Το Swift της NASA "πιάνει" τη δράση σε X-ray στο κέντρο του Γαλαξία

 Image Credit: NASA/Swift/N. Degenaar (Univ. of Michigan)

Αυτή η σειρά από το τηλεσκόπιο ακτίνων-Χ στο διαστημικό σκάφος Swift της NASA δείχνει τις αλλαγές στην κεντρική περιοχή του Γαλαξία μας από το 2006 μέχρι το 2013. Παρακολουθήστε τις εκλάμψεις από δυαδικά συστήματα που περιέχουν ένα αστέρι νετρονίων ή μαύρη τρύπα και την αλλαγή της φωτεινότητας της Sgr Α * (κέντρο), τη μαύρη τρύπα τέρας του γαλαξία.

Πρόσφατες παρατηρήσεις από το Swift της NASA μας παρουσιάζει μια μοναδική απεικόνιση της δραστηριότητας στο κέντρο του γαλαξία μας που οδήγησε στην ανακάλυψη μιας σπάνιας ουράνιας οντότητας που μπορεί να βοηθήσει του επιστήμονες να ελέγξουν τις προβλέψεις της θεωρίας της γενικής σχετικότητας του Άλμπερτ Αϊνστάιν.

Αυτή την εβδομάδα, κατά την ετήσια συνεδρίαση της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας στο National Harbor, MD, επιστήμονες παρουσίασαν την έρευνά τους σε εικόνες που έχουν ληφθεί από το Swift, εξηγώντας πώς αυτές οι εικόνες θα βοηθήσουν να αποκρυπτογραφήσουμε τη φυσική υπόσταση των εκλάμψεων ακτίνων-Χ και επέτρεψε την ανακάλυψη μιας σπάνιας υποκατηγορίας των αστέρων νετρονίων.

Image Credit: NASA/Swift/N. Degenaar (Univ. of Michigan)

Αυτή η εικόνα ακτίνων Χ του γαλαξιακού κέντρου συγχωνεύει τις παρατηρήσεις του Swift XRT μέχρι το 2013. Η μαύρη τρύπα Sgr Α* είναι στο κέντρο. Οι χαμηλής ενέργειας ακτίνες Χ (300 έως 1.500 ηλεκτρονιοβόλτ) σε κόκκινο χρώμα, μεσαίας ενέργειας (1,500 έως 3,000 eV) σε πράσινο, και υψηλής ενέργειας (3.000 έως 10.000 eV) σε μπλε χρώμα. Ο συνολικός χρόνος έκθεσης ανέρχεται σε 12,6 ημέρες.

Η επταετή εκστρατεία του Swift να παρακολουθεί το κέντρο του Γαλαξία μας, έχει διπλασιάσει τον αριθμό των εικόνων που είναι διαθέσιμες για τους επιστήμονες, με φωτεινές εκλάμψεις ακτίνων-Χ που συμβαίνουν στην κεντρική μαύρη τρύπα του γαλαξία, που ονομάστηκε Τοξότης Α * (Sgr Α *).

Η Sgr Α * βρίσκεται στο κέντρο της εσώτατης περιοχής του Γαλαξία, 26.000 έτη φωτός μακριά προς την κατεύθυνση του αστερισμού του Τοξότη.

Η μάζα της είναι τουλάχιστον 4 εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από αυτή του ήλιου.

Παρά το σημαντικό της μέγεθος, δεν είναι σχεδόν τόσο φωτεινό όσο θα μπορούσε να είναι αν ήταν πιο δραστήρια, σύμφωνα με εμπειρογνώμονα.

Image Credit: ESO/MPE/M.Schartmann

Αυτή η προσομοίωση δείχνει τη μελλοντική συμπεριφορά του νέφους αερίου G2 ενώ  πλησιάζει τώρα τη Sgr Α *, την υπερμεγέθη μαύρη τρύπα στο κέντρο του Γαλαξία μας. Εκπομπή ακτίνων-Χ από την παλιρροϊκή αλληλεπίδραση του νέφους με τη μαύρη τρύπα αναμένεται κάποια στιγμή αυτή την άνοιξη.

Μετάφραση: To-New-Sas

ΠΗΓΗ: http://www.nasa.gov