Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2015

Αβλαβής επίσκεψη μεγάλου αστεροειδή




Εχει διάμετρο περίπου 500 χλμ και θα περάσει στις 26 Ιανουαρίου κοντά από τη Γη
Καλλιτεχνική απεικόνιση του αστεροειδή 2004 BL86 που θα πλησιάσει τον πλανήτη μας σε λίγες μέρες



Ενας μεγάλος αστεροειδής, ο «2004 BL86», ο οποίος έχει διάμετρο περίπου μισού χιλομέτρου, θα περάσει στις 26 Ιανουαρίου σχετικά κοντά από τη Γη, σε απόσταση περίπου τριπλάσια από τη Σελήνη, αλλά δεν αποτελεί κίνδυνο, όπως ανακοίνωσε η ΝΑΣΑ.

Πρόκειται για το κοντινότερο πέρασμα που θα κάνει αστεροειδής τέτοιου μεγέθους έως το 2027, όταν ο επίσης μεγάλος αστεροειδής «1999 ΑΝ10» αναμένεται να πλησιάσει τον πλανήτη μας.


Πόσο κοντά;

Στο κοντινότερο σημείο του από τη Γη στις 26 Ιανουαρίου, ο «2004 BL86» θα βρεθεί σε απόσταση περίπου 1,2 εκατομμυρίων χιλιομέτρων. Ο εν λόγω αστεροειδής δεν αναμένεται να ξαναπλησιάσει τη Γη μέσα στα επόμενα 200 χρόνια.
Η NASA και άλλες διαστημικές υπηρεσίες και αστεροσκοπεία ανά τον κόσμο σχεδιάζουν να μελετήσουν τη διέλευση του αστεροειδούς για να μάθουν περισσότερα πράγματα για τον ίδιο και γενικότερα γι' αυτά τα ουράια σώματα, που αποτελούν δυνητική απειλή για τον πλανήτη μας.

Ο διαμέτρου 550 μέτρων αστεροειδής ανακαλύφθηκε το 2004 από ένα αμερικανικό τηλεσκόπιο στο Νέο Μεξικό και αναμένεται, όταν πλησιάσει και άλλο τη Γη, να είναι ορατός στο βόρειο ημισφαίριο ακόμη και από τους ερασιτέχνες αστρονόμους με τα μικρά τηλεσκόπιά τους.




Πίστωση Εικόνας: ΝΑΣΑ / JPL-Κάλτεκ
Αυτό το γραφικό απεικονίζει το πέρασμα του αστεροειδούς 2004 BL86, ο οποίος θα έρθει σε απόσταση όχι μικρότερη από περίπου τρεις φορές την απόσταση Γης-Σελήνης στις 26 Ιανουαρίου 2015. Λόγω της τροχιάς του γύρω από τον Ήλιο, ο αστεροειδής επί του παρόντος είναι ορατός μόνο από αστρονόμους με μεγάλα τηλεσκόπια που βρίσκονται στο νότιο ημισφαίριο. Αλλά μέχρι τις 26 Ιανουαρίου, ο διαστημικός βράχος αλλάζει τη θέση του και θα είναι ορατός σε αυτούς που είναι στο βόρειο ημισφαίριο.


Προβολή από Ελλάδα 27/01/2015




Γραφικό και λεζάντα μέσω Stellarium από Έντι Ιριζαρυ / Αστρονομική Εταιρεία της Καραϊβικής.
Αυτή η εικόνα απεικονίζει τον αστεροειδή 2004 BL86 στις 12:22 π.μ. EST (5:22 UTC) το πρωί της 27ης Ιανουαρίου. Ως εκείνη τη στιγμή, θα περνά κοντά στο διάσημο αστρικό σμήνος Μ44, επίσης γνωστό ως Κυψέλη, στον αστερισμό του Καρκίνου .








Κείμενο από τον Διονύση Σιμοπουλο


Αστεροειδής θα προσπεράσει τη Γη

Μία μέρα μετά τις εκλογές, στις 6:20 το απόγευμα της 26ης Ιανουαρίου, ένας μεγάλος αστεροειδής με τον κωδικό «2004 BL86» και διάμετρο 500 περίπου μέτρων, θα προσπεράσει τη Γη σε απόσταση 1,2 εκατομμυρίων χιλιομέτρων, μια απόσταση τρεις φορές μεγαλύτερη από την απόσταση της Γης από τη Σελήνη. Πρόκειται για το κοντινότερο πέρασμα που θα κάνει αστεροειδής τέτοιου μεγέθους έως το 2027, όταν ο αστεροειδής «1999 ΑΝ10» αναμένεται να πλησιάσει τον πλανήτη μας. 

Εάν ο αστεροειδής αυτός συγκρούονταν με τη Γη, η έκρηξή του θα απελευθέρωνε ενέργεια ίση με 8.000 μεγατόνους ΤΝΤ και θα δημιουργούσε έναν κρατήρα με διάμετρο 8 περίπου χιλιομέτρων. Μία τέτοια σύγκρουση συμβαίνει μία φορά κάθε 140.000 περίπου χρόνια. Από την Αριζόνα ως τη Σιβηρία και από το Μεξικό έως την Αυστραλία, περίπου 150 κρατήρες από διάφορες συγκρούσεις έχουν βρεθεί στην επιφάνεια του πλανήτη μας. Ο νεότερος μεγάλος κρατήρας πρόσκρουσης βρίσκεται στις Ηνωμένες Πολιτείες, στη βόρειο Αριζόνα. Με διάμετρο σχεδόν ενάμισι χιλιόμετρο και βάθος 275 μέτρα, ο κρατήρας Μπάριντζερ, όπως ονομάστηκε, δημιουργήθηκε από τη πτώση ενός μικρού αστεροειδή πριν από 50.000 χρόνια ένα απειροελάχιστο χρονικό διάστημα στα πλαίσια του γεωλογικού χρόνου. 

Αυτή η βαθιά ουλή στην έρημο της Αριζόνα, σχηματίστηκε ακαριαία, όταν ένα σιδερένιο διαστημικό θραύσμα 70 μέτρων και μάζα αρκετών εκατομμυρίων τόνων και έπεσε πάνω στη Γη με ταχύτητα 40.000 χλμ. την ώρα μετατοπίζοντας εκατομμύρια τόνους πετρωμάτων και αφανίζοντας κάθε είδος ζωής σε ακτίνα αρκετών χιλιομέτρων. Έχοντας διατηρήσει σχεδόν ανέπαφα τα χαρακτηριστικά του, χάρη στο άνυδρο κλίμα της ερήμου, ο κρατήρας αυτός είναι ο καλύτερα διατηρημένος κρατήρας που έχει βρεθεί μέχρι τώρα στη Γη.

Η γήινη ατμόσφαιρα μπορεί να μας προστατέψει αρκετά από την εισβολή αντικειμένων με διάμετρο μέχρι 50 μέτρα, όμως υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες αντικείμενα με μεγαλύτερη διάμετρο που διασχίζουν την τροχιά της Γης. Γι’ αυτό και διάφορες διαστημικές υπηρεσίες και ερευνητικά κέντρα σε όλο τον κόσμο σαρώνουν συστηματικά τον έναστρο ουρανό σε μια προσπάθεια να εντοπίσουν όλα εκείνα τα «επικίνδυνα» ουράνια σώματα και να υπολογίσουν την τροχιά τους, προκειμένου να καταγράψουν εκείνα που θα αποτελέσουν κίνδυνο για το μέλλον. 

Σύμφωνα με ορισμένους ερευνητές, η παρουσία και μόνο μιας διαστημοσυσκευής σε τροχιά γύρω από κάποιον επικίνδυνο αστεροειδή αρκεί, αφού η βαρυτική της έλξη, αν και ελάχιστη, θα είναι ικανή σε βάθος χρόνου να μεταβάλλει την τροχιά του, ακριβώς όσο χρειάζεται. Άλλες, εξίσου «ήπιες» μέθοδοι μεταβολής της τροχιάς ενός αστεροειδούς περιλαμβάνουν το χρωματισμό της επιφάνειάς του με ειδική ανακλαστική ή απορροφητική μπογιά προκειμένου να μεταβάλλουν την πίεση της προσπίπτουσας ακτινοβολίας του Ήλιου, ή ακόμη και τη χρήση ειδικών κατόπτρων, τα οποία, εστιάζοντας τις ακτίνες του Ήλιου πάνω στον αστεροειδή, θα «ατμοποιήσουν» κάποια ποσότητα από την ύλη του. Πιο βίαιες μέθοδοι αναχαίτισης ενός αστεροειδούς περιλαμβάνουν τη χρήση πυρηνικών βομβών, με τον κίνδυνο βέβαια να τον διαμελίσουν σε πολλά μικρότερα κομμάτια, τα οποία θα βομβάρδιζαν τον πλανήτη μας με εξίσου καταστροφικά αποτελέσματα.

Περισσότερες πληροφορίες για τους αστεροειδείς και για την πιθανότητα σύγκρουσής τους με τη Γη μπορείτε να παρακολουθήσετε στην παράσταση του Ευγενιδείου Πλανηταρίου με τίτλο «Ο Θάνατος των Δεινοσαύρων». Πρόκειται για μια εντυπωσιακή παράσταση, που παρουσιάζει με συναρπαστικό τρόπο ορισμένες απ' τις πιθανές ερμηνείες της μαζικής εξαφάνισης των δεινοσαύρων και εστιάζει στην επικρατέστερη, σύμφωνα με την οποία οι δεινόσαυροι εξαφανίστηκαν από το πρόσωπο της Γης εξαιτίας της πρόσκρουσης στον πλανήτη μας ενός τεράστιου αστεροειδούς πριν από περίπου 65 εκατομμύρια χρόνια. Ταυτόχρονα προσπαθεί να δώσει το έναυσμα για ενδιαφέρουσες ερωτήσεις όπως: «Πόσο πιθανό είναι άραγε ένα αντίστοιχο σενάριο μελλοντικής εξαφάνισης των ειδών που ζουν σήμερα στον πλανήτη μας;». Όλα αυτά παρουσιάζονται στον εντυπωσιακό, τεράστιο θόλο του Πλανηταρίου με τρόπο που εντυπωσιάζει και μετατρέπει την παράσταση σε μια εικονική περιπέτεια που κόβει την ανάσα.

Διονύσης Σιμόπουλος























Το-Νιου-Σας


Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ - ΝΑΣΑ Γηουρανός διάστημα Διονύσης Σιμόπουλος

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Φεισμπουκ

Τουιτερ