1943
Πεθαίνει ο Νίκολα Τέσλα, σέρβος φυσικός και εφευρέτης, από τους πρωτοπόρους στη χρήση του εναλλασσόμενου ηλεκτρικού ρεύματος.
Νίκολα Τέσλα, περ. 1890 (φωτογραφία του Napoleon Sarony)
Ο Νίκολα Τέσλα (σερβοκροατ. Никола Тесла), 10 Ιουλίου 1856 - 7 Ιανουαρίου 1943) ήταν Σέρβοκροάτης εφευρέτης, μηχανολόγος, ηλεκτρολόγος μηχανικός, και ένας από τους σημαντικότερους φυσικούς στην ιστορία της επιστήμης.
Γεννημένος στο Σμίλιαν στην περιοχή Λίκα της σημερινής Κροατίας, το οποίο ανήκε στη Σερβική κοινότητα της Αυστριακής Αυτοκρατορίας. Πατέρας του ήταν ο ορθόδοξος ιερέας του χωριού Σμίλιαν, Μιλούτιν Τέσλα (1819-1879), μητέρα του ήταν η Γκεοργκίνα-Τζούκα Μάντιτς (1822-1892), κόρη ιερέα, ενώ και τα αδέρφια της ήταν μέλη του κλήρου της χώρας.
Ο ένας ήταν ο Μητροπολίτης Νίκολα Μάντιτς και ο άλλος ο μοναχός Πέταρ Μάντιτς. Το όνομα Τέσλα δηλώνει το μικρό τσεκούρι με λεπίδα σε ορθή γωνία προς τη λαβή, ώστόσο, χρησιμοποιείται επίσης για να περιγράψει ένα άτομο με προεξέχοντα δόντια, ένα κοινό χαρακτηριστικό των μελών της οικογένειας Τέσλα[4].
Eίχε έναν μεγαλύτερο κατά επτά χρόνια αδελφό, τον Ντάνε Τέσλα, ο οποίος έχασε τη ζωή του, όταν ο Νίκολα ήταν επτά ετών, πέφτοντας από το άλογο ενώ έκανε ιππασία.
1896,
ο Γερμανός φυσικός Βίλχελμ Κόνραντ Ρέντγκεν ανακοινώνει την ύπαρξη των ακτινών Χ ή ακτινών Ρέντγκεν, όπως τις είπαν προς τιμήν του.
.jpg)
Βίλχελμ Κόνραντ Ρέντγκεν
Ο Βίλχελμ Κόνραντ Ρέντγκεν (Wilhelm Conrad Röntgen, 27 Μαρτίου 1845 - 10 Φεβρουαρίου 1923) ήταν Γερμανός φυσικός.
Σπούδασε στο ETH Ζυρίχης. Διετέλεσε υφηγητής στο πανεπιστήμιο του Στρασβούργου το 1874, τακτικός καθηγητής της Φυσικής και διευθυντής του εργαστηρίου Φυσικής του πανεπιστημίου Γκίσεν, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Βύρτσμπουργκ το 1885 και τελικά καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Μονάχου (1900 - 1920).
Κατά το 1895, ενώ έκανε στο Βίρτσμπουργκ πειράματα για τη σπουδή της ηλεκτρικής αγωγιμότητας των αερίων, ανακάλυψε τις ακτίνες Χ (ή τις ακτίνες Ρέντγκεν, όπως λέγονται εις τιμήν του). Απέδειξε ότι οι ακτίνες Χ διαδίδονται σε ευθεία γραμμή και δεν είναι δυνατό να διαθλαστούν ή να ανακλαστούν και ότι δεν επηρεάζονται από τα ηλεκτρικά μαγνητικά πεδία.
