NASA/JPL-Caltech
To τηλεσκόπιο Wolter του NuSTAR είναι το μοναδικό στον κόσμο που είναι ικανό να μετατρέπει σε εικόνες ακτίνες χ τόσο υψηλών συχνοτήτων.
Μια διαστημική αποστολή της NASA με σκοπό την ανίχνευση γιγαντιαίων μαύρων τρυπών σε μακρινούς γαλαξίες, το NuSTAR, παρατήρησε εκτεταμένα τους πρώτους 10 στόχους του.
To τηλεσκόπιο Wolter του NuSTAR είναι το μοναδικό στον κόσμο που είναι ικανό να μετατρέπει σε εικόνες ακτίνες χ τόσο υψηλών συχνοτήτων. Τα νέα ευρήματα είναι ένα μικρό μέρος των ανακαλύψεων που θα ακολουθήσουν, καθώς αναμένεται να παρατηρηθούν ακόμη εκατοντάδες τέτοιοι «γαργαντούες» τα επόμενα δύο χρόνια της αποστολής.
Οι μαύρες τρύπες που ανακάλυψαν οι αστρονόμοι βρίσκονται σε γαλαξίες που απέχουν από 0.3 έως 11.4 δισεκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη, κι έχουν μάζα έως και ένα δισεκατομμύριο φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου.
«Βρήκαμε τις μαύρες τρύπες σχεδόν τυχαία», εξηγεί ο David Alexander, μέλος της ερευνητικής ομάδας και συγγραφέας της σχετικής έρευνας που δημοσιεύεται στο περιοδικό the Astrophysical Journal. «Κοιτούσαμε σε γνωστούς στόχους, και ανακαλύψαμε τις μαύρες τρύπεςστο υπόβαθρο των εικόνων».
Μόλις εξακριβώθηκε η ύπαρξη των 10 μελανών οπών, οι ερευνητές ανέλυσαν το αρχείο από παρατηρήσεις δύο ακόμη διαστημικών τηλεσκοπίων, του αμερικανικούChandra και του ευρωπαϊκού XMM Newton, τα οποία «βλέπουν» ακτίνες χ χαμηλότερης συχνότητας από τοNuSTAR, συνειδητοποιώντας πως η ύπαρξη των μαύρων τρυπών φαινόταν και από αυτές τις παρατηρήσεις.
Ωστόσο η ανάλυση από τις δύο παρατηρήσεις λειτουργεί συμπληρωματικά, δίνοντας την ευκαιρία στους αστρονόμους να λύσουν κάποια μυστήρια όπως το πόσες τέτοιες μαύρες τρύπες κατοικούν στο Σύμπαν.
Μαύρες τρύπες έτσι όπως καταγράφονται από το NuSTAR.
«Φτάνουμε πιο κοντά στο να λύσουμε ένα μυστήριο που κρατά από το 1962», λέει ο Alexander. «Τότε, οι αστρονόμοι είχαν παρατηρήσει μια λάμψη από ακτίνες χ στον ουρανό, αλλά δεν ήταν σίγουροι για την προέλευσή της. Πλέον γνωρίζουμε πως η πηγή είναι αυτές οι μακρινές γιγαντιαίες μαύρες τρύπες, αλλά χρειαζόμαστε τα δεδομένα από το NuSTAR για να ανακαλύψουμε περισσότερα για τον πληθυσμό τους».
Αυτή η λάμψη, που καλείται κοσμικό υπόβαθρο ακτίνωνχ, κορυφώνεται στις υψηλές συχνότητες που είναι ρυθμισμένο το τηλεσκόπιο του NuSTAR, προσπαθώντας να χαρτογραφήσει την πηγή της. Τα όργανά του είναι τόσο ευαίσθητα που μπορούν να ανακαλύψουν ακόμη και μαύρες τρύπες που κρύβονται πίσω από πυκνά «τείχη» από αέρια.
Τα στοιχεία μέχρι σήμερα δείχνουν πως οι περισσότερες από τις γιγαντιαίες μελανές οπές κατοικούν σε μεγάλους γαλαξίες καθώς εκεί συμβαίνουν περισσότερα βίαια φαινόμενα, όπως συγκρούσεις και συνενώσεις γαλαξιών.Mε τις μελλοντικές παρατηρήσεις οι αστρονόμοι θα έχουν την ευκαιρία να εξετάσουν πολύ καλύτερα τη συμπεριφορά αυτών των εξωτικών αντικειμένων.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου