«Έξυπνη σκόνη» φέρνει επανάσταση στα διαστημικά τηλεσκόπια

European Space Agency

Το τηλεσκόπιο Χαμπλ.

Πάνω σε έναν νέο τύπο διαστημικού τηλεσκοπίου, που θα χρησιμοποιεί σμήνη από σωματίδια τα οποία θα απελευθερώνονται από ειδικό δοχείο και θα ελέγχονται μέσω λέιζερ,  δουλεύουν επιστήμονες του Ινστιτούτο Τεχνολογίας του Ρότσεστερ (Rochester Institute of Technology) και του NASA Εργαστήριο Αεριοπροώθησης (Jet Propulsion Laboratory).

Αυτοί οι μικροσκοπικοί φακοί, που θα μπορούν να αιωρούνται, θα παρέχουν πλεονέκτημα σε σχέση με τα συμβατικά συστήματα που χρησιμοποιούνται σε σήμερα, όπως στα διαστημικά τηλεσκόπια Hubble και James Webb, σύμφωνα με τον Γκρόβερ Σβαρτσλάντερ, επίκουρο καθηγητή του πανεπιστημίου. 
Ο Σβαρτσλάντερ συνεργάζεται με την ομάδα του JPL, της οποίας ηγείται ο Μάρκο Κουαντρέλι.
Η δεύτερη φάση του προγράμματος των «ουράνιων τόξων σε τροχιά» χρηματοδοτείται στο πλαίσιο του Καινοτόμου Προγράμματος Προηγμένων Εφαρμογών (Innovative Advanced Concepts Program) της NASA. 
Το συγκεκριμένο project προσπαθεί να συνδυάσει τη διαστημική οπτική και την «έξυπνη σκόνη»- δηλαδή την τεχνολογία αυτόνομων ρομποτικών συστημάτων.
 Η εν λόγω σκόνη είναι φτιαγμένη από φωτο-πολυμερές (φωτοευαίσθητο πλαστικό), το οποίο καλύπτεται από μεταλλική επίστρωση.
«Ο σκοπός μας είναι να φτιάξουμε ένα πολύ μεγάλο aperture τηλεσκόπιο στο Διάστημα, και αυτό είναι τυπικά πολύ ακριβό και δύσκολο να γίνει» αναφέρει σχετικά ο Σβαρτσλάντερ. «Δεν χρειάζεται να έχεις ένα τηλεσκόπιο συνεχούς μάζας για να κάνεις αστρονομία- μπορεί να διαμοιραστεί σε μεγάλη έκταση. 
Η ιδέα που προτείνουμε θα ήταν ένας πολύ φθηνός, εύκολος τρόπος να επιτύχουμε μεγάλη κάλυψη- κάτι που δεν θα μπορούσες να κάνεις με προσέγγιση τύπου James Webb».
Ένας προσαρμοστικός αισθητήρας οπτικού imaging, αποτελούμενος από μικροσκοπικούς αιωρούμενους καθρέφτες θα μπορούσε να υποστηρίξει μεγάλης κλίμακας αποστολές της NASA και να οδηγήσει σε νέες τεχνολογίας στον τομέα. 
Σμήνη «έξυπνης σκόνης» τέτοιου είδους, σχηματίζοντας μεμονωμένους ή πολλαπλούς φακούς, θα μπορούσαν να αναπτυχθούν σε μέγεθος, φτάνοντας διαμέτρους από μερικών δεκάδων μέχρι χιλιάδων χιλιομέτρων.
Σύμφωνα με τον Σβαρτσλάντερ, η ανάλυση και λεπτομέρεια θα ήταν άνευ προηγουμένου, επιτρέποντας τον εντοπισμό ακόμη και νεφών σε εξωπλανήτες.
«Αυτό είναι πραγματικά επόμενης γενιάς» ανέφερε σχετικά. «Είναι 20, 30 χρόνια μακριά. Είμαστε στο πρώτο βήμα».


Πηγή: naftemporiki.gr