Νέα προβολή «επιθανάτιου» σουπερνόβα

Credit: Arnett, Meakin and Viallet/AIP Advances

Τρισδιάστατη στροβιλώδης ανάμειξη σε μια στρωματοποιημένη καύση οξυγόνου κελύφους το οποίο είναι τέσσερις κλίμακες υψηλής πίεσης σε βάθος. Κίτρινες στάχτες του θείου που ανασύρθηκαν από τον υποκείμενο πορτοκαλί πυρήνα. Η πολλαπλών κλιμάκων δομή της αναταραχής είναι εμφανής. Το εγκλωβισμένο υλικό δεν είναι ιδιαίτερα καλά αναμεμειγμένο, αλλά έχει χαρακτηριστικά που εντοπίζονται τη μεγάλη κλίμακα μεταθετικών ροών στη ζώνη μεταφοράς. Επίσης, ορατές είναι οι μικρότερες δυνατότητες κλίμακας, οι οποίες παράγονται με μεγαλύτερες δυνατότητες και γίνονται ασταθής, σπάει χώρια για να γίνει μέρος της ασταθούς αλληλουχίας. Οι λευκές γραμμές υποδεικνύουν το όριο του υπολογιστικού τομέα.

Ένα ισχυρό, νέο τρισδιάστατο μοντέλο παρέχει νέα ​​εικόνα για τα ταραγμένα επιθανάτια σουπερνόβα, των οποίων οι τελικές εκρήξεις, επισκιάζουν ολόκληρους γαλαξίες και να συμπληρώσουν το σύμπαν με τα στοιχεία που φτιάχνουν τη ζωή στη Γη.

Το μοντέλο είναι το πρώτο που αντιπροσωπεύει την έναρξη μιας κατάρρευσης σουπερνόβα σε τρεις διαστάσεις, δήλωσε ο προγραμματιστής David W. Arnett, Regents καθηγητής Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα, ο οποίος ανέπτυξε το μοντέλο με τον Casey Meakin και Nathan Smith την Αριζόνα και το Maxime Viallet του Max-Planck Ινστιτούτο για την Αστροφυσική.

Περιγράφεται στο περιοδικό AIP Advances, δείχνει πως η στροβιλώδης ανάμιξη των στοιχείων στο εσωτερικό των άστρων, τους αναγκάζει να επεκτείνονται, και απομακρύνουν την ύλη, πριν τελικά εκραγούν.

Ο Arnett, πρωτοπόρος στην κατασκευή μοντέλων φυσικών διεργασιών στο εσωτερικό των άστρων, τα ίχνη του με αναταράξεις στο 1987A, το πρώτο σουπερνόβα του 1987. 
Βρίσκεται σε ένα κοντινό γαλαξία, ήταν αρκετά φωτεινό για να φανεί με γυμνό μάτι.

Το αστέρι μπέρδεψε τους αστρονόμους, υπενθύμισε ο Arnett, διότι το υλικό που εκτινάχθηκε από την έκρηξη του, φάνηκε να αναμειγνύεται με υλικό που προηγουμένως είχε εκτιναχθεί από το αστέρι. 
Τα υπάρχοντα μοντέλα δεν μπορούσαν να το εξηγήσουν αυτό.


Τι έδειξαν τα προηγούμενα μοντέλα

Αντ 'αυτού, τα υπάρχοντα μοντέλα προβλέπουν ένα αστέρι σαν μια σειρά από ομόκεντρους κύκλους, με τα βαρύτερα στοιχεία, όπως, σίδηρος και πυρίτιο στο κέντρο και τα ελαφρύτερα στοιχεία, όπως, άνθρακας, ήλιο και οξυγόνο προς την επιφάνεια. 
Τα βαρύτερα στοιχεία, ασκούν μια ισχυρή βαρυτική έλξη στα ελαφρύτερα στοιχεία. 
Αυτό συμπιέζει το αστέρι, κλιμακώνοντας τις πιέσεις και οδηγούν τις θερμοκρασίες αρκετά ψηλά για να δημιουργήσουν τα νετρίνα.


Μετάφραση: To-New-Sas

ΠΗΓΗ: phys.org