Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2014

Σαν σήμερα 27 Οκτωβρίου (3)




1449,
δολοφονείται από μουσουλμάνους εξτρεμιστές ο Αφγανός πρίγκιπας και αστρονόμος Ούλουγκ Μπεγκ (Ulugh Beg).


Ο Ούλουγκ Μπεγκ άφησε σημαντικό έργο στα μαθηματικά που σχετίζονται με την αστρονομία, όπως είναι η τριγωνομετρία και η σφαιρική γεωμετρία. 


Κατασκεύασε το μεγάλο Αστεροσκοπείο του Ούλουγκ Μπεγκ στη Σαμαρκάνδη, όπως και τη Μαντράσα του Ούλουγκ Μπεγκ στο Ρετζιστάν της Σαμαρκάνδης και στη Μπουχάρα, καθιστώντας τις πόλεις αυτές τα πνευματικά κέντρα της κεντρικής Ασίας. 
Η τεράστια περιοχή που διοικούσε εκτεινόταν στις σημερινές χώρες Ουζμπεκιστάν, Τατζικιστάν, Τουρκμενιστάν, Κιργισία, στο νότιο Καζαχστάν και στο μεγαλύτερο μέρος του Αφγανιστάν, επί σχεδόν 40 χρόνια, από το 1411 μέχρι το 1449.

Το Αστεροσκοπείο του Ούλουγκ Μπεγκ στη Σαμαρκάνδη. Την εποχή του Ούλουγκ Μπεγκ τα τοιχώματα που φαίνονται ήταν καλυμμένα με λειασμένο μάρμαρο.



Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του Ούλουγκ Μπεγκ όμως ήταν η αστρονομία και το 1428 έκτισε ένα τεράστιο αστεροσκοπείο, το Gurkhani Zij, παρόμοιο με το μεταγενέστερο Ουρανίενμποργκ του Τύχο Μπράχε. Χωρίς τηλεσκόπια, ο Ούλουγκ Μπεγκ αύξησε την ακρίβεια των μετρήσεών του μεγαλώνοντας τον εξάντα του: η ακτίνα του έφθανε τα 36 μέτρα.

Χρησιμοποιώντας αυτό το όργανο, ο Ούλουγκ Μπεγκ ολοκλήρωσε το 1437 τον κατάλογο Zij-i-Sultani των 994 [[Αστέρας}αστέρων]], που θεωρείται γενικώς ο μεγαλύτερος αστρικός κατάλογος ανάμεσα σε αυτούς του Πτολεμαίου και του Μπράχε, ένα έργο που στέκει δίπλα μόνο στο Βιβλίο των απλανών αστέρων του Αλ Σούφι σε ολόκληρη την ισλαμική αστρονομία.
Τα σοβαρά λάθη που βρήκε σε προγενέστερους αραβικούς αστρικούς καταλόγους (πολλοί από τους οποίους είχαν απλώς επικαιροποιήσει το έργο του Πτολεμαίου, προσθέτοντας την επίδραση που είχε η μετάπτωση των ισημεριών στα μήκη), τον ώθησαν να επαναπροσδιορίσει τις θέσεις 992 απλανών αστέρων, στους οποίους προσέθεσε 27 ακόμα από τον κατάλογο Βιβλίο των απλανών αστέρων του Αλ Σούφι (964 μ.Χ.), οι οποίοι ήταν πολύ νότια για να μπορούν να παρατηρηθούν από τη Σαμαρκάνδη.
Στην Ευρώπη αυτός ο κατάλογος πρωτοδημοσιεύθηκε δύο αιώνες αργότερα (1665), από τον Βρετανό ανατολιστή Τόμας Χάυντ στην Οξφόρδη, υπό τον τίτλο Tabulae longitudinis et latitudinis stellarum fixarum ex observatione Ulugbeighi και στη συνέχεια το 1767 από τον G. Sharpe. Μία πιο πρόσφατη έκδοση είναι αυτή που επιμελήθηκε ο Edward Ball Knobel υπό τον τίτλο Ulugh Beg's Catalogue of Stars, Revised from all Persian Manuscripts Existing in Great Britain, with a Vocabulary of Persian and Arabic Words (Κατάλογος του Ulugh Beg των Αστεριών, Αναθεωρημένος από όλα τα Περσικά Χειρόγραφα Υπάρχοντα στη Μεγάλη Βρετανία, με ένα Λεξιλόγιο Περσικών και Αραβικών Λέξεων) (μετάφραση από την περσική γλώσσα, 1917).

Το 1437 ο Ούλουγκ Μπεγκ προσδιόρισε τη διάρκεια του αστρικού έτους σε 365,2570370... ημέρες ή 365ημ 6ώ. 10λ. 8δευτ. (διαφορά από τη σημερινή τιμή μόλις +58 δευτερόλεπτα).
Η τιμή αυτή βελτιώθηκε κατά 28 δευτερόλεπτα το 1525 από τον Κοπέρνικο. Ωστόσο, ο Μπεγκ μέτρησε αργότερα μία ακριβέστερη τιμή. Μέτρησε επίσης τη λόξωση της εκλειπτικής ως 23,52 μοίρες, τιμή που παρέμεινε η ακριβέστερη για αιώνες, όντας ακριβέστερη από τις μεταγενέστερες μετρήσεις του Κοπέρνικου και του Μπράχε.

Ο διασημότερος μαθητής του Ούλουγκ Μπεγκ στην αστρονομία υπήρξε ο Αλί Κουστζί, που πέθανε το 1474.







1962
27 Οκτωβρίου 1962. 
Εκτοξεύεται ο τεχνητός δορυφόρος της Γης «Εξπλόρερ – 15».


Εκτοξεύεται ο τεχνητός δορυφόρος της Γης «Εξπλόρερ – 15» ("Explorer - 15" = «Eξερευνητής – 15») εκ μέρους των Ηνωμένων Πολιτειών.
Η σειρά των τεχνητών δορυφόρων «Εξπλόρερ» εκτοξεύτηκαν για πρώτη φορά στο διάστημα μετά από τη σειρά «Σπούτνικ» των Ρώσων, με σκοπό να συλλέξουν επιστημονικά στοιχεία, χρήσιμα στη γεωδαισία, τη γεωφυσική και την αστρονομική έρευνα. Μερικοί δορυφόροι (10 τον αριθμό) της σειράς αυτής, που ονομάστηκαν «Διαπλανητικές Καταγραφικές Εξέδρες» ("Interplanetary Monitoring Platforms" = "ΙΜΡ"), τοποθετήθηκαν σε τροχιές μεγάλης εκκεντρότητας για να εκτελέσουν μετρήσεις σε πολύ μεγάλα ύψη και να διερευνήσουν τις σχέσεις μεταξύ ηλιακών φαινομένων και της γήινης ατμόσφαιρας.









1962
27 Οκτωβρίου 1962, 
εκτοξεύεται το SA-1 , μέρος του προγράμματος Apollo. 
Η SA-1 είναι η πρώτη μη επανδρωμένη δοκιμαστική αποστολή που χρησιμοποίησε τον πύραυλο φορέα Saturn I



To-New-Sas

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Φεισμπουκ

Τουιτερ