Έκανε επίσης μελέτες σχετικές με την ελαστικότητα των σωμάτων, την ειδική θερμότητα των αερίων, τη θερμική αγωγιμότητα των κρυστάλλων, την απορρόφηση των θερμικών ακτίνων από τα αέρια κλπ. Το 1896 τιμήθηκε με το μετάλλιο Ρούμφορ της Βασιλικής Εταιρείας και το 1901 με το Νόμπελ Φυσικής.
7 Ιανουαρίου 1610.
Ανακαλύπτονται από το Γαλιλαίο οι τρεις πρώτοι δορυφόροι του Δία: Ιώ, Ευρώπη και Καλλιστώ.
Ο διάσημος αυτός Ιταλός αστρονόμος, φυσικός, μαθηματικός και φιλόσοφος, ήταν οπαδός του ηλιοκεντρικού συστήματος του Αρίσταρχου και του Κοπέρνικου.
Ο Κοπέρνικος στις ημέρες του δεχόταν αμείλικτα τα βέλη του γεωκεντρικού συστήματος του Αριστοτέλη και του Πτολεμαίου.
Μετά το θάνατο του Τζορντάνο Μπρούνο, που κατηρορήθκε από την Ιερά Εξέταση για τις προχωρημένες αντιλήψεις του, ο Γαλιλαίος γνώριζε το ρίσκο που έπαιρνε στηρίζοντας τις ριζοσπαστικές του ιδέες.
Όταν αργότερα τις παρουσίασε, μαζί με τις άλλες ανακαλύψεις του, ήταν τόσο ριζοσπαστικές, ώστε τον έφεραν σε διαμάχη με την καθολική εκκλησία, οι Καρδινάλιοι της οποίας υιοθετούσαν το γεωκεντρικό σύστημα και μάλιστα ως άμεση εξάρτηση από το χριστιανικό δόγμα.
Γι’ αυτό το λόγο και καταδικάστηκε από την Ιερά Εξέταση της Ρώμης, η οποία του επέβαλε να αναιρέσει τις απόψεις του και να μείνει περιορισμένος στο σπίτι του στα 8 τελευταία χρόνια της ζωής του. Μετά από 4 αιώνες, περίπου, στις 31 Οκτωβρίου 1992, η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, με το στόμα του πάπα Ιωάννη Παύλου του Β΄, παραδέχτηκε ότι έσφαλε καταδικάζοντας τις πεποιθήσεις του Γαλιλαίου.
7 Ιανουαρίου 1998,
εκτοξεύεται το Lunar Prospector με προορισμό την Σελήνη. Χαρτογράφησε λεπτομερώς την σύσταση της επιφανείας του δορυφόρου μας βοηθώντας στην κατανόηση της προέλευσής του. Η αποστολή του τελείωσε στις 31 Ιουλίου 1999 με την πτώση του μέσα σε έναν κρατήρα του νότιου πόλου προς αναζήτηση νερού, χωρίς όμως αποτελέσματα
Πίστωση εικόνας: ΝΑΣΑ
Φυσικά χρώματα της περιστρεφόμενης Σελήνης W-αναστροφή Εμφάνισης τόπο της συντριβής του Λουναρ Προσπεκτορ
7 Ιανουαρίου 1968,
εκτοξεύεται το Surveyor 7, το έβδομο και τελευταίο σκάφος του προγράμματος Surveyor με προορισμό την Σελήνη. Κατα την διάρκεια της παραμονής του μετέδωσε πολλές φωτογραφίες της επιφάνειας αλλά και τηλεοπτικές εικόνες και μελέτησε την σύσταση του εδάφους στην περιοχή κοντά στον κρατήρα Τύχωνα όπου και προσεδαφίστηκε. Ανίχνευσε για πρώτη φορά την αχνή λάμψη του σεληνιακού ορίζοντα κατα την διάρκεια της νύχτας, που πιστεύεται οτι οφείλεται σε ηλεκτροστατικά αιωρούμενη σκόνη.
Πρότυπο Σερβέιγιορ σε γήινο έδαφος.
Το-Νιου-Σας
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου