1775,
Γεννήθηκε ο Αντρέ Μαρί Αμπέρ
Αντρέ Μαρί Αμπέρ, Γάλλος μαθηματικός και φυσικός, που διατύπωσε τους θεμελιώδεις νόμους του ηλεκτρομαγνητισμού και της έντασης του ηλεκτρικού ρεύματος.
Προς τιμήν του, η μονάδα μέτρησης του ρεύματος πήρε το όνομά του. (Θαν. 10/6/1836)
Ο Αντρέ Μαρί Αμπέρ (Γαλλικά: André-Marie Ampère) (20 Ιανουαρίου 1775 - 10 Ιουνίου 1836) ήταν Γάλλος φυσικός και κύριος θεμελιωτής του ηλεκτρομαγνητισμού και της ηλεκτροδυναμικής. Ασχολήθηκε με πλήθος επιστημονικών θεμάτων, αλλά το ενδιαφέρον του στράφηκε κυρίως στον ηλεκτρομαγνητισμό.
Συμβολή στη φυσική
Είναι θεμελιωτής της άποψης ότι οι μαγνητικές δυνάμεις προκαλούνται από το κινούμενο και όχι από το ακίνητο ηλεκτρικό φορτίο.
Εξήγησε το μαγνητισμό των υλικών. Προς τιμήν του πήρε το όνομα η μονάδα μέτρησης της έντασης του ηλεκτρικού ρεύματος.
Ο Αντρέ Μαρί Αμπέρ (André-Marie Ampère) (20 Ιανουαρίου του 1775 – 10 Ιουνίου 1836) ήταν Γάλλος φυσικός και μαθηματικός που ασχολήθηκε με πλήθος επιστημονικών θεμάτων, αλλά το ενδιαφέρον του στράφηκε κυρίως στον ηλεκτρομαγνητισμό.
Η θεμελιώδης μονάδα μέτρησης του ηλεκτρικού ρεύματος (1 Ampère) φέρει το όνομά του.
Ο Ampère όταν πληροφορήθηκε το πείραμα που πραγματοποίησε ο Hans Christian Οersted το 1820 – ρευματοφόρος αγωγός ασκούσε δύναμη σε μαγνητική βελόνα – συνειδητοποίησε αμέσως την σχέση ηλεκτρικών ρευμάτων και μαγνητισμού.
Απέδειξε πειραματικά ότι δυο ρευματοφόροι αγωγοί αλληλεπιδρούν μαγνητικά υπολογίζοντας την μεταξύ τους δύναμη, όπως επίσης ότι ένα κλειστό ρεύμα μέσα σε μαγνητικό πεδίο συμπεριφέρεται σαν μαγνητική βελόνα.
Στη συνέχεια διατύπωσε έναν από τους σπουδαιότερους νόμους του ηλεκτρομαγνητισμού (νόμος Ampère), που συνδέει το μαγνητικό πεδίο με την ένταση του ηλεκτρικού ρεύματος:
Ο Αντρέ Μαρί Αμπέρ (André-Marie Ampère) (20 Ιανουαρίου του 1775 – 10 Ιουνίου 1836) ήταν Γάλλος φυσικός και μαθηματικός που ασχολήθηκε με πλήθος επιστημονικών θεμάτων, αλλά το ενδιαφέρον του στράφηκε κυρίως στον ηλεκτρομαγνητισμό.
Η θεμελιώδης μονάδα μέτρησης του ηλεκτρικού ρεύματος (1 Ampère) φέρει το όνομά του.
Ο Ampère όταν πληροφορήθηκε το πείραμα που πραγματοποίησε ο Hans Christian Οersted το 1820 – ρευματοφόρος αγωγός ασκούσε δύναμη σε μαγνητική βελόνα – συνειδητοποίησε αμέσως την σχέση ηλεκτρικών ρευμάτων και μαγνητισμού.
Απέδειξε πειραματικά ότι δυο ρευματοφόροι αγωγοί αλληλεπιδρούν μαγνητικά υπολογίζοντας την μεταξύ τους δύναμη, όπως επίσης ότι ένα κλειστό ρεύμα μέσα σε μαγνητικό πεδίο συμπεριφέρεται σαν μαγνητική βελόνα.
Στη συνέχεια διατύπωσε έναν από τους σπουδαιότερους νόμους του ηλεκτρομαγνητισμού (νόμος Ampère), που συνδέει το μαγνητικό πεδίο με την ένταση του ηλεκτρικού ρεύματος:
Έτσι, γεννήθηκε μια νέα επιστήμη, η ηλεκτροδυναμική, η οποία συνέδεσε θεωρητικά τα ηλεκτρικά και τα μαγνητικά φαινόμενα. Σαράντα χρόνια αργότερα, η ηλεκτροδυναμική απετέλεσε οργανικό μέρος της ηλεκτρομαγνητικής θεωρίας πεδίου του Maxwell.
Επιπλέον ο νόμος του Ampère, έδωσε την θέση του στο νόμο Ampère – Maxwell (4η εξίσωση Maxwell), που μας λέει ότι στο μαγνητικό πεδίο συνεισφέρει – πέρα από το ηλεκτρικό ρεύμα – και το μεταβαλλόμενο ηλεκτρικό πεδίο:
1930,
γεννιέται ο αστροναύτης Μπαζ Όλντριν.
20 Ιανουαρίου 1996.
Επανέρχεται ομαλά στη βάση του το διαστημικό λεωφορείο «Εντέβορ» από τη 10η εκτόξευσή που έγινε στις 11.1.1996.
Επανέρχεται ομαλά στη βάση του το διαστημικό λεωφορείο «Εντέβορ» από τη 10η εκτόξευσή που έγινε στις 11.1.1996.
Κατά την πτήση αυτή δύο αστροναύτες, συνέδεσαν με επιτυχία στο διάστημα μια πλατφόρμα εργασίας στον ειδικό βραχίονα του τροχιακού σκάφους.
Το βασικό τους έργο, όμως, ήταν να φορέσουν τις πειραματικές θερμαινόμενες στολές με ανάλογα γάντια και μπότες και να σταθούν ακίνητοι επί ημίωρο στο ψυχρότερο σημείο ( -73 οC) του διαστημικού κενού, όπου κινούνταν το διαστημόπλοιο.
Έτσι μετρήθηκε η απόδοση των νέων στολών, που θα ήταν απαραίτητες για τη διαδικασία κατασκευής του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού της NASA. «Κρύωνα, αλλά όχι σε βαθμό δυσφορίας» δήλωσε ο αστροναύτης Σκοτ.
20 Ιανουαρίου 1978,
εκτοξεύεται απο τους σοβιετικούς το πρώτο σκάφος της σειρά "Πρόοδος".
Χρησιμοποιήθηκε στον ανεφοδιασμό των διαστημικών σταθμών Σαλιουτ 6, Σαλιουτ 7, Μιρ και χρησιμοποιείται πλέον για τον ανεφοδιασμό του ΔΔΣ.
Το διαστημικό σκάφος "Πρόοδος" M1-3, όπως φάνηκε συνδεδεμένο στο κάτω μέρος της μονάδας "Αστέρι" (Ζβεζντα) του ΔΔΣ κατά τη διάρκεια της STS-106.
Εκείνη τη ημέρα, οι αποστολές της σειράς "Πρόοδος" εκτελούσαν πτήση, πιο καλά προγραμματισμένες για τις μελλοντικές παραδόσεις στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.
Το-Νιου-Σας
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου