεια καταφύγια. Ο πλανήτης Άρης δεν έχει σφαιρικό μαγνητικό πεδίο. Τα σωματίδια από τον ήλιο έχουν απομακρύνει την περισσότερη ατμόσφαιρα του Άρη, με αποτέλεσμα την πολύ κακή προστασία από την ακτινοβολία στην επιφάνεια. Η υψηλότερη πίεση του αέρα στον Άρη είναι ίση με εκείνη σε υψόμετρο 35 χιλιομέτρων πάνω από την επιφάνεια της Γης. Σε χαμηλά υψόμετρα, η ατμόσφαιρα του Άρη παρέχει ελαφρώς καλύτερη προστασία από την ακτινοβολία του διαστήματος.