Credit: NASA Ames/SETI Institute/JPL-Caltech
Καλλιτεχνική απεικόνιση του Κέπλερ-186f, ο πρώτος πλανήτης που ανακαλύφθηκε σε μέγεθος παρόμοιο με της Γης
Το οξυγόνο είναι ένα σημάδι ζωής στον πλανήτη μας, αλλά αυτό δεν είναι απαραιτήτως η περίπτωση και αλλού.
Ιδιαίτερα όταν πρόκειται για νέους πλανήτες, τα σημάδια οξυγόνου δεν υποδεικνύουν απαραίτητα την παρουσία βιολογικών διεργασιών, υποστηρίζει νέα έρευνα.
Οι υδρατμοί στην ανώτερη ατμόσφαιρα ενός νεαρού πλανήτη θα μπορούσαν να "σπάσουν" σε υδρογόνο και οξυγόνο από την εισερχόμενη υπεριώδη και ακραία υπεριώδη ακτινοβολία από το μητρικό άστρο.
"Το ατομικό υδρογόνο είναι τόσο ελαφρύ ώστε να μπορεί να ξεφύγει στο διάστημα και να οδηγήσει στην οξείδωση του πλανήτη", δήλωσε ο Robin Wordsworth, γεωφυσικός στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο.
«Θα συνεχίσει την οξείδωση της ατμόσφαιρας.
Αυτό είναι που δοκιμάζουμε και ερευνούμε στο έγγραφο.»
Οι ερευνητές διερεύνησαν τη φωτόλυση του νερού, η οποία συμβαίνει όταν ένα μόριο νερού διαταρράσεται από φωτόνια υψηλής ενέργειας από τον ήλιο.
Συνήθως το νερό (δύο άτομα υδρογόνου και ένα άτομο οξυγόνου) χωρίζεται σε δύο μέρη, OH (Υδροξείδιο) και Η (Υδρογόνο).
Το υδρογόνο διαφεύγει στο διάστημα, επειδή είναι πολύ ελαφρύ.
Στην πάροδο του χρόνου, περισσότερα μόρια οξυγόνου "χτίζουν" μέχρι και O2 (μοριακό οξυγόνο) σε μορφή, επίσης.
"Η πραγματική καινοτομία του εγγράφου μας ήταν να μελετήσουμε τις συνέπειες της απώλειας υδρογόνου από τη φωτόλυση του νερού, όταν τα μόρια διασπώνται σε μικρότερα στοιχεί, μετά την απορρόφηση φωτός", δήλωσε ο Wordsworth.
Ο Wordsworth συν-επικεφαλής της έρευνας με τον Raymond Pierrehumbert, ο οποίος είναι γεωφυσικός στο τμήμα του.
Το έγγραφο, που ονομάζεται «Αβιοτικό οξυγόνο κυριαρχεί σε ατμόσφαιρες πλανητών επίγειας κατοικήσιμης ζώνης» είναι διαθέσιμο στην προ-δημοσιευμένη ιστοσελίδα του arXiv και έχει γίνει δεκτό για δημοσίευση στο Astrophysical Journal Letters.
Credit: NASA's Goddard Space Flight Center
Για να καταλάβουν τι υπάρχει σε μια ατμόσφαιρα εξωπλανήτη, οι αστρονόμοι ρίχνουν μια ματιά στα μήκη κύματος του φωτός που εκπέμπεται και απορροφάται όταν ο πλανήτης πηγαίνει μπροστά από το άστρο του.
Με μια πληθώρα μικρότερων πλανητών υπό εξέταση, σε συνδυασμό με την καλύτερη τεχνολογία τηλεσκοπίων-οι αστρονόμοι ελπίζουν πως ένας ανιχνευτής μια μέρα θα βρει τι είδους στοιχεία περιέχουν οι ατμόσφαιρες των υπέρ-Γαιών.
Αυτό θα μπορούσε να χρειαστεί δεκαετίες για να επιτευχθεί, όμως, έτσι οι αστρονόμοι χρησιμοποιούν επίσης άλλα εργαλεία για την πρόβλεψη κατοικησιμότητας.
Credit: NASA
Οι αστρονόμοι ψάχνουν συχνά σε άλλους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, όπως η Αφροδίτη, για να καταλάβουν περισσότερα για το πώς σχηματίστηκε το ηλιακό μας σύστημα.
Ελέγχοντας έξω από τους γείτονες
Credit: NASA/Ames/JPL-Caltech
Καλλιτεχνική απεικόνιση του παραγωγικού διαστημικού τηλεσκοπίου Kepler που χρησιμοποιείται για την αναζήτηση εξωπλανητών.
Χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να το καταλάβουμε αυτό.
Ορισμένοι επιστήμονες πιστεύουν ότι το ασθενές μαγνητικό πεδίο της Αφροδίτης έγινε πιο ευάλωτο στην ηλιακή ακτινοβολία, η οποία απομάκρυνε το υδρογόνο από την ατμόσφαιρα.
Ο Άρης, πρόσθεσε, έχει μια λεπτή ατμόσφαιρα και μια κρύα επιφάνεια.
Η θερμοκρασία είναι κρίσιμη για το πόσο πολύ νερό εξατμίζεται στην ατμόσφαιρα.
Μετάφραση: To-New-Sas
ΠΗΓΗ: phys.org
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου