Copyright ESA-Yassen Abbas
Μια φθορίζουσα μικροσκοπική άποψη των κυττάρων από ένα είδος καρκίνου των οστών, που μελετάται για τα μελλοντικά ταξίδια στο βαθύ διάστημα - με στόχο να εντείνει την κατανόησή μας για την επικίνδυνη ακτινοβολία που επικρατεί εκεί έξω.
Οι σημερινοί αστροναύτες σε τροχιά κοντά στη Γη, προστατεύονται από την περισσότερη διαστημική ακτινοβολία λόγω της ατμόσφαιρας του πλανήτη μας και το μαγνητικό πεδίο του.
Στο μέλλον, οι αποστολές των αστροναυτών προγραμματίζονται για τον Άρη και πέρα.
Αλλά μακρύτερα στο διάστημα, αυξάνεται η έκθεση του πληρώματος στην ακτινοβολία, όχι μόνο από τα φορτισμένα σωματίδια που αποβάλλονται από το δικό μας Ήλιο, αλλά και τα βαρέα ιόντα που είναι ελεύθερα έξω στο υπόλοιπο σύμπαν, γνωστή ως «γαλαξιακή κοσμική ακτινοβολία».
Η ανησυχία είναι μεγαλύτερη περίπου στο 1% της κοσμικής ακτινοβολίας πυρήνων στο μέγεθος ενός ατόμου του σιδήρου ή περισσότερο - γνωστά ως «υψηλής-ιονίζουσας υψηλής-ενέργειας σωματίδια » ή HZE για συντομία.
Επιταχύνθηκαν κοντά στην ταχύτητα του φωτός από τα μαγνητικά πεδία καθώς διασχίζουν το σύμπαν, τα HZEs μπορεί να κόψουν ακριβώς στη μέση το DNA.
Η πιο σοβαρή κατηγορία της ζημιάς ονομάζεται «θραύση διπλού σκέλους», που οδηγεί σε απώλεια της γενετικής πληροφορίας και, ενδεχομένως, προκαλώντας καρκίνο.
"Ωστόσο, τα κύτταρα έχουν την ικανότητα να επιδιορθώνουν την θραύση διπλού σκέλους , και αυτό είναι που θέλουμε να μελετήσουμε," εξηγεί ο Yassen Abbas, νεαρός ασκούμενος πτυχιούχος της ESA για τη Ζωή, Φυσικής Επιστήμης και Υποστηριζόμενης Ζωής Εργαστηρίου.
"Ο στόχος είναι να ακολουθήσουμε τη διαδικασία επιδιόρθωσης σε πραγματικό χρόνο., τα κύτταρα που χρησιμοποιούμε έχουν ένα δείκτη ο οποίος θα διατυπώνει μια ειδική φθορίζουσα πρωτεΐνη σύντηξης, που μας επιτρέπει την παρακολούθηση του σχηματισμού επιδιόρθωσης του DNA (Deoxyribonucleic acid / Δεσοξυριβονουκλεϊκό οξύ...///... δε(σ)οξυριβο(ζο)νουκλεϊ(νι)κό οξύ)."
Τα υποκείμενα του πειράματος, είναι κύτταρα οστεοσαρκώματος - ένα είδος καρκίνου των οστών - που έχουν επιλεγεί λόγω των χαρακτηριστικών ταχείας ανάπτυξή τους.
"Όσα περισσότερα κύτταρα ανά δείγμα, τόσο υψηλότερη είναι η πιθανότητα παρατήρησης ενός συμβάντος ακτινοβολίας", προσθέτει ο Yassen.
Το προτεινόμενο πείραμα, θα περιλαμβάνει μια κάμερα για να εντοπίζει την πρόοδο της διαδικασίας επιδιόρθωσης, επιστρέφοντας εικόνες στο έδαφος, σε πραγματικό χρόνο.
Αλλά αυτό δεν είναι ένα πείραμα που μπορεί να γίνει στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, ή οπουδήποτε αλλού σε χαμηλή γήινη τροχιά.
Το προτεινόμενο φορτίο θα πρέπει να 'τοποθετηθεί' στο βαθύ διάστημα, ενώ επίσης κρατώντας τα δείγματα κυττάρων ζωντανά και άνετα.
Ο Yassen έχει εργαστεί για τις πρακτικές επιτεύξεις αυτού του στόχου σε μια πλήρως αυτοματοποιημένη βάση.
Και προσθέτει: "Κάποια στιγμή σχεδιάζαμε να τα στείλουμε ως 'επιβάτες' στο σεληνιακό σκάφος της ESA αλλά ακυρώθηκε.
Ως εναλλακτική λύση, θα μπορούσαν να θεωρηθούν αποστολές σε άλλα σημεία στο βαθύ διάστημα σαν προορισμός, ή αλλιώς ένα ειδικό cubesat." (είναι ένα είδος μινιατούρας δορυφόρου για την έρευνα του διαστήματος που έχει συνήθως όγκο ακριβώς ένός λίτρου (10 cm/εκατοστά κύβος).
Η εικόνα έχει χρωματιστεί με φθορισμό για να απεικονίσει τους πυρήνες των κυττάρων σε μπλε και γύρω από τους κυτταροσκελετούς τους με κόκκινο.
Η εικόνα καλύπτει ένα μήκος περίπου 305 μικρόμετρα (που ισοδυναμεί με 0,305 χιλιοστά).
Η γραμμή κλίμακας μετρά 25 μικρόμετρα ολόκληρη.
Μετάφραση: To-New-Sas
Πηγή: esa.int
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου