Image Credit: NASA/JPL-Caltech/ESA/DLR/FU Berlin/MSSS
Καλλιτεχνική απεικόνιση μιας μερικώς γεμάτης λίμνης νερού στον κρατήρα Gale του Άρη, εκεί όπου καταλήγει το λιωμένο χιόνι από το βόρειο τμήμα του κρατήρα
Το διαστημικό ρόβερ Κιουριοσιτι της NASA, που προσεδαφίστηκε στον πλανήτη Άρη τον Αύγουστο του 2012, συνεχίζει ακάθεκτο τις έρευνές του.
Οι παρατηρήσεις του δείχνουν ότι το όρος Σαρπ δημιουργήθηκε από ιζήματα σε μια μεγάλη λίμνη πριν από εκατομμύρια χρόνια.
Αυτή η ερμηνεία των ευρημάτων του Κιουριοσιτι στον κρατήρα Γκειλ δείχνει ότι ο πλανήτης Άρης στο παρελθόν είχε το κατάλληλο κλίμα που ευνοούσε την ύπαρξη λιμνών για μεγάλο χρονικό διάστημα και σε πολλές περιοχές του.
Η μελέτη των διαστρωματώσεων στο όρος Σαρπ δείχνουν εναλλαγές μεταξύ λίμνης, ποταμιού και αιολικών αποθέσεων, γεγονός που αποδεικνύει την επαναλαμβανόμενη πλήρωση και εξάτμιση μιας λίμνης για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Σύμφωνα με τον John Grotzinger, έναν ερευνητή του προγράμματος Κιουριοσιτι, «εκεί που τώρα υπάρχει ένα βουνό, κάποτε υπήρχε μια σειρά από λίμνες».
Το Κιουριοσιτι κατά την διάρκεια μιας διαδρομής 8 χιλιομέτρων από τον Αύγουστο του 2012, έφερε στο φως στοιχεία που δείχνουν την αλλαγή σχήματος του πυθμένα του κρατήρα κατά τη διάρκεια της εποχής που υπήρχαν λίμνες στον Άρη.
Σύμφωνα με τον Sanjeev Gupta, μέλος της επιστημονικής ομάδας Κιουριοσιτι, «βρήκαμε ιζηματογενή πετρώματα που αποδεικνύουν την ύπαρξη μικρών αρχαίων δέλτα. Το Curiosity διέσχισε το σύνορο από μια περιοχή που κυριαρχούσαν τα ποτάμια σε μια περιοχή που κυριαρχούσαν οι λίμνες».
Είναι φανερό πως η Γεωλογία παίζει σημαντικό ρόλο στην εξαγωγή συμπερασμάτων από τα δεδομένα του Κιουριοσιτι σχετικά με την ύπαρξη αρχαίων ποταμιών και λιμνών αλλά και των αλλαγών που πραγματοποιήθηκαν στο περιβάλλον του Άρη τα τελευταία εκατομμύρια χρόνια.
Θα μπορούσαν άραγε αυτά τα ευρήματα να πείσουν κάποιους, σαν τον … Sheldon Cooper – θεωρητικό φυσικό στη χιουμοριστική σειρά The Big Bang Theory – ότι η Γεωλογία είναι αληθινή επιστήμη;
Image Credit: NASA/JPL-Caltech/MSSS
Αυτός ο ομοιόμορφος πολυεπίπεδος βράχος, φωτογραφίζεται από την Μαστκαμ, κάμερα του Κιουριοσιτι ροβερ της NASA στις 7 Αυγούστου, 2014, παρουσιάζει ένα μοτίβο τυπικό μιας λίμνης-επιπέδου, ιζηματογενές ορυκτό που δεν απέχει πολύ από το που έρεε το νερό που είχε εισέλθει στη λίμνη.
Image Credit: NASA/JPL-Caltech/MSSS
Μια πανοραμική εικόνα της περιοχής γύρω από το όρος Sharp στον πλανήτη Άρη – μια σύνθεση φωτογραφιών που έλαβε το ρομποτικό όχημα Κιουριοσιτι. Η διάταξη των στρωμάτων ψαμμίτη οδηγεί τους επιστήμονες να συμπεράνουν ότι εκεί υπήρχε ποταμός.
Image Credit: NASA/JPL-Caltech/MSSS
Αυτή η θέα στις 25 Μαρτίου 2014, από τη Μαστκαμ του Κιουριοσιτι ροβερ της NASA, κοιτάζει προς νότο στο σημείο διαδρομής Κίμπερλυ. Σε πρώτο πλάνο, πολλαπλά "κρεβάτια" ψαμμίτη δείχνουν τη συστηματική κλίση προς τα νότια υποδηλώνοντας σταδιακή συγκέντρωση από ιζήματα δέλτα προς αυτή την κατεύθυνση (προς το όρος Σαρπ).
Image Credit: NASA/JPL-Caltech/MSSS
Αυτή η εικόνα δείχνει την κλίση των χαρακτηριστικών "κρεβατιών" καταθέσεων δέλτα, όπου το ρεύμα εισήλθε στη λίμνη, αλλά σε υψηλότερο επίπεδο και πιο νότια από ό, τι άλλες καταθέσεις δέλτα βόρεια του όρους Σαρπ. Αυτό υποδηλώνει πολλαπλά επεισόδια ανάπτυξης της δομής νότια. Είναι από τη Μαστκαμ του Κιουριοσιτι.
Image Credit: NASA/JPL-Caltech/MSSS
Αυτή η εικόνα δείχνει ένα παράδειγμα λεπτών στρώσεων, ομοιόμορφου στρωματοποιημένου είδους βράχου που εμφανίζεται στους "Λόφους Pahrump" προεξοχής στη βάση του όρους Σαρπ στον Άρη. Η Μαστκαμ του Κιουριοσιτι ρόβερ στον Άρη, απέκτησε αυτή την προβολή στις 28 Οκτωβρίου 2014. Αυτό το είδος των πετρωμάτων μπορεί να διαμορφωθεί κάτω από μια λίμνη.
Ο κρατήρας Γκέηλ στον πλανήτη Άρη, εντός του οποίου βρίσκεται το διαστημικό εργαστήριο Curiosity της NASA ήταν κάποτε μια τεράστια λίμνη που μπορεί να φιλοξενούσε μικροβιακή ζωή επί εκατομμύρια χρόνια.
Όσο για το όρος Σαρπ που δεσπόζει με υψόμετρο 5000 μέτρων στο κέντρο του κρατήρα, αυτό -σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της NASA- συνίσταται από απομεινάρια ιζημάτων και “σμιλεύτηκε” από τους πανίσχυρους ανέμους που πνέουν στον Κόκκινο Πλανήτη μέσα σε διάστημα εκατομμυρίων ετών.
Το Κιουιοσιτι προσεδαφίστηκε στον κρατήρα Γκέηλ, μια λεκάνη διαμέτρου 154 χιλιομέτρων, τον Αύγουστο του 2012.
Από τότε έχει διανύσει περίπου οκτώ χιλιόμετρα και πλέον κινείται στις παρυφές του όρους Σαρπ.
«Η λίμνη αυτή ήταν αρκετά μεγάλη για να έχει διαρκέσει επί εκατομμύρια χρόνια, χρόνος επαρκής ώστε να εμφανιστεί και να αναπτυχθεί ζωή, αλλά και για να σχηματιστεί το όρος Σαρπ από τα ιζηματογενή πετρώματα», δήλωσε ο Μάικλ Μέγιερ της NASA, επικεφαλής επιστήμονας του προγράμματος εξερεύνησης του Άρη.
Μεταξύ άλλων, το ρόβερ εντόπισε σε έναν βράχο κρυστάλλους που μοιάζουν με άλατα που έμειναν στο σημείο μετά την εξάτμιση του νερού της αρχαίας λίμνης.
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι κατά πάσα πιθανότητα δεν υπήρχε μια μεμονωμένη λίμνη, αλλά ένα πολύπλοκο σύμπλεγμα από λίμνες, λεκάνες απορροής ποταμών και ερήμων που διασυνδέονταν και εναλλάσσονταν επί εκατομμύρια χρόνια.
Η λίμνη, όσο υπήρχε, δεν πρέπει να ήταν ιδιαίτερα βαθιά, αν και είναι δύσκολο να υπολογιστεί το ακριβές βάθος της.
Στα δέλτα των αρχαίων ποταμών το βάθος δεν θα ξεπερνούσε τα λίγα μέτρα.
Τα νερά της λίμνης κυλούσαν από την περιφέρεια προς το κέντρο και σταδιακά, με αλλεπάλληλες εναποθέσεις ιζημάτων, «έχτιζαν» τον όρος Σαρπ, σε μια γεωλογική διαδικασία που θα κράτησε δεκάδες εκατομμύρια χρόνια.
Αυτό σημαίνει τα πρώτα δύο δισεκατομμύρια χρόνια της ζωής του Άρη -πριν από περίπου 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια- στον Κόκκινο Πλανήτη επί μεγάλο χρονικό διάστημα επικρατούσαν υψηλές θερμοκρασίες και υγρασία, ενώ η ατμόσφαιρα ήταν πολύ πυκνότερη από τη σημερινή.
Επίσης, ο υδρολογικός κύκλος θα έπρεπε να ήταν ιδιαίτερα έντονος και περιλάμβανε ισχυρές καταιγίδες και χιονοπτώσεις.
Υπό αυτό το πρίσμα, μεγάλες πιθανότητες συγκεντρώνει το σενάριο ύπαρξης ωκεανού στον Άρη.
Οι επιστήμονες εικάζουν ότι όσο περισσότερο χρόνο επικρατούσαν τέτοιες ευνοϊκές κλιματολογικές και περιβαλλοντικές συνθήκες, τόσο πιθανότερο είναι ότι κάποια στιγμή η ζωή έκανε την εμφάνισή της στον Αρη.
—Οι απορίες
Η ερευνητική ομάδα μένει να κατανοήσει καλύτερα πόσο μεγάλη και σταθερή ήταν η παρουσία του νερού μέσα στο χρόνο.
Επίσης,η εκτίμηση ότι ο Άρης ήταν πολύ θερμότερος στο παρελθόν δεν συμβαδίζει με τα ισχύοντα κλιματικά μοντέλα για εκείνη την περίοδο.
“Ακόμα και με μια πυκνότερη ατμόσφαιρα αποτελούμενη από διοξείδιο του άνθρακα και άλλα αέρια του θερμοκηπίου όπως οι υδρατμοί, το διοξείδιο του θείου ή το υδρογόνο, τα μοντέλα δεν μπορούν να δικαιολογήσουν μια αυξημένη θερμοκρασία.
Χωρίς όμως αυτή την υπόθεση, το νερό σε υγρή μορφή θα πάγωνε” εξηγεί ο Δρ Άσβιν Βασαβάντα, στέλεχος της αποστολής του Curiosity.
Η ομάδα ελπίζει να δώσει απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα μελλοντικά, καθώς το Curiosity θα αναρριχάται στο βουνό και θα μελετά τα διάφορα βραχώδη στρώματα του εδάφους.
(Καλλιτεχνική απεικόνιση: NASA/JPL-Caltech/ESA/DLR/FU Berlin/MSSS)
Ο Κρατήρας Γκέιλ πρέπει να ήταν κάποτε μια λίμνη
Στον βυθό αρχαίας αρειανής λίμνης βρίσκεται το Κιουριοσιτι
Γεμάτος νερό επί εκατομμύρια χρόνια φαίνεται ότι ήταν ο κρατήρας Γκέιλ που εξερευνά το ρομπότ της NASA
Πασαντίνα, Καλιφόρνια
Ο Κρατήρας Γκέιλ στον Άρη, τον οποίο εξερευνά εδώ και 2,5 χρόνια το ρομπότ Curiosity, πρέπει να ήταν κάποτε μια βαθιά λίμνη που παρέμενε γεμάτη νερό για εκατομμύρια χρόνια, ανακοίνωσαν ερευνητές της NASA.
Το Curiosity και οι προηγούμενες ρομποτικές αποστολές της NASA έχουν δείξει σχεδόν πέρα από κάθε αμφιβολία ότι ο Άρης δεν ήταν πάντοτε η παγωμένη έρημος που βλέπουμε σήμερα. Παραμένει όμως άγνωστο αν ο πλανήτης ήταν υγρός και φιλόξενος για καιρό, ή αν είχε νερό στην επιφάνειά του μόνο περιστασιακά.
Μακρόβιες λίμνες και ποτάμια
Οι τελευταίες παρατηρήσεις του τροχοφόρου ρομπότ υποδεικνύουν ότι ο Άρης διέθετε κάποτε μακρόβιες λίμνες, μέσα στις οποίες δεν αποκλείεται να είχε εμφανιστεί μικροβιακή ζωή.
To Curiosity είδε βράχους που δημιουργήθηκαν από αλλεπάλληλα στρώματα ιζημάτων, τα οποία μεταφέρθηκαν από ποτάμια μέσα στον κρατήρα. Τα ιζήματα αυτά πρέπει να αποτέθηκαν σε κύματα στα αρχικά στάδια της εξέλιξης του Άρη, πριν από περίπου 3,8 δισεκατομμύρια χρόνια.
Το Curiosity και οι προηγούμενες ρομποτικές αποστολές της NASA έχουν δείξει σχεδόν πέρα από κάθε αμφιβολία ότι ο Άρης δεν ήταν πάντοτε η παγωμένη έρημος που βλέπουμε σήμερα. Παραμένει όμως άγνωστο αν ο πλανήτης ήταν υγρός και φιλόξενος για καιρό, ή αν είχε νερό στην επιφάνειά του μόνο περιστασιακά.
Μακρόβιες λίμνες και ποτάμια
Οι τελευταίες παρατηρήσεις του τροχοφόρου ρομπότ υποδεικνύουν ότι ο Άρης διέθετε κάποτε μακρόβιες λίμνες, μέσα στις οποίες δεν αποκλείεται να είχε εμφανιστεί μικροβιακή ζωή.
To Curiosity είδε βράχους που δημιουργήθηκαν από αλλεπάλληλα στρώματα ιζημάτων, τα οποία μεταφέρθηκαν από ποτάμια μέσα στον κρατήρα. Τα ιζήματα αυτά πρέπει να αποτέθηκαν σε κύματα στα αρχικά στάδια της εξέλιξης του Άρη, πριν από περίπου 3,8 δισεκατομμύρια χρόνια.
Επιπλέον, ο ρομποτικός γεωλόγος παρατήρησε επίπεδους ιζηματογενείς βράχους με κεκλιμένη επιφάνεια, η οποία πρέπει να αντιστοιχεί στην κατηφορική κοίτη ή το δέλτα ενός αρχαίου ποταμού.
«Βρήκαμε ιζηματογενή πετρώματα που αντιστοιχούν σε μικρά, αρχαία δέλτα ποταμών που σχηματίστηκαν το ένα πάνω στο άλλο» λέει ο Σάντζιβ Γκούπτα του Imperial College στο Λονδίνο, μέλος της επιστημονικής ομάδας του ρομπότ. «Το Curiosity διέσχισε ένα όριο από ένα περιβάλλον στο οποίο κυριαρχούσαν τα ποτάμια σε ένα περιβάλλον όπου κυριαρχούσαν οι λίμνες» συνεχίζει.
Η δημιουργία του όρους Σαρπ
Οι τελευταίες παρατηρήσεις του πυρηνοκίνητου ρομπότ προσφέρουν εξάλλου μια εξήγηση για το πώς δημιουργήθηκε το Όρος Σαρπ, ένα βουνό ύψους πέντε χιλιομέτρων που βρίσκεται στο κέντρο του Κρατήρα Γκέιλ.
Η εικόνα που προκύπτει είναι ότι ο κρατήρας γέμισε αρχικά με ιζήματα ποταμών σε μεγάλο βάθος. Όταν το νερό που περιείχε εξατμίστηκε, ο άνεμος διέβρωσε τα πετρώματα ανάμεσα στο κέντρο και το χείλος του κρατήρα και άφησε πίσω του έναν κεντρικό σχηματισμό, το Όρος Σαρπ.
Καθώς το Curiosity ανηφορίζει στις πλαγιές του όρους, θα μπορούσε να βρει ενδείξεις για μεταγενέστερους κύκλους απόθεσης ιζημάτων. Και αυτό θα σήμαινε ότι ο Άρης παρέμεινε υγρός και φιλόξενος δια δεκάδες εκατομμύρια χρόνια, διάστημα που ίσως αρκούσε για την εμφάνιση μικροσκοπικών μορφών ζωής.
Η δημιουργία του όρους Σαρπ
Οι τελευταίες παρατηρήσεις του πυρηνοκίνητου ρομπότ προσφέρουν εξάλλου μια εξήγηση για το πώς δημιουργήθηκε το Όρος Σαρπ, ένα βουνό ύψους πέντε χιλιομέτρων που βρίσκεται στο κέντρο του Κρατήρα Γκέιλ.
Η εικόνα που προκύπτει είναι ότι ο κρατήρας γέμισε αρχικά με ιζήματα ποταμών σε μεγάλο βάθος. Όταν το νερό που περιείχε εξατμίστηκε, ο άνεμος διέβρωσε τα πετρώματα ανάμεσα στο κέντρο και το χείλος του κρατήρα και άφησε πίσω του έναν κεντρικό σχηματισμό, το Όρος Σαρπ.
Καθώς το Curiosity ανηφορίζει στις πλαγιές του όρους, θα μπορούσε να βρει ενδείξεις για μεταγενέστερους κύκλους απόθεσης ιζημάτων. Και αυτό θα σήμαινε ότι ο Άρης παρέμεινε υγρός και φιλόξενος δια δεκάδες εκατομμύρια χρόνια, διάστημα που ίσως αρκούσε για την εμφάνιση μικροσκοπικών μορφών ζωής.
To-New-Sas
Πηγή: physicsgg - econews.gr - NASA - ΤΟ ΒΗΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου