1957,
στις ΗΠΑ γίνεται αποτυχημένη εκτόξευση πυραύλου που θα έθετε σε τροχιά τον πρώτο δορυφόρο της χώρας.
Ανακαλύπτεται ό εξωηλιακός πλανήτης «Κέπλερ – 22b»
Ανακαλύπτεται ό εξωηλιακός πλανήτης «Κέπλερ – 22b» ("Kepler – 22b"), από το ομώνυμο διαστημικό τηλεσκόπιο και μοιάζει με τη Γη μας, αφού έχει ακτίνα μόλις 2,4 φορές μεγαλύτερη. Βρίσκεται δε σε απόσταση από το μητρικό άστρο, όσο η Γη από τον Ήλιο, ολοκληρώνει μια πλήρη περιφορά γύρω από αυτό σε 290 ημέρες και έχει μέση θερμοκρασία 22 οC.
Η NASA τον είχε ανακαλύψει προ έτους περίπου, αλλά δεν έκανε τις σχετικές ανακοινώσεις, προκειμένου να βεβαιωθεί και να έχει όλα τα στοιχεία. Μας χαμογέλασε η τύχη γιατί μόλις τρεις ημέρες μετά την έναρξη της λειτουργίας του το διαστημικό τηλεσκόπιο εντόπισε τον "Kepler – 22b", αλλά χρειάστηκαν 16 μήνες για να επιβεβαιώσουμε την ύπαρξή του», σημείωσε ο Ουίλιαμ Μπορούκι, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας του «Κέπλερ».
Ο πλανήτης βρίσκεται σε απόσταση 600 ε.φ. από τη Γη μας, στον αστερισμό του Κύκνου.
Γεννιέται ο Ιταλός αστρονόμος Νικολό Τζούκι.
Γεννιέται ο Ιταλός αστρονόμος Νικολό Τζούκι (Niccolo Zucchi, 1586 – 1670), που κατασκεύασε ανακλαστικό τηλεσκόπιο, πριν από εκείνο του Γκρέγκορυ και του Νεύτωνα. Με τη βοήθεια του τηλεσκοπίου αυτού ανακάλυψε τις ζώνες του πλανήτη Δία (1630) και μελέτησε τις «κηλίδες» του Άρη. Το 1652, απέδειξε ότι οι φωσφορίζουσες ουσίες μάλλον παράγουν παρά αποθηκεύουν το φως.
Γεννιέται ο Αυστριακός αστρονόμος Γιόχαν Πάλιζα.
Γεννιέται ο Αυστριακός αστρονόμος Γιόχαν Πάλιζα (Johan Palisa, 1848 – 1925), που είναι γνωστός από την ανακάλυψη 121 συνολικά αστεροειδών, 83 από τους οποίους με οπτική παρατήρηση μέχρι το 1891, οπότε άρχισε να χρησιμοποιείται για τον ίδιο σκοπό η φωτογραφική μέθοδος. Συνέταξε αστρικούς καταλόγους, που δημοσιεύτηκαν το 1899, το 1902 και το 1908. Μεταξύ των άλλων ανακάλυψε και τον αστεροειδή «Ματθίλδη».
Αφήνει την τελευταία του πνοή ο Ελβετός αστρονόμος Ρούντολφ Βόλφ.
Αφήνει την τελευταία του πνοή ο Ελβετός αστρονόμος Ρούντολφ Βόλφ, (Rudolf Wolf, 1816 – 1893) που ασχολήθηκε και με την ιστορία της αστρονομίας. Ιδιαίτερα, όμως, ασχολήθηκε με τις ηλιακές κηλίδες, την επίδρασή τους στη Γη, τον 11ετή κύκλο τους κ.ά. Σ' αυτόν οφείλεται ο αριθμός Βόλφ, που συστηματοποιεί τη μελέτη των κηλίδων.
