Credit: Scott S. Sheppard: Carnegie Institution for Science
Οι εικόνες ανακάλυψης του 2012 VP113, το οποίο έχει την πιο μακρινή γνωστή τροχιά στο Ηλιακό μας Σύστημα. Οι τρεις εικόνες του νυχτερινού ουρανού, η καθεμία περίπου 2 ωρών, ενώθηκαν σε μία. Η πρώτη εικόνα τεχνητά χρωματισμένη με κόκκινο, με πράσινο η δεύτερη και με μπλε η τρίτη. Το 2012 VP113, κινείται ανάμεσα στην κάθε εικόνα, όπως φαίνεται από την κόκκινη, πράσινη και μπλε κουκκίδες. Τα αστέρια και οι γαλαξίες υποβάθρου δεν κυκλοφορούν και έτσι οι κόκκινες, πράσινες και μπλε εικόνες τους, συνδυάζονται για να εμφανίζονται ως λευκές πηγές.
Οι αστρονόμοι έχουν βρει ένα νέο πλανήτη νάνο πολύ πέρα από την τροχιά του Πλούτωνα, γεγονός που υποδηλώνει ότι αυτή η μακρινή σφαίρα περιέχει εκατομμύρια των άγνωστων αντικειμένων - συμπεριλαμβανομένων, ίσως, ένα κόσμο μεγαλύτερο από τη Γη.
Το πρωτόγνωρο ουράνιο σώμα, που ονομάζεται 2012 VP113, συνδέει το νάνο πλανήτη Sedna (90377 Σέντνα) ως ένα επιβεβαιωμένο κάτοικο μιας μεγαλόπνοης και σε μεγάλο βαθμό ανεξερεύνητης περιοχής που οι επιστήμονες αποκαλούν το «εσωτερικό νέφος του Oort.»
Περαιτέρω, ο 2012 VP113 και ο Sedna, μπορεί να έχουν τραβηχτεί σε μακριές, σχηματισμένες τροχιές από ένα μεγάλο πλανήτη που παραμονεύει αόρατος σε αυτά τα παγωμένα βάθη.
«Αυτά τα δύο αντικείμενα είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου», ο συντάκτης της μελέτης Chadwick Trujillo, του Παρατηρητηρίου Gemini στη Χαβάη, είπε στο Space.com.
"Θα υπάρχουν σε ένα μέρος του ηλιακού συστήματος που χρησιμοποιούμε για να σκεφτούμε πως στερούνται αρκετά της ύλης.
Μας δείχνει ακριβώς πόσο λίγα γνωρίζουμε για το ηλιακό σύστημα."
Ανιχνεύοντας τα βάθη
Για αρκετές δεκαετίες, οι αστρονόμοι έχουν διαιρέσει το ηλιακό μας σύστημα σε τρία κύρια μέρη: Μια εσωτερική ζώνη που περιέχει τους βραχώδεις πλανήτες, όπως η Γη και ο Άρης.
Ένας μεσαίος χώρος που στεγάζει τους γίγαντες αερίου: Κρόνος, Δίας, Ουρανός και ο Ποσειδώνας. Και μια εξωτερική περιοχή που ονομάζεται Kuiper Belt, που κατοικείται από μακρινούς και παγωμένους κόσμους, όπως ο Πλούτωνας.
Η ανακάλυψη του Σέντνα το 2003 άφησε να εννοηθεί ότι αυτός ο χάρτης είναι ελλιπής.
Ο Sedna, ο οποίος είναι περίπου 620 μίλια (1.000 χιλιόμετρα) σε εύρος, έχει μια απίστευτα ελλειπτική τροχιά, δεν έρχεται πιο κοντά στον Ήλιο από 76 αστρονομικές μονάδες (AU) και πηγαίνει όλο και πιο μακριά από 940 AU ή περίπου, στο πιο απόμακρο σημείο του.
(Μία Α.Μ., είναι η απόσταση από τη Γη στον ήλιο, είναι περίπου 93 εκατομμύρια μίλια, ή 150 εκατομμύρια χιλιόμετρα.)
Αυτό βάζει τον Σέντνα στα πολύ εξωτερικά όρια του ηλιακού συστήματος.
Για λόγους σύγκρισης, η τροχιά του Πλούτωνα διαρκεί μεταξύ 29 και 49 AU από τον ήλιο.
Credit: By Karl Tate, Infographics Artist
Οι αστρονόμοι ανακαλύπτουν διελεύσεις-ΠΟΣΕΙΔΏΝΙΩΝ αντικειμένων που ανήκουν στο νέφος του Oort, την πιο απομακρυσμένη περιοχή του ηλιακού συστήματος της Γης.
Το σώμα δεν έρχεται πιο κοντά στον ήλιο από 80 AU, και πηγαίνει πιο μακριά, όσο 452 AU.
Περίπου 280 μίλια (450 χιλιόμετρα) ευρέως, το 2012 VP113 είναι αρκετά μεγάλο για να χαρακτηριστεί ως νάνος πλανήτης αν και αποτελείται κυρίως από πάγο, είπαν οι ερευνητές.
(Εξ ορισμού, οι νάνοι πλανήτες πρέπει να είναι αρκετά μεγάλοι για τη βαρύτητά τους, για να μοιάζουν με σφαίρες.
Η μάζα που απαιτείται για να συμβεί αυτό εξαρτάται από τη σύνθεση των αντικειμένων.)
Το εσωτερικό Νέφος του Oort
Μακρινά αντικείμενα, όπως ο Sedna και ο 2012 VP113, είναι απίστευτα δύσκολο να ανιχνευθούν.
Οι αστρονόμοι, πραγματικά έχουν μόνο μια ευκαιρία, όταν τα σώματα είναι κοντά στη πλησιέστερη προσέγγισή τους στον Ήλιο.
Credit: Scott S. Sheppard: Carnegie Institution for Science
Αυτές οι εικόνες δείχνουν την ανακάλυψη του νέου εσωτερικού Νέφους του Oort το αντικείμενο 2012 VP113 λαμβάνεται περίπου σε διάστημα 2 ωρών UT την Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2012. Η κίνηση του 2012 VP113 ξεχωρίζει σαφώς σε σχέση με τα σταθερής κατάστασης αντικείμενα στο φόντο, από αστέρια και γαλαξίες.
Πλανήτης Χ;
Οι αστρονόμοι δεν γνωρίζουν πολλά για την προέλευση ή την εξελικτική ιστορία του Sedna και του 2012 VP113 σε αυτό το σημείο.
Τα αντικείμενα μπορεί να έχουν δημιουργηθεί πιο κοντά στον ήλιο, για παράδειγμα, πριν φύγουν έξω από βαρυτικές αλληλεπιδράσεις με άλλα αστέρια - ίσως η "αδελφή των αστέρων" από το σύμπλεγμα γέννησης του Ήλιου, είπαν οι ερευνητές.
Τα εσωτερικά αντικείμενα του Νέφους Oort, μπορεί να είναι εξωγήινα σώματα όπου ο ήλιος αποσπάστηκε από ένα άλλο ηλιακό σύστημα κατά τη διάρκεια μιας αστρικής στενής επαφής.
Credit: Scott S. Sheppard: Carnegie Institution for Science
Διάγραμμα τροχιάς για το εξωτερικό ηλιακό σύστημα. Ο ήλιος και οι πλανήτες βρίσκονται στο επίκεντρο. Οι τροχιές των τεσσάρων γιγάντιων πλανητών του Δία, Κρόνου, Ουρανού και Ποσειδώνα, φαίνεται με μωβ, συμπαγείς κύκλους. Η ζώνη Kuiper (συμπεριλαμβανομένου του Πλούτωνα) φαίνεται από την διακεκομμένη γαλάζια περιοχή ακριβώς πέρα των γιγάντιων πλανητών. Η τροχιά του Σέντνα, απεικονίζεται με πορτοκαλί χρώμα, ενώ τροχιά του 2012 VP113, εμφανίζεται με κόκκινο χρώμα. Και τα δύο αντικείμενα βρίσκονται κοντά στην πλησιέστερη προσέγγισή τους στον Ήλιο. Θα ήταν πάρα πολύ αχνά για να ανιχνευθούν όταν είναι στα εξωτερικά τμήματα των τροχιών τους.
Μετάφραση: To-New-Sas
ΠΗΓΗ: space.com
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου