Πώς... επαναφέρουμε ένα νεκρό άστρο;

Καλλιτεχνική απεικόνιση από ένα κόκκινο αστέρι γίγαντα.

Είναι μια βάση της επιστημονικής φαντασίας, επανεκκίνηση ενός άστρου που πεθαίνει με κάποιο είδος της ατομικής σούπερ-βόμβας.
Γιατί ο ήλιος μας θα ξεμείνει από καύσιμα, και τι μπορούμε να κάνουμε πραγματικά να τον επαναφέρουμε;

Τα αστέρια πεθαίνουν. 
Περιστασιακά απειλούν τη Γη και τον πολιτισμό της.
Ευτυχώς υπάρχει συχνά ο Bruce Willis που έρχεται να σώσει την ημέρα, προσφέροντας ένα τέχνασμα, ενδεχομένως, πάνω σε μια γιγάντια βόμβα που διαμορφώνεται σαν ένα διαστημόπλοιο, με την εξωτερική εγγύτητα του θανάτου του Ήλιου μας, που διορθώνει μαγικά το νεκρό αστέρι και όλη η ανθρωπότητα σώζεται.

Υπάρχει κάποια αλήθεια στην ιδέα αυτή;
Αν ο ήλιος μας πεθάνει, μπορούμε απλά με ένα γιγαντιαίο ηλιακό απινιδωτή να τον επαναφέρουμε πίσω στη ζωή;
Όχι ακριβώς.

Κατ 'αρχάς, ας επανεξετάσουμε το πώς πεθαίνουν τα αστέρια.
Ο ήλιος μας είναι στα μισά του δρόμου της ζωής του.
Θα συνεχίζεται για περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, και 5.000 εκατομμύρια χρόνια που θα χρησιμοποιήσει όλο το υδρογόνο στον πυρήνα του, θα φουσκώσει ως ένας κόκκινος γίγαντας, θα μαζέψει τα εξωτερικά στρώματά του και θα καταρρεύσει σε έναν λευκό νάνο.

Υπάρχει ένα σημείο εκεί, οπουδήποτε, που θα μπορούσαμε να το πάρουμε πίσω και να ενεργεί σαν ήλιος ξανά;
Τεχνικά;
Ναι.
Γνωρίζατε ότι θα χρησιμοποιήσει μόνο μια ποσότητα του καυσίμου κατά τη διάρκεια της ζωής του;
Μόνο στον πυρήνα του ήλιου οι θερμοκρασίες και οι πιέσεις είναι αρκετά υψηλές για να πραγματοποιηθούν οι αντιδράσεις σύντηξης.
Αυτή η περιοχή εκτείνεται έξω περίπου στο 25% της ακτίνας, η οποία καθιστά μόνο περίπου το 2% του όγκου.

Έξω από τον πυρήνα είναι η ζώνη ακτινοβολίας, όπου η σύντηξη δεν περιλαμβάνεται. 

Εδώ, ο μόνος τρόπος για να ξεφύγει η ακτινοβολία-γ είναι να απορροφάται και να ακτινοβολείται αμέτρητες φορές, μέχρι να φτάσει στο επόμενο στρώμα του Ήλιου: Τη ζώνη συναγωγής. 

Εδώ οι θερμοκρασίες έχουν πέσει σε σημείο που ολόκληρη η περιοχή λειτουργεί σαν μία γιγαντιαία λάμπα λάβας. 

Τεράστιες σταγόνες του υπέρθερμου αστρικού πλάσματος είναι μέσα στο άστρο και απελευθερώνουν την ενέργεια τους στο διάστημα. 

Αυτή η ζώνη ακτινοβολίας ενεργεί όπως ένας τοίχος, κρατώντας το δυνητικό καύσιμο στη ζώνη συναγωγής μακριά από τον "φούρνο" τήξης.

Έτσι, αν μπορούσατε να συνδέσετε τη ζώνη συναγωγής στον ηλιακό πυρήνα, θα ήσασταν σε θέση να κρατήσετε την ανάμιξη του υλικού στον ήλιο. 

Ο πυρήνας του ήλιου θα είναι σε θέση να συγχωνεύσει αποτελεσματικά όλο το υδρογόνο στο αστέρι.

Credit: NASA

Στο εσωτερικό του Ήλιου

Μετάφραση: To-New-Sas

ΠΗΓΗ: http://phys.org