Image Credit: NASA/IBEX/UNH
Ένα μοντέλο από τα διαστρικά μαγνητικά πεδία - τα οποία διαφορετικά θα ήταν ευθεία στρέβλωση γύρω από το εξωτερικό της Ηλιόσφαιρας μας, με βάση τα στοιχεία από τη NASA με το Διαστρικό Όριο Εξερεύνησης (Interstellar Boundary Explorer[IBEX]). Το κόκκινο βέλος δείχνει την κατεύθυνση προς την οποία το ηλιακό σύστημα κινείται μέσω του γαλαξία.
Κατανοώντας την περιοχή του διαστρικού διαστήματος, μέσω του οποίου το ηλιακό μας σύστημα ταξιδεύει, δεν είναι εύκολη υπόθεση.
Αρχίζει το διαστρικό διάστημα πέρα από την Ηλιόσφαιρα, η φούσκα των φορτισμένων σωματιδίων γύρω από τον ήλιο που φτάνει πολύ πέρα από τους εξωτερικούς πλανήτες.
Το Voyager 1 έχει περάσει σε αυτό το μέρος του διαστήματος, αλλά είναι δύσκολο να αποκτήσει μια ολοκληρωμένη συνολική εικόνα από τις μετρήσεις σε μία μόνο κατεύθυνση.
Οι επιστήμονες, έχουν νέα πρόκληση κατανόησης σχετικά με μια νέα μελέτη που συνδυάζει παρατηρήσεις των μαζικά ενεργητικών κοσμικών ακτίνων σωματιδίων σε συνεχή ροή από άλλα μέρη του Γαλαξία, μαζί με τις παρατηρήσεις από τη NASA με το Interstellar Boundary Explorer* ή το IBEX.
Τα σύνολα δεδομένων που δείχνουν ένα μαγνητικό πεδίο που είναι σχεδόν κάθετο προς την κίνηση του ηλιακού μας συστήματος μέσω του γαλαξία.
Ρίχνοντας φως στην κοσμική γειτονιά μας, τα αποτελέσματα προσφέρουν μια εξήγηση σε μυστήριο δεκαετίας σχετικά με το γιατί μετράμε περισσότερες εισερχόμενες υψηλής ενέργειας κοσμικές ακτίνες από τη μία πλευρά του ήλιου από ό, τι στην άλλη.
Η έρευνα εμφανίζεται στις 13 Φεβρουαρίου 2014, στην έκδοση του Science Express.
Image Credit: NASA/IBEX/UNH
Τα μαγνητικά πεδία στο διαστρικό διάστημα, φαίνονται από το IBEX, που προβλέπει ότι οι κοσμικές ακτίνες θα έρθουν, όπως φαίνονται στα δεξιά - το μπλε αντιπροσωπεύει λιγότερες ακτίνες. Αυτό μοιάζει με ό, τι παρατηρείται στην πραγματικότητα, φαίνεται στα αριστερά, ενισχύοντας έτσι τα ευρήματα του IBEX.
Για να δείτε αν τα δεδομένα από το IBEX σχετίζονται με τις κοσμικές ακτίνες παρατηρήσεις, ο Schwadron χρησιμοποίησε δεδομένα του IBEX για να σχεδιάσει ένα μοντέλο σε υπολογιστή, για το πως θα μοιάζουν τα διαπλανητικά μαγνητικά πεδία γύρω από την Ηλιόσφαιρα.
Χωρίς την Ηλιόσφαιρα, οι γραμμές του πεδίου θα ήταν ίσιες και παράλληλες.
«Αλλά η Ηλιόσφαιρα είναι το είδος, σαν ένα αυγό που κάθεται στη μέση όλων αυτών των γραμμών του μαγνητικού πεδίου», δήλωσε ο Schwadron. "Οι γραμμές του πεδίου πρέπει να στρεβλώνουν τον εαυτό τους γύρω από αυτό."
Μετάφραση: To-New-Sas
ΠΗΓΗ: http://www.nasa.gov
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου