Οι κόκκινοι νάνοι πλανήτες αντιμετωπίζουν τις εχθρικές διαστημικές καιρικές συνθήκες εντός της κατοικήσιμης ζώνης

Credit: Casey Reed/NASA

Ένας καλλιτέχνης απεικονίζει την απίστευτα ισχυρή έκλαμψη που ξέσπασε από ένα κόκκινο αστέρι νάνο το 2008.

Οι κόκκινοι νάνοι αποτελούν περίπου το 80% των άστρων στο Σύμπαν, αλλά στην κατοικήσιμη ζώνη τους, η απόσταση από ένα αστέρι όπου το υγρό νερό μπορεί να συγκεντρωθεί πάνω στην επιφάνεια του πλανήτη-είναι πολύ πιο εχθρικό από ό, τι ήλπιζαν οι επιστήμονες.

Η τρέχουσα έρευνα για εξωγήινη ζωή, απευθύνεται σε μεγάλο βαθμό στους βραχώδεις πλανήτες σε τροχιά γύρω από αστέρια κόκκινων νάνων-μικρότερα και αμυδρότερα από τον κίτρινο νάνο Ήλιο μας.

Πολλοί πλανήτες, και τουλάχιστον ένας πλανήτης στο μέγεθος της Γης, έχουν πρόσφατα εντοπισθεί με απόκλιση της κατοικήσιμης ζώνης των ερυθρών νάνων μέσω της αποστολής Kepler της NASA.

Αλλά μια μελέτη που δημοσιεύτηκε την περασμένη εβδομάδα αποδεικνύει τα πρότυπα για κατοίκηση είναι πολύ πιο περίπλοκα απ' ότι οι μέτριες θερμοκρασίες της επιφάνειας και η αφθονία του υγρού νερού.

Credit: NASA

Στην αστρονομία, μια κατοικήσιμη ζώνη είναι μια περιοχή του διαστήματος γύρω από ένα αστέρι όπου οι συνθήκες είναι ευνοϊκές για τη ζωή, καθώς μπορεί να βρεθεί στη Γη. Οι πλανήτες και τα φεγγάρια σε αυτές τις περιοχές είναι οι πλέον πιθανοί υποψήφιοι για να είναι κατοικήσιμοι. Ο ήλιος μας έχει μια θερμοκρασία περίπου 5.800K (5.526 C). Για τα ψυχρότερα αστέρια από τον ήλιο μας (Μ νάνοι, επίσης γνωστοί ως οι ερυθροί νάνοι, σε 3.000-4.000K / 5.432-7.232 C ) η περιοχή είναι πιο κοντά. Για τα θερμότερα αστέρια (Α νάνοι σε 10,000 K) η περιοχή είναι πολύ μακρύτερα έξω.

«Το διαστημικό περιβάλλον-κοντά σε εξωπλανήτες είναι πολύ πιο ακραίο από αυτό που  αντιμετωπίζει η Γη», εξηγεί ο συν-συγγραφέας Jeremy Drake (CFA).

Credit: ESA/C. T. Russel

Εικονογράφηση του μαγνητικού πεδίου της Γης, ​​το οποίο μοιάζει λίγο σαν μια πλάγια μέδουσα. Η "ουρά" της μέδουσας είναι γνωστή ως μαγνητοουρά και ρέει προς τα δεξιά σε αυτή την εικόνα, μακριά από τον Ήλιο στη "σκοτεινή πλευρά" της Γης.

Το σέλας σε έναν κόκκινο νάνο θα είναι 100.000 φορές ισχυρότερο από ό, τι εδώ στη Γη. 
«Εάν η Γη ήταν σε τροχιά γύρω από έναν κόκκινο νάνο, τότε οι άνθρωποι στη Βοστώνη θα βλέπανε το Βόρειο Σέλας κάθε βράδυ», λέει ο Cohen.

Credit: NASA

Το σέλας παρατηρήθηκε από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό: Η φωτογραφία αστροναύτη του σέλας αποκτήθηκε στις 29 Μαΐου του 2010, με μια ψηφιακή φωτογραφική μηχανή Nikon D3, και παρέχεται από τον ΔΔΣ, πληρώματος της Γης με Παρατηρήσεις Πειράματος και Εικόνας Επιστήμης & Ανάλυση Εργαστηρίου, Κέντρο Μελέτης Διαστήματος Johnson. Η εικόνα λήφθηκε από το πλήρωμα της Αποστολής 23.

Παρά το γεγονός ότι το περιβάλλον των Κόκκινων Νάνων πλανητών θα ήταν πολύ εχθρικό για τη διατήρηση της ανθρώπινης ζωής, οι ανθεκτικοί οργανισμοί, ικανοί να ακμάσουν σε εξαιρετικά εχθρικά περιβάλλοντα, θα μπορούσε να είναι μια δυνατότητα.


Μετάφραση: To-New-Sas

ΠΗΓΗ: astrobio.net