Ο Ρούντολφ Βολφ εδραίωσε την ανακάλυψη του Σ. Σβάμπε για τον κύκλο που ακολουθεί η δραστηριότητα των ηλιακών κηλίδων και, χρησιμοποιώντας παλαιότερες καταγραφές, προσδιόρισε το μέγεθος του κύκλου σε 11,1, έτη, κατά προσέγγιση. Συσχέτισε επίσης αυτόν τον ηλιακό κύκλο με τις παρατηρήσεις του γήινου μαγνητισμού, που έκανε ο Γιόχαν φον Λάμοντ. Το 1849, επινόησε ένα σύστημα, που χρησιμοποιείται ακόμη και με το οποίο υπολόγισε την ηλιακή δραστηριότητα μετρώντας τις ηλιακές κηλίδες και τις ομάδες τους, γνωστές ως «αριθμοί Βολφ» των ηλιακών κηλίδων.
Ο Βολφ, το 1847, έγινε διευθυντής του Αστεροσκοπείου της Βέρνης και, το 1855, διευθυντής του Αστεροσκοπείου της Ζυρίχης.
Εκτοξεύεται ο διαστημικός δορυφόρος "ATS – 1".
Εκτοξεύεται ο διαστημικός δορυφόρος "ATS – 1" ("Application Technology Satellite" = «Δορυφόρος Εφαρμοσμένης Τεχνολογίας»), που είναι ο πρώτος μιας σειράς από 5 τεχνολογικούς δορυφόρους. Οι δορυφόροι αυτοί εκτοξεύθηκαν στα μέσα της 10ετίας του 1960 από τη NASA. Χρησιμοποιήθηκαν για την ανάπτυξη άλλων δορυφόρων με τη μεταβολή της βαρύτητας και της περιδίνησης, τη μελέτη του διαστημικού περιβάλλοντος και των τηλεπικοινωνιών με μικροκύματα. Προσέτι δε τη φωτογράφηση της επιφάνειας της Γης.
Ήταν γεωσύγχρονοι τεχνητοί δορυφόροι, με πολική τροχιά και στρέφουν διαρκώς τα όργανα μετρήσεων προς τη Γη.
Οι κυριότερες αποστολές του "ATS – 1", που είχε τεθεί σε αισθητά κυκλική τροχιά (περίγειο 35,820 χλμ. και απόγειο 36.840 χλμ.), ήταν πειράματα τηλεπικοινωνιών και φωτογράφηση του νεφώδους περιβλήματος της Γης. Είχε μήκος 1,35 μ., διάμετρο 1,42 μ., βάρος 352 κιλά και λειτούργησε επί 3 τουλάχιστον χρόνια, τροφοδοτούμενος με συσσωρευτές νικελίου – καδμίου, οι οποίοι επαναφορτίζονται από πλαίσια ηλιακών στοιχείων.
Ήταν γεωσύγχρονοι τεχνητοί δορυφόροι, με πολική τροχιά και στρέφουν διαρκώς τα όργανα μετρήσεων προς τη Γη.
Οι κυριότερες αποστολές του "ATS – 1", που είχε τεθεί σε αισθητά κυκλική τροχιά (περίγειο 35,820 χλμ. και απόγειο 36.840 χλμ.), ήταν πειράματα τηλεπικοινωνιών και φωτογράφηση του νεφώδους περιβλήματος της Γης. Είχε μήκος 1,35 μ., διάμετρο 1,42 μ., βάρος 352 κιλά και λειτούργησε επί 3 τουλάχιστον χρόνια, τροφοδοτούμενος με συσσωρευτές νικελίου – καδμίου, οι οποίοι επαναφορτίζονται από πλαίσια ηλιακών στοιχείων.
6 Δεκεμβρίου 1998,
ενώνεται το αμερικανικό τμήμα Unity με το ρώσικο Zarya, ξεκινώντας έτσι την συναρμολόγηση του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού.
1ο μέρος
2ο μέρος
To-New-Sas
Πηγή: astronomos.gr - ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ - astronomos.gr - ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ - ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ - astronomos.gr - astronomos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου