Το Juno προσεγγίζει τη Γη
Ένα μυστήριο που έχει αφήσει άφωνους τους επιστήμονες εδώ και δεκαετίες μπορεί να βρίσκεται ένα βήμα πιο κοντά στη λύση του, μετά την προσεκτική καταγραφή σημάτων που προέρχονται από το διαστημικό σκάφος Juno της NASA καθώς αιωρήθηκε πριν δύο ημέρες γύρω από τη Γη, από τους σταθμούς παρακολούθησης της ESA.
Το διαστημόπλοιο βαθέως διαστήματος της NASAέκανε μια γρήγορη διάβαση στα 561 χιλιόμετρα στις 9 Οκτωβρίου καθώς η ταχύτητά του θα έπαιρνε μια βαρυτική ώθηση που θα το βοηθήσει να φτάσει στον Δία το 2016 .
Κατά τη διάρκεια αυτού του γεγονότος υψηλής ταχύτητας, τα ραδιοσήματα από το 3225 κιλώνJuno καταγράφηκαν προσεκτικά από τους σταθμούς παρακολούθησης της ESA στην Αργεντινή και την Αυστραλία.
Οι μηχανικοί ελπίζουν ότι οι νέες μετρήσεις θα ξετυλίξουν το κουβάρι της εδώ και δεκαετίες παρατηρημένης "ανωμαλίας κοντινής διέλευσης" (flyby anomaly) - μια ανεξήγητη μεταβολή στις ταχύτητες των διαστημόπλοιων που εντοπίζεται κατά τη διάρκεια ορισμένων κοντινών αιωρήσεων.
"Εντοπίσαμε την ανωμαλία διελεύσεων κατά την πρώτη επίσκεψη του Rosetta στην Γη τον Μάρτιο του 2005"”, λέει ο Trevor Morley, εμπειρογνώμονας δυναμικής πτήσεων στο κέντρο επιχειρήσεωνESOC της ESA στο Ντάρμσταντ, Γερμανία.
"Δυστυχώς όμως καμία ανωμαλία δεν παρατηρήθηκε κατά τη διάρκεια των μετέπειτα διελεύσεων του Rosetta στη Γη το 2007 και το 2011. Αυτό είναι ένα πραγματικό κοσμικό μυστήριο που κανείς δεν έχει ακόμη κατανοήσει".
Κάποιες φορές παρόν, κάποιες όχι
Από το 1990 οι ελεγκτές αποστολών στην ESAκαι τη NASA έχουν παρατηρήσει ότι το διαστημικό σκάφος τους αντιμετωπίζει μερικές φορές μια παράξενη μεταβολή στο ποσό της τροχιακής ενέργειας που παίρνει από τη Γη κατά τη διάρκεια των κοντινών διελεύσεων, μια τεχνική που χρησιμοποιείται συνήθως για να προωθηθούν οι δορυφόροι βαθιά στο ηλιακό μας σύστημα.
Η ανεξήγητη διαφοροποίηση παρατηρείται ως μια μικρή διαφορά στην αναμενόμενη ταχύτητα που αποκτάται (ή χάνεται) κατά τη διέλευση.
Οι διακυμάνσεις είναι εξαιρετικά μικρές: το σκάφος Jupiter της NASA κατέληξε μόλις 3,9 χιλιοστόμετρα ανά δευτερόλεπτα γρηγορότερα από το αναμενόμενο, όταν αιωρήθηκε γύρω από τη Γη το Δεκέμβριο του 1990.
Η μεγαλύτερη διακύμανση - μια ώθηση 13,0 χιλιοστόμετρα ανά δευτερόλεπτο - παρατηρήθηκε με το σκάφος αστεροειδών NEAR της NASA τον Ιανουάριο του 1998. Αντίθετα, οι διαφορές κατά τη διάρκεια των διελεύσεων του Cassini της NASA το 1999 και του Messenger, το 2005 ήταν τόσο μικρές που δεν μπορούν να επιβεβαιωθούν.
Οι ειδικοί έχουν μείνει απορημένοι.
Οι σταθμοί της ESA αφουγκράζονται το Juno
Στις 9 Οκτωβρίου, οι μηχανικοί και ομάδες δυναμικής πτήσης στο ESOC παρακολούθησαν στενά τόσο το νέο «πιάτο» βαθέως διαστήματος, διαμέτρου 35 μέτρων, του Οργανισμού - στο Malargüe , Αργεντινή , όσο και ένα μικρότερο πιάτο των 15 μέτρων στο Περθ, Αυστραλία, που ανιχνεύουν τοJuno ξεκινώντας περίπου στις 16:00 GMT.
Οι σταθμοί θα κατέγραφαν εξαιρετικά ακριβείς πληροφορίες ραδιοσημάτων που θα δείξουν εάν το Juno επιταχύνει ή επιβραδύνει περισσότερο ή λιγότερο από ότι προβλέπεται από τις τρέχουσες θεωρίες .
Τα αποτελέσματα θα μελετηθούν προσεκτικά από την ESA και τη NASA, καθώς και από επιστήμονες σε όλο τον κόσμο, οι οποίοι ελπίζουν να δουν αν η ανωμαλία ανιχνεύεται πάλι.
"Ο σταθμός μας στο Malargüe έχει σχεδιαστεί για να παρακολουθεί μακρινά και σχετικά αργοκίνητα διαστημικά σκάφη, ενώ το Juno θα περάσει κινούμενο πολύ, πολύ γρήγορα σε μόλις 561 χλμ. υψόμετρο", λέει ο Daniel Firre της ESA, υπεύθυνος υποστήριξης της παρακολούθηση στο ESOC.
"Το γεγονός αυτό καθιστά την παρακολούθηση του Juno τεχνικά πολύ δύσκολη, αλλά έτσι είναι ο τρόπος που λειτουργεί η επιστημονική διαδικασία. Η συγκέντρωση περισσότερων δεδομένων που μπορούν να αναλυθούν από ειδικούς είναι ζωτικής σημασίας αν θέλουμε ποτέ να λυθεί αυτό το περίπλοκο μυστήριο"
ΠΗΓΗ: http://www.esa.int
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου