Credit: Dr. R. Albrecht, ESA/ESO Space Telescope European Coordinating Facility; NASA
Το plutino είναι ένα σώμα σε μέγεθος αστεροειδή που περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο σε 2:3 συντονισμού με τον Ποσειδώνα.
Το όνομά του προέρχεται από τον Πλούτωνα, ο οποίος περιστρέφεται γύρω από τον Ήλιο, επίσης, δύο φορές για κάθε τρεις τροχιές του Ποσειδώνα.
Θεωρείται ότι ο Πλούτωνας και οι άλλοι plutinos, ομαδοποιήθηκαν σε αυτόν τον συντονισμό κατά τη διάρκεια της μετανάστευσης των εξωτερικών πλανητών κατά τη διάρκεια του πρώιμου ηλιακού συστήματος.
Γνωρίζουμε από την παρατήρηση πολλών εξωπλανητικών συστημάτων ότι οι μεγάλοι πλανήτες είναι συχνά κοντά στο αστέρι τους.
Αυτό συμφωνεί με τα υπολογιστικά μοντέλα που δείχνουν ότι οι μεγαλύτεροι πλανητες έχουν την τάση να παρασύρονται προς τα μέσα, προς το αστέρι τους, και αυτό οφείλεται στην έλξη κατά το στάδιο της προσαύξησης του ηλιακού συστήματος.
Αλλά στο ηλιακό μας σύστημα οι μεγάλοι πλανήτες είναι όλοι οι εξωτερικοί πλανήτες, το οποίο είναι ασυνήθιστο.
Είναι γενικά αποδεκτό ότι οι τροχιακοί συντονισμοί, προκάλεσαν τους μεγάλους πλανήτες να κινούνται προς τα έξω.
Έχει θεωρηθεί ότι ίσως κάποια επίδραση από την αρχική τους ομαδοποίηση μπορεί να είναι η αιτία, αλλά τώρα ένα νέο έγγραφο στην Αστρονομία και Αστροφυσική δείχνει ότι θα μπορούσε να είναι το 2:3, ο ίδιος ο συντονισμός η αιτία.
Αν αυτό το μοντέλο είναι σωστό, τότε όχι μόνο τα δυαδικά plutinos είναι σπάνια (όπως και παρατηρούμε), αλλά τα δυαδικά plutinos που υπάρχουν θα είναι τα παλαιότερα δυαδικά στον 2:3 συντονισμό αφού ο Ποσειδώνας είχε φθάσει στην τρέχουσα τροχιά του.
Αυτό είναι μόνο ένα μοντέλο, και μάλλον απλό.
Θα χρειαστεί περισσότερη υπολογιστική ανάλυση για να δούμε αν το μοντέλο είναι ισχυρό.
Αλλά αν περιμένουμε, θα μπορέσουμε να εξηγήσουμε γιατί τα περισσότερα plutinos είναι πάντα μόνα.
Μετάφραση: To-New-Sas
Πηγή: phys.org
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου