Μυστηριώδες «μάγναστρο» πιθανόν να έχει ένα σύντροφο αστέρι
Η ανακάλυψη του δραπέτη άστρου συντρόφου κατά τη διάρκεια μιας έκρηξης σουπερνόβα· οι παράξενες συνθήκες, του βίαιου αντικειμένου, που λέγεται μάγναστρο.
Μοναχικό αστέρι "δραπέτης" σε ένα μακρινό αστρικό σμήνος θα μπορούσε να εξηγήσει πώς ένα τεράστιο σουπερνόβα αποφεύγει να καταρρεύσει μέσα σε μια μαύρη τρύπα, αφήνοντας πίσω του ένα απομεινάρι αντικείμενο αντ 'αυτού.
Το εύρημα εξηγεί την παρουσία ενός μάγναστρου- ένα περίεργο αντικείμενο που δεν είναι μόνο εξαιρετικά πυκνό, αλλά και εξαιρετικά μαγνητικό - στο σύμπλεγμα αστέρων Westerlund 1, περίπου 16.000 έτη φωτός από τη Γη.
Τα μάγναστρα είναι ένα σπάνιο είδος άστρου νετρονίων που έχει μείνει πίσω μετά από μια έκρηξη σουπερνόβα.
Είναι επίσης γνωστό από τον "αστροσεισμό" τους ότι στέλνουν ακτίνες-γ ακτινοβολίας στο σύμπαν.
Το μάγναστρο CXOU J164710.2-455216 έχει γίνει γνωστό εδώ και αρκετό καιρό, αλλά αυτό που προβληματίζει τους αστρονόμους ήταν το πώς σχηματίζονται από ένα άστρο που εκρήγνυται που είχε πιθανόν 40 φορές τη μάζα του ήλιου.
Από εκείνη τη μάζα, τίποτα δεν πρέπει να έχει μείνει πίσω από την κατάρρευση, εκτός από μια μαύρη τρύπα.
Εντύπωση καλλιτέχνη του μάγναστρου στο αστρικό σμήνος Westerlund 1.
Η εύρεση ενός δραπέτη άστρου
Πριν από χρόνια, οι αστρονόμοι πρότειναν ότι το μάγναστρο δημιουργήθηκε από τη βαρύτητα των δύο τεράστιων άστρων που βρίσκονται το ένα σε τροχιά γύρω από το άλλο σε μια πολύ συμπαγή διάταξη, τόσο μικρή ώστε το σύστημά τους θα χωράει μέσα την τροχιά της Γης γύρω από τον ήλιο.
Η θεωρία αυτή, ωστόσο, απαιτεί την εύρεση ενός άστρου συντρόφου.
Η νέα μελέτη, εξέτασε για τυχόν "δραπέτες" άστρα τα οποία είχαν φύγει έξω από την αρχική τροχιά της έκρηξης σουπερνόβα.
Ένας υποψήφιος, το σμήνος - Westerlund 1-5 - συμπεριφέρθηκε ακριβώς όπως είχε προβλεφθεί.
Εικόνα του αστρικού σμήνους Westerlund 1 λαμβάνεται από Παρατηρητήριο La Silla του Ευρωπαϊκού Νότιου Παρατηρητηρίου στη Χιλή.
Credit: ESO
Η εικόνα του νεαρού συμπλέγματος αστέρων Westerlund 1 ελήφθη με το Wide Field Imager/Ευρύ Πεδίο Απεικόνισης στο MPG / ESO 2,2 μέτρων τηλεσκόπιο στο Παρατηρητήριο La Silla του ESO στη Χιλή. Παρά το γεγονός ότι τα περισσότερα αστέρια στη συστάδα είναι καυτοί μπλε υπεργίγαντες, εμφανίζονται κοκκινωποί σε αυτή την εικόνα που φαίνεται μέσα από διαστρική σκόνη και το φυσικό αέριο. Ευρωπαίοι αστρονόμοι έχουν για πρώτη φορά αποδείξει, ότι το μάγναστρο σε αυτό το σύμπλεγμα - ένα ασυνήθιστο είδος άστρου νετρονίων με εξαιρετικά ισχυρό μαγνητικό πεδίο - πιθανότατα διαμορφώθηκε ως μέρος ενός δυαδικού συστήματος αστέρων. Η ανακάλυψη του πρώην σύντροφου του μάγναστρου του (Westerlund 1-5) σε άλλο σημείο στο σύμπλεγμα βοηθά να λυθεί το μυστήριο για το πώς ένα αστέρι που ξεκίνησε τόσο ογκώδες μπορούσε να γίνει ένα μάγναστρο, παρά την κατάρρευση του σε μια μαύρη τρύπα.
Διπλό πρόβλημα
Χρησιμοποιώντας αυτές τις πληροφορίες, οι αστρονόμοι "ανακατασκεύασαν" την ιστορία του μάγναστρου και κατέληξαν στο συμπέρασμα πως αυτά τα αντικείμενα ενδέχεται να σχηματίζονται μόνο σε διπλά αστρικά συστήματα.
Η ιστορία ξεκινά όταν το πιο ογκώδες άστρο στο δυαδικό σύστημα αρχίζει να καίει μέσα από το τελευταίο του καύσιμο.
Τα εξωτερικά στρώματα του αποβάλλονται και στη συνέχεια μεταφέρονται πάνω στο συνοδό άστρο - το μέλλον του μάγναστρου.
Ο σύντροφος επιταχύνει την περιστροφή του, η οποία πιστεύεται ότι είναι το κλειδί για το άκρως μαγνητικό πεδίο του μάγναστρου.
Τελικά, το άστρο συνοδός μεγαλώνει και γίνεται τόσο ογκώδες που αποβάλλει αυτά τα στρώματα. Μεγάλο μέρος του υλικού αυτού χάνεται στο διάστημα, αλλά μερικά, συγκεντρώνονται και πάλι στο αρχικό αστέρι - δημιουργώντας μια μοναδική χημική "υπογραφή".
Η δεύτερη αυτή «μεταφορά μάζας» σταματά το συνοδό άστρο από τη στροφή του σε μια μαύρη τρύπα όταν καταρρέει.
Η μελέτη του εγγράφου για την έρευνα, θα δημοσιευτεί στο περιοδικό Αστρονομίας και Αστροφυσικής, με επικεφαλής το Ανοικτό Πανεπιστήμιο Simon Clark.
Μετάφραση: To-New-Sas
ΠΗΓΗ: space.com
